Maybe one day

7

Het vreet me op.

Het verdriet.

Dat jij daar ligt. 

Je verdient het niet, mijn vriend. 

De ziekte. 

De ziekte zorgt voor de dood.

Want mensen met een ziekte willen meestal leven.

Maar ik,

ik heb geen ziekte,

maar toch denk ik dat ik klaar ben hier.

Hier op aarde. 

Ik leef op jouw leven.

ik ben afhankelijk van jou.

Want ik ben het verdriet.

Jij wil leven.

Ik niet.

Maar jou is het leven niet gegund. 

Nee, jouw leven hangt enkel aan een paar dunne draadjes.

Klaar om doorgeknipt te worden.

Maar zodra de touwtjes door worden geknipt,

is niet alleen jouw leven voorbij.

Mijn leven zou ook gaan wankelen

Gevaarlijk gaan wankelen.

Ik zou jou kunnen zien als een hand.

Een hand die me keer op keer weg trekt van de klif.

Maar wanneer jouw hand er niet is.

Ga ik wankelen.

Op de rand van de klif.

Ik zou gevaarlijk gaan wankelen op de rand van de klif.

Misschien zie ik nu wel spoken.

Misschien duurt het nog wel even voordat jij de aarde verlaat.

Misschien.

Of,

Misschien niet.