Gitara

Chapter 3

Janessa's POV

"HuwaAAtT?!?! Pupunta ka dun?!?! Mag-isa?!? Kayong dalawa lang?!?!? "

Sabi na nga ba ganito magiging reaction ng aking dalagang Pilipinang pinsan eh... Pagkauwi ko nung hapon, naligo lang me, nagbihis, at pinagkasya sa isang bag ung iba kong homework, tapos nagpaalam na ko kay Kristine, na ka-share ko sa apartment, na pupunta ako kina Joshua...

Ahyan, nag-hyperventilate ang cousin dear ko...

Ako: (nagsusuot ng sandals) Ano ka ba? Over ka... Gagawa lang kami ng project noh...
Kristine: Pero, couz... Baka naman kung anong gawin sayo nung lokong un...
Ako: Suz...Di yan... Di naman siguro sya ganon... (tumayo at tumingin sa salamin) I mean, kahit na mukha syang ehwan, at kasing lakas ng hangin sa Chicago ang dating nya... nah! Di naman siguro sya ganon...

Bago pa makakontra si Kristine, nag-vavush na ko, kinuha ung susi ng kotse, at tumakbo palabas... Aabutin pa kame ng syam-syam kung hahayaan kong magtuluy-tuloy ang kanyang worry-talk...

Okayyyy... kung liliko ako dito sa Magallanes, ang labas ko eh sa... Nasan na ba ko??

Tingin sa kaliwa, tingin sa kanan...and bow... ako poh ay nawawala...

Anoh ba yan?! Wala pa ngang 30 minutes eh!

Nilabas ko ung mapa ni Joshua at pinag-aralan uhlet... Uhmmm... Hmmm... Chuchu... Tama naman nilikuan ko ah?

"Huy!"

Kabayo!

Napatalon akong bigla nang biglang may sumilip sa bintana sa tabi ko... Pagtingin ko...

Suz! Ehto lang pala...

Finold ko ung papel at ni-roll down ung bintana... Oh di ba, ang galing kong maghanap? Di ung street or apartment nakita ko, ung tao na mismo!

Joshua: Mukha nawawala ka ah..
Ako: Di naman masyado... Nasan ba ung apartment mo?
Joshua: (turo sa building sa end nung street) Nandun pa... Kaw talaga, di ka marunong sumunod sa directions...
Ako: Eh kung mukha ba namang matino at hinde mukhang doodle ng 2-year-old ung mapa na binigay mo sa'kin, eh di nasundan ko sana...
Joshua: Hoy, ano ka?! Ang ayos-ayos nung pagkakasulat ko eh! Buksan mo na nga ung kabilang pinto!
Ako: Bahket?!
Joshua: Syempre, alangan namang maglakad pa ko pabalik eh naka-kotse ka naman...
Ako: Ano ka sinuswerte?! Maglakad ka noh.. Bakit ba kase nasa labas ka?!
Joshua: Eh bumibili ako ng fishball eh... Ang tagal-tagal mo kase!

Ngumiti ako, sabay binuksan uhlet ung makina nung sasakyan...

Ako: Maglakad ka noh!

Nag-drive na ko papunta dun sa building, iniwan ung sumisigaw na Joshua dun... nyaha!

La lang... trip ko lang syang pikunin...

Pinark ko ung kotse sa parking lot, tapos bumaba... Pumasok sa building at umupo sa may hagdan...
Ang tagal namang maglakad nun...

After ilang minutes, bumukas na ung pinto, at pumasok si Joshua...

Ako: Ang tagal mo naman... Anong petsa na?
Joshua: (binuksan ung pinto nung apartment nya) Che! Kung sinakay mo ba naman ako, eh di sana nasa loob ka na? Abno ka talaga...

Pumasok kami sa loob... Woooowwww... Ang linis ng apartment... As in, spotless... And to think, akala ko pag guy, laging messy... *gasp* Napatingin ako kay Joshua, up and down...

Joshua: (napatingin sa'kin) Ano nanaman?! Titig ka ng titig dyan... Kung may sasabihin ka, sabihin mo na lang!

Lumapit ako sa kanya, sabay titig sa mukha...

Ako: Hmmmm...
Joshua: Weh! Ano ba!??!
Ako: (nagstep back) Nah! I guess not...
Joshua: Ano?!
Ako: (ngiti sa kanya) I just thought, sa sobrang linis ng apartment mo, akala ko bading ka...
Joshua: What!??! Nababaliw ka na ba!? Sa gwapo kong toh?!?!
Ako: Yah well... May mga bading naman na mas gwapo sayo noh... Don't flatter yourself...

Pumunta ako sa living room, tingin-tingin... May gitara na nakasabit sa isang sulok... Nilapitan ko nga...

Ako: You can play the guitar pala...
Joshua: (umupo sa couch, may hawak na papel at ballpen) Yah...
Ako: Are you gonna play para sa project natin?
Joshua: Hell no!!!

Napatalon akong bigla... Ano bang sinabi ko? Bakit kailangan pa kong sigawan?

Ako: W-why not?

Umayos ng upo si Joshua tapos tinanggal ung takip nung ballpen...

Joshua: Coz I don't play the guitar anymore...

Hmmm... Okaaaaaaaayyy...?