görünmez kızın gizli güncesi

KÖTÜ GİBİ AMA DEĞİL

Baha'nın abisinin fotoğrafı multimedia'da var. size iyi okumalar :)

Melis gittikten hemen sonra uyuya kaldım. bir hafta okula gitmeyecektim izin almıştım. Kalktığım zaman banyoya girip giyindim ve baha’yı aramak için telefonu elime aldım ve arama tuşuna bastım. Ve işte çalıyordu. Telefon her dııııttt edişinde kalbim daha çok hızlı çarpıyordu. Neden bu kadar heycanlanmıştım? Ona mı aşık oluyordum yoksa? Yok artık daha neler!

 

-alo

 

-alo baha?

 

-efendim deniz.

 

 -sen okuldamısın?

 

-hayır evdeyim ne oldu?

 

-beni almaya gelebilirmisin bizim eve.

 

-tamam geliyorum kapıya çık.

 

-tamam

 

Telefon kapandığında büyük bir oh çektim. Çünkü nedense her bahayla konuşumda kelimeler boğazıma tıkanıyordu. Hemen hızlıca çantamı alıp dışarıya çıktım. Kapının önünde siyah bir araba durduğunda bu kişinin baha olduğunu anlamak zor olmadı.

 

Arabadan öyle bir inişi varki görmeniz lazım sanki reklam çekimlerinde olan erkek mankenler gibi iniyor. O her bana adım atışında benimde adım atasım geliyordu ama atamıyordum çünkü ben sadece seke biliyordum. Lanet olsun sana incilen ayak bileğim. Lanet olsun sana kan fobim.

 

-iyimisin deniz?

 

-evet iyiyim. Sakin bir yere gidebilirmiyiz?

 

-peki atla arabaya.

 

-atlamı?

 

-yani bin demek istemiştim prenses.

 

-benimle dalga geçme!

 

-dalga denizde olu… yaa bidakka ya sende dalga olur zaten tamam özür dilerim.

 

-aman aman sen espirimi yaptın şimdi.

 

-aynen

 

-tamam hadi çalıştır şu arabayıda gidelim artık.

 

-peki.

 

Yol boyunca sürekli espiri yapıp durdu bay papağan. Bir susmak bilmedi. Bende en son çareyi yaptığı 8. Espiriden sonra çantamdan kulaklığımı takıp müzik dinlemekte buldum. Yoksa susmak bilmiyecekti. Birden kulaklığımın kulağımdan çekilmesiyle çığırmam bir oldu.