Maybe one day

9

Vandaag was de ergste dag tot nu toe.

Er werd van mij verwacht dat ik afscheid van je kon nemen.

Ja, je hoort het goed.

Ik moet afscheid van je nemen.

Voordat het te laat is.

Je bent niet meer te redden.

Ze hebben van alles gedaan.

Maar het heeft nergens tot geresulteerd.

Het was allemaal eigenlijk niet nodig.

De operaties.

Het heeft je alleen maar meer pijn gedaan.

De hoop werd eerst vergroot.

Er was nog een kans dat je beter zou worden.

Toen het slechte nieuws werd vermeld,

vloeide alle hoop weer weg.

De hoop die we beiden nog hadden.

Is nu helemaal weg.

Alleen jouw bleke lichaam is er nog.

Jouw bleke lichaam tegen het mijne.

We staan er nu nog samen voor.

Maar zo meteen sta ik er alleen voor.

Helemaal alleen.

Alleen zonder jou.

Zonder mijn vriend.

Maar voor nu staan we er nog samen voor.

Samen staan we sterk, mijn vriend.

Onze vriendschap is onverbrekelijk,

Toch?