Gitara

Chapter 23

Joshua's POV

Ding! Dong!

Sino naman kaya toh? Aga-aga eh nambubulabog?

Tumayo ako sa pagkakaupo ko, at iniwan ung pansit canton ko para buksan ung pinto...
Pagkabukas ko nung pinto, I wish na hinayaan ko na lang ung doorbell...

Ako: Anong ginagawa mo dito? Kala ko ba aalis ka na?

Si Kristine... All dressed-up na ng warm clothes... Mukhang on the way na sa airport...

Kristine: (tinulak ako para makapasok sya) Yah, yah... Parang kang si Janessa eh, tinataboy na ko... Gusto ko lang makita kung anong itsura nung titirahan ni Nessy noh...

Hinayaan ko na syang pumasok, amazona toh eh...

Ako: Kakasimula ko lang ayusin ung kabilang kwarto... Kaya malamang, dun muna sya matutulog sa kwarto ko...
Kristine: (biglang tingin sa'kin) Ano?!?
Ako: Relax... Di kame magkasama noh... Sa sofa na lang muna ako matutulog...
Kristine: Ahhhh... May pagkagentleman ka naman pala eh...

Tiningnan nya ung kwarto na inaayos ko, tapos pati kwarto ko, sinilip na rin nya... Parang supervisor ang waahlaah...

Maya-maya, bumalik na kami sa living room...

Kristine: Okay... Di ako pumunta dito dahil sa kwarto...
Ako: Makikikain ka?
Kristine: Sira! Hinde noh! (deep breath) I just wanna warn you..
Ako: Bakit? Nagiging aswang ba si Nessy tuwing gabi?
Kristine: Anoh ba?! Makinig ka nga!

Sabi sa inyo amazona toh eh!

Kristine: Birthday na ni Janessa next week...

Anoh?! Mag-ppaparty pa ko?!

Kristine: Stand by her, Joshua... Magiging mahirap ung araw na un para sa kanya...
Ako: Bakit? Kaseh pinanganak sya?
Kristine: Anoh? Ang gulo mo kausap... (bigla naging seryoso ung mukha nya) All I'm saying is, cheer her up on that day... Wag mo syang papabayaan...

Pagkatapos nun, lumabas na sya ng pinto...

Hmp... Ano nanaman kayang meron?

Talagang nawawala ang kabataan ko dahil sa meatball na un eh!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Janessa's POV

Ehto na... Thiz iz it! Thiz iz really iz it!

Lumipas ang dalawang araw kong pag-iimpake, at ehto na... WaaaaaaaaHHH!!! Nandito na ko sa pinto ng apartment ni Joshua... *sniff* mommy... Hala... si mommy nga nagpadala sa'kin dito...

Oh well... Since nandito na rin naman ako, eh lubus-lubusin na natin ang pambubulabog sa buhay ni horsey...

ding! dong!

1...2...3.. Ang tagal!

Press uhlet ng doorbell...la lang, para lang mataranta ang people sa loob...

ding! dong! ding! dong! ding! dong! ding--!

"Oo na!!! Sandaleeee!!!"

Wehehehe... Napikon nga...

Pagbukas nung pinto...

Ako: Good morning!
Joshua: (nanlaki mata) Anong ginagawa mo dito?!?
Ako: Uh, hello? New roomie?
Joshua: Oh, yeah... Kala ko pa naman pag natulog ako, mawawala na lahat un... (tingin sa likod ko) Sinong naghatid syo?
Ako: (pumasok na) La poh... Umalis na sina mommy papunta sa airport... So, ako naman, eh pumunta na dito... San poh kwarto ko?

Tinuro ako ni Joshua dun sa isang kwarto na medyo malapit sa kusina... Pagpasok ko... Tingin ako sa paligid... Bakit may gamit na?

Tumingin ako kay Joshua na nilalagay ung iba kong maleta dun s isang sulok ng room...

Joshua: Dito ka muna sa kwarto ko habang di pa ayos ung kabilang kwarto...

Kwarto mo?!?

Tumingin sa'kin si Joshua...

Joshua: Wag ka ngang mag-isip ng kung anu-ano dyan... Sa living room muna ako matutulog noh... Tsk... Green-minded ka masyado eh...

Hala! Binato ko nga sya ng unan!

Ako: Anong green-minded?!? White na white-minded toh noh!

Wahehe... Kulay na ng La Salle noh? Green and white!

Tumingin ako uhlet sa paligid, tapos lumapit dun sa isang sulok sa may bintana...

Ako: Uuuuy... gagamba oh...
Joshua: (biglang napatakbo sa tabi ko) Nasan?!? Teka! Papatayin ko na habang maliit pa!
Ako: (hinawakan ung kamay nya) Hoyz! Ano ka?! Bakit mo papatayin?!
Joshua: Eh gagamba eh!

Best argument ever noh?

Ako: Wag na... Maliit lang naman... Tsaka pabawas rin yan ng kung anu-anong insekto...
Joshua: Hinde na noh! I-evacuate mo na lang sya sa kwarto mo pag tapos na! Ayokong may gagamba sa kwarto ko!

Napatitig ako sa mukha ni Joshua...

Joshua: (napastepback ng konti) A-ano n-naman?
Ako: Aha! (turo sa kanya) Takot ka sa gagamba!
Joshua: Ano?!?
Ako: Tsk... horsey na takot sa gagamba... Haaaayy...
Joshua: Hinde ako takot sa gagamba!!! At anong HORSEY?!?!?
Ako: (stepback, tawa ng konti) Relax... hehe... Binibiro ka lang eh...
Joshua: Horsey... horsey... di naman ako horsey!
Ako: hehe... Hinga muna, horsey -- este, Joshie, hinahigh blood ka na eh...

My golay... Ang init ng ulo ni horsey... Baka naman maagang ma-heart attack toh sa'kin! wahehehe...