görünmez kızın gizli güncesi

YILDIZ

multimedia da yıldız var :) 

Ben bunları düşünürken bir yandan da evimi toparlıyordum ve ağlıyordum çünkü sinirlerim çok bozulmuştu. Neden bana bunları yapıyorlardı? benim kimseye zararım yoktu. Ben sadece kendi halinde takılan aptal kızın tekiydim.

 

Neyse evi toparlamam bitmişti. Üstümü değiştirip ayıcıklı pijamalarımı ve ayıcıklı panduflarımı giyip saçımı da rahat bir topuz yapmıştım. Ve kendime bir fincan kahve yapmıştım. Kahvemi de alıp pencerenin yanına geçmiştim dışarıda yağmur yağıyordu.

 

 Yağan yağmurun sesi ve serinliği içime bir huzur doldurmuştu. Ve tekrar bugün yaşananlar aklıma gelmişti bunları hatırladıkça ağlıyordum. Benim ağlıyışmla gök gürültüsü de artıyordu sanki benle beraber dünyada ağlıyordu.

 

 Sabah kapının çalmasıyla uyandım. Herhalde dün ağlayarak camın önünde uyuya kalmıştım çünkü gözlerim şiş ve sürekli hapşuruyordum. Kapıya doğru yöneldim ve tökezleyerek yere düştüm. Ben bir taşa takılmıştım. Ne taş mı? Ama daha dün temizlik yapmıştım ve evde taş falan yoktu.

 

 Taşı elime aldım ve üstünde bir not olduğunu anladım notta aynen şöyle yazıyordu “ bu gece niye ağladın tatlım? Yoksa seni çok mu üzdüm? hım demek ki amacıma ulaştım.”

 

Yaa yetti ama cidden yetti! Ve tekrar ağlamaya başladım ki yine kapı çalmıştı ahh doğru kapı. Kapıya koşarak gittim ve hemen kapıyı açtım.

 

 Bir dakika nee! Olamaz! İmansız! Ne hayır bu gerçek olamaz Yıldız! Direk onun boynuna sarıldım. İlk sorduğum soru ise “ adresimi nerden buldun?” olmuştu. Oda bana “ sen söylemiştin ya şapşik.”demişti haa doğru ilk konuşmamamızda ona ayrıntılı şekilde adresimi vermiştim.  “seni çooook seviyorum Yıldız.”dedim ve tekrar Yıldız’ın boynuna sarıldım.

 

 “ ama bence içeriye geçsem daha iyi olmaz mı?”dedi gülerek bende hemen onu içeriye buyur ettim ve bütün olanları ona anlattım. Yıldız çok iyi bir arkadaş ve bir o kadarda iyi bir dinleyiciydi. İyi ki onun gibi bir arkadaşa sahibim.

 

Yıldız a “buraya hangi araçla geldin” dedim oda bana “uçakla ama baya zor oldu yolculuk” diye cevap vermişti. Biz yıldızla konuşurken akşam olmuş ve iyice uykumuz gelmişti. Ben yıldıza yatağını hazırladım. Odalarımız yan yanaydı. Tam yatağıma yattım güzel hayaller kurarken yine bilinmeyenden mesaj geldi.

 

Numara yok:

Bence o kıza fazla güvenme!

 

Bu mesajı okuduğum gibi “off senimi ilgilendirir be! Hem evimi dağıtıyorsun,hem benimle dalga geçiyorsun! Oldu canım zaten ben sana güvenecektim.” Ve tekrar bilinmeyenden mesaj geldi.

 

Numara yok:

Fazla sesli düşünüyorsun. 1. Evet gerekirse bana güveneceksin. 2.ben senin ne evini dağıttım ne de seninle dalga geçtim ama sana bunu yapanı tanıyorum. Ve bilgine sana zararı dokunacak iki kişiyle çok yakınsın bence dikkat et ben onlardan değilim ben seni koruyorum.

 

Ne? Birken ikim oldu bu “bilinmeyenler” başım acayip derecede dertte galiba. En azından ben öyle hissediyorum.

 

Bu bilinmeyenin bahsettiği iki kişi acaba Melis ve Yıldız mıydı çünkü bir tek arkadaşım onlar vardı. Ama zannetmiyorum Melis ve Yıldız olduğunu çünkü onlar benim tek arkadaşlarımdı ki onlarda biliyordu tek arkadaşlarımın onlar olduğunu.

 

Hem yıldız sakat bana ne tür bir zararı dokuna bilir ki? Yıldız bana kötü bir şey yapmaz zaten benim için Amerika’dan taa Türkiye’ye kadar gelmişti. Ama yani bu kadar da kötümser olmam iyi bir şey değil bende biliyorum. Sakat, özürlü, siyah, beyaz ayrımı iyi bir şey değil. O yüzden bir daha o sakat bana ne yapabilir ki demiyeceğim.

 

Acaba bu bilinmeyende kimdi? Dediğim gibi benim Melis ve Yıldız dan başka arkadaşım yok. Sadece birkaç tanıdık. Ama o tanıdıklarımda olmaz çünkü ben sadece yakın arkadaşlarıma numaramı veriyorum.

 

 

Numaramı Melis verdi desem 1. Neden numaramı yabancı birisine versin? 2. Zaten ben Melis e demiştim benim tanımadığım kişilere telefon numaramı verme diye yemin ettirmiştim.Yıldız desem o zaten yeni Türkiye’ye yeni gelmişti nerdeyse hiç tanıdığı yoktu bir tek ben vardım.

 

Bu telefon numarası verme konusunda birazcık katıyımdır.

 

 Bazen kendimden korktuğumda olur. Ben garip bir kızım bunu da iyi biliyorum. Hatta bazen canım sıkıldığı zaman kendi kendime konuşur,temizlik yapar ve sevmediğim kişilerin listesini yapar, o kişilerin resimlerini çıkartır dartıma asar onların kafalarına atardım. Baya stres atar ve eğlenirdim. Bakın yine konudan saptım.

 

 Hangi konuda kalmıştık? Hah doğru

 “ bilinmeyenler “ konusunda kalmıştık ama şu ana acayip yorgunum birazcık uyusam iyi olur.

 

Eğer uykusuz kalırsam çok sinirli ve agrasif olurum ve hiç çekilmez bir hale gelirim bunun için uyumam lazım. Hatta bir keresinde uykusuzken adamın tekine “ benim evim nerdeydi tarif edermisiniz?” demiştim ama tamamen istemsiz olmuştu uykusuzken ne yaptığımı hiç bilmem. Bu yüzden uyusam iyi olur.