Αυτή και ο αναρχικός

11ο κεφάλαιο 💜

Ξυπνησα και κατάλαβα ότι είμαι στην αποθήκη... Και συγκεκριμένα στην αγκαλιά του Άλεξ... Οκ δεν με χαλαει καθόλου αλλά πάνω στον Νίκο δεν κοιμήθηκα; τελος πάντων η αποθήκη δεν έχει τόσο κόσμο όσο το βράδυ... Για την ακρίβεια από τα 20 ατομα της ομάδας έχουν μείνει τα 4... Σηκώνομαι σιγά σιγά για να μην τον ξυπνήσω παίρνω την ζακέτα και την τσάντα μου και φευγω... Πάω σπίτι και ξανά κοιμάμαι αφού βάλω τις μπιτζαμες μου...
Η ώρα είναι 12 το μεσημέρι... Παίρνω τηλ την Άννα για να έρθει από εδώ να φάμε μαζί...

Ακούω το κουδούνι και τρέχω στην πόρταα

Ε:γειααα
Α:τι έγινε χθες;;
Ε: πες ένα καλημέρα πρωταααα... Έλα να κάτσουμεε
Α: ναι ναι καλησπέρα τι έγινε
Ε: τίποτα όλα καλά αν εξαιρέσεις ότι χτύπησε ο Αλεξ.... (και αρχίζω να τις εξηγώ τι έχει γίνει...)
Α: μαλιστααα... Τι να πω κάθε φορά ακούω και κάτι διαφορετικό... Πλέον τα περιμένω όλα από εσένα
Ε: ναιιι😊😊... Έλα να φάμε τώρα ήρθαν οι πιτσεςς...
Α:και η σαλάτα του σεφ;;;
Ε: ναι και η σαλάτα του σεφ😂
Α:τελειααα

Αφού τρωμε καθόμαστε λίγο και μετά φεύγει...

Η ώρα είναι 3ης το μεσημέρι και ακούω το κουδούνι.... Ποιος είναι τώρα; ανοίγω την πόρτα και αυτό που βλέπω ήταν το μόνο που δεν περίμενα....

Μαμα: κοριτσακι μου,μου έλειψες παρά πολυ (λέει και με αγκαλιάζει ενώ εγώ κοιτάω σοκαρισμένη)
Εγω:γεια σου μαμά και εμένα μου λείψατε (λέω και πάω αγκαλιάζω τον μπαμπά μου)

Καθόμαστε στους καναπέδες και μιλάμε

Μαμά: γιατί φοράς συνέχεια μαύρα βρε κορίτσι μου έλεος...
Μπαμπάς: έκανες τρύπα και στο χείλη; έλεος ρε Αιμιλία
Εγω: πρώτον Έμμυ με λένε! Δεύτερον είναι το αγαπημένο μου χρώμα το μαύρο και αυτό δεν αλλάζει και τρίτον ναι έκανα και είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό...
Μαμα+μπαμπας: μαλισταα

Χτυπάει το κουδούνι... Ο σοβαρά τώρα; ποιος άλλος είναι τώρα;;;

Μαμα: πάω να ανοίξω
Εγω: Οχι μαμά εγώ μένω εδώ εμένα θα θέλουν...
Μαμα: καλαα

Ανοίγω την πόρτα και όχι όχι τώρα δεν μπορεί...
Εγω: Αλεξ τι κάνεις εδώ;;;;; (λέω ψυθιριστα)
Α: έφυγες το πρωί χωρίς να μου το πεις και ανησυχησα και ήρθα να δω αν είσαι καλά... Είσαι;
Ε: αυτήν την στιγμή δεν ξέρω πραγματικά καλύτερα να φύγεις τώρα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή
Α:δεν φεύγω αν δεν μου πεις (λέει και μπαίνει μέσα... Τι κανειιιιι???)

Μπαμπάς: Έμμυ ποίο είναι το παιδί;
Εγω: εμμμ είναι.... Είναι..
Αλεξ: το αγόρι της είμαι... Ναι το αγόρι της... Αυτό...
Μπαμπάς: Α χάρηκα πολύ αγόρι μου είμαι ο μπαμπάς της Αιμιλιας
Αλεξ:και εγώ χάρηκα αλλά πια είναι η Αιμιλία;
Ε: εγώ....
Α:😂😂😂😂😂μάλιστα
Ε:σκασε!
Μαμα: Έμμυ πως μιλάς έτσι στο παιδί
Ε:ουαου μαμά πρώτη φορά με λες Έμμυ... Και μην φοβάσαι δεν έχει ανάγκη το παιδιι...
Αλεξ: εσείς είστε η μαμά τής;
Μαμα: ναι παιδί μου εγώ
Αλεξ: χαρηκα
Μαμα: και γω