Αυτή και ο αναρχικός

8ο κεφάλαιο 💜

Η ώρα είναι 11...ειναι μεγάλη μέρα σήμερααα...πλενομαι, ντύνομαι τρώω πρωινό και παίρνω τηλ την Άννα
Α: έλα τι έγινε; (λέει σιγανά)
Ε: έλα σε ξυπνησα;
Α: ναιιι
Ε: χέστηκα... Σε μισή ώρα στην γνωστή καφετέρια
Α: Τι έγινε πάλι;
Ε: ο χρόνος μετραειιι (λέω και το κλείνω..)
Βλέπω λίγη τηλεόραση μέχρι που φτάνει η ώρα να φύγω

Είμαστε στην καφετέρια και έχουνε παραγγείλει...
Α: τελικά θα μου πεις γιατί με κουβάλησες εδώ πρωί πρωιιι;
Ε: ναι βέβαιος... Θέλω χάρη
Α: οχχχχχ γιατι βρε κορίτσι μου; τι σου έχω κάνει και με ταλαιπωρείς έτσι;...
Ε:😂σταμάτα ρε... Θέλω να πάμε σε μια πορεία σήμερα το βράδυ...
Α: Α εντάξει μωρέ αυτό ήθελες οκ... ΠΑΣ ΚΑΛΑ ΜΩΡΕ Η ΘΕΣ ΞΎΛΟ;;;
Ε: γιατί αντιδράς έτσι βρε αγάπη μου σιγαα
Α: ναι σιγααα... Και άμα σου έρθει καμιά κροτίδα στο κεφάλι;
Ε: ναι και αν κρυώσω από τον πολύ αέρα; άσε με ρε Άννα έλα σε παρακαλώ σε παρακαλωωω
Α: Πφ καλαα αλλά αν δούμε ότι τα πράγματα αρχίσουν να αγριευουν θα φύγουμε ναι;
Ε:οκκ μέσα... Άρα σήμερα στις 10 έξω από το σπίτι σου για να πάμε ναι;
Α: ναι...
Ε: να φορέσεις μαύρα ε;
Α: εντάξει!
Ε: τέλεια! Ευχαριστώ ευχαριστώ... α ξέχασα να σου πω χθες ήρθε ο αλεξ σπίτι μου
Α:τι;;;; το σημαντικότερο παρέλειψες
Ε: ε ναα... (λέω και τις αφηγουμε ότι έχει γίνει)
Α: και τι θα του ζητήσεις για να ξεθυμωσεις δηλαδή;
Ε:(σατανικό χαμόγελο) έκπληξη (λέω και της κλείνω το μάτι)
Α: οχχχχ... Ωραία θα περάσουμε
Ε: τέλεια 😊

Η ώρα είναι 9:30 και σε 15 πρέπει να είμαι στο σπίτι της Άννα οπότε πρέπει να ετοιμαστώ... Βάζω μια μαύρη φόρμα, μαύρο τοπάκι, μαύρη ζακέτα από πάνω και το μαύρο φουλ φαις..Τα μαύρα Nike σπορτεξ μου.. Παίρνω μια τσαντα πλατης μαύρη και βάζω μέσα κινητο, λεφτά, κλειδιά και ξεκινάω...

Σε μισή ώρα είμασταν στην πορεία μαζί με πολλα μαυροφορεμένα παιδιά... Άλλοι να μαλώνουν με τους αστυνομικούς, αλλά να φωνάζουν συνθήματα, άλλοι να ρίχνουν κροτίδες, μολότοφ και φωτοβολίδες και άλλοι να κρατάνε αναρχικά πανο... Ο είναι τόσο τέλειο όλο αυτό... Θα μπορούσα να πηγαίνω σε πορείες κάθε μέρα...
Η ώρα είναι 3ης το βράδυ και έχει αρχίσει να φεύγει αρκετός κόσμος...ξαφνικα ακούω κάποιον να φωνάζει διάφορα συνθήματα... Η φωνή του κάτι μου θυμίζει.... Γυρνάω να τον δω και βλέπω πάλι αυτά τα γκρι μάτια... Ναι είναι ο Άλεξ... Δεν νομίζω να με έχει δει... Η να με έχει καταλάβει τουλάχιστον... Αφού περνάει λίγη ώρα η πορεία τελειώνει... Χαιρετιόμαστε με την Άννα και της λέω ότι πάω να μιλήσω στον Άλεξ....φεύγει ρίχνοντας μου ένα πονηρό βλέμμα την μουτζώνω και κατευθύνομαι προς αυτόν... Τον τραβάω προς ένα στενάκι και αρχίζει να με βρίζει λέγοντας μου τι κάνεις ρε μαλακά και άλλα τέτοια χωρίς να προσπαθεί να αντισταθεί καθώς βλέπει από το σώμα μου ότι με έχει άνετα στο ξύλο... Κατεβάζω το φουλ φαις μου και του λέω να σκάσει
Ε: σκάσε εγώ είμαι (με κοιτάει ξαφνιασμενος)
Α: τι κάνεις εσύ εδώ παιδάκι μου ξέρεις τι ώρα είναι;;; δεν πρέπει να κυκλοφορείς μόνη σου και ειδικά σε αυτό το μέρος τι δουλειά έχεις εσύ σε πορείες;;;;Ε μου λες;; και πως κατάλαβες ότι είμαι εγώ;
Ε: πρώτον η ώρα είναι 3:30 δεύτερον τι τι δουλειά έχω εδώ... Ήρθα στην πορεία... Δεν ήμουν μόνη ήταν και η Άννα μαζί μου... Και δεν ήταν και ιδιαίτερα δύσκολο να το καταλάβω...
Α: πρώτον ξέρω τι ώρα είναι μην μου σπας τα νεύρα... Δεύτερον τι ήρθες για την πορεία σε παρακαλώ ηρέμησε εσύ είσαι ένα καλό κορίτσι (λέει απελπισμένος)... Τρίτον αα πες μου έτσι να ηρεμήσω αν είχες την Άννα εντάξει... Πας καλααα; αν χτυπούσες η αν πήγαινε να σε βαρέσει μπάτσος τι θα έκανες; θα σε προστάτευε η αννα που είναι ένα φου;;; και τέταρτον τι εννοείς; σκίστηκε η κουκούλα μου; (λέει τρομαγμένος και πιάνει την κουκούλα του αλλά καταλαβαίνει ότι είναι μια χαρά και με κοιτάει απορρημένος)
Ε: από τα μάτια και την φωνή σε κατάλαβα
Α: έξυπνο για ένα γατί σαν και εσένα
Ε: ευχαριστώ...
Α: και γιατί μεφερες σε αυτό το στενό θες να με βιάσεις; 😂
Ε: ναι μωρό μου (λέω και κολλάω επάνω του)
Α:τι;; (λέει και με κοιτάει με το στόμα ανοιχτό)
Ε: 😂ηρέμησε πλάκα κάνω... Θέλω να σου πω ότι σκέφτηκα τι χάρη θέλω από σενα για να ξεθυμωσω...
Α: Α ναι... Για πες...
Ε: να Άλεξ;
Α: (κλείνει τα μάτια του σαν να απολαμβάνει αυτό που ακούει) Ε ναι έλα πες...
Ε: θέλω να με βάλεις στην ομάδα...
Α: τι;;;; πια ομάδα
Ε: σε αυτήν που είσαι και εσύ με τους αναρχικούς...
Α:τι;;; Έμμυ ξέχνα το δεν μπορώ να το κάνω εγώ αυτό...
Ε: γιατι;;; έλα ρε Αλεξ μου σε παρακαλώ το θέλω πάρα πολύ
Α: Πφ μην μου το κάνεις αυτό... Ξέρεις πόσο επικίνδυνο είναι;
Ε: δεν με νοιάζει... Μαρεσουν οι προκλήσεις...
Α: νομίζω ότι πρέπει να ηρεμήσεις...
Ε: όχι εσύ πρέπει να ηρεμήσεις έλα ρε εχε μου εμπιστοσύνη θα τα καταφέρω στο υπόσχομαι δεν θα σε απογοητεύσω και θα προσέχω παρά πολύ.
Α: ο ρε μικρη.... Αν πάθεις κάτι ξέρεις ότι θα έχω τύψεις για όλη μου την ζωή...
Ε: μπα αντέχεις εσύ τελικά τι θα γίνει...
Α: θα δω τι μπορώ να κάνω... (λέει επιφυλακτικά)
Ε: μου αρκειιι... Ευχαριστώ πολυυ (λέω και τον αγκαλιάζω)
Α: έμ ναι αυταα
Ε: ναι να φεύγω και εγώ σιγά σιγά...
Α: ναι ξέχνα το δεν σε αφήνω μόνη τέτοια ώρα... Έλα θα πάμε σπίτι μου
Ε: ρε δεν χρειάζεται δεν είμαι μωρό... Μην ξεχνάς ότι μένω μόνη μου...
Α: μικρή τελείωνε... Και εγώ μόνος μου μένω έλα παμε στην μηχανή...
Ε:😂 δεν με αφήνεις να πάω μόνη σπίτι και θα με αφήσεις να ανέβω σε μηχανή;
Α:φυσικα...αφου θα είμαι οδηγός εγώ 😊...α και να ξέρεις δεν έχω ανεβάσει καμιά άλλη στην κούκλα μου είσαι πολύ τυχερή...
Ε: η κούκλα είναι η μηχανή;
Α:ναιιιι
Ε:μαλιστα...ενταξει τότε τιμή μου πάμε...
Α: τέλεια...

Ανεβαινουμε στην μηχανή

Α:κρατησου επάνω μου γιατί θα τρέχω...
Ε: οκ (λέω και τυλίγω τα χέρια μου γυρω από τι μέση του... Ουψ σφιχτο σωματάκι...)
Α: ξεκινάω (λέει και αρχίζει να τρέχει... Ναι όντως έτρεχε αλλά ήταν ότι καλύτερο... Εσθανομουν τόσο ελεύθερη...)
Α:φτασαμε μπορείς να σταματήσεις να με πιάνεις αν και ξέρω πόσο σε στεναχωρεί αυτό...
Ε: Αντε από δω ρε ψώνιο
Α: έλα ήρεμα (μου λέει και του βγάζω γλώσσα... Με βλέπει και ξεφυσάει απελπισμένος...)
Μπαίνουμε μέσα...
Α: λοιπόν αυτό είναι έλα να σε πάω στο δωμάτιο μου για ύπνο τώρα και να σου δώσω κάτι να βαλεις..
(το σπίτι είναι κανονικό σε μέγεθος και πολύ ωραία διακοσμημένο... Με μαύρα και γκρι χρώματα... Είναι λίγο ακατάστατο αλλά δεν περίμενα κάτι καλύτερο από αυτονν)
Μπαίνουμε μέσα σε ενα δωμάτιο μεγάλο με ένα διπλό κρεβάτι με μαύρα σεντόνια και κουβέρτες... Τέλειο
Α: αυτό είναι το δώματιο μου εδώ θα κοιμηθείς έλα πάρε και μια μπλουζα μου και βγαίνω να αλλάξεις όταν τελειώσεις φώναξε με
Ε: οκ... (λέω και βγαίνει)
Παιρνω την μπλούζα που είναι μια μαύρη (πρωτότυπο) και την φοραω...τελεια μου ειναι σαν φουστάνι θα με κοροϊδεύει ο άλλος...
Ε: αλεξξ έλα ντυθηκα(λεω και μτ από ένα λεπτό μπαίνει μέσα στο δωμάτιο και με παρατηρεί)
Ε: ναι το ξέρω μου είναι τεράστια αλλά μην γελασειςς
Α: όχι εντάξει έλα μια χαρα ειναι...  (λέει και παίρνει μια κουβέρτα από την ντουλάπα...)
Α: λοιπόν εγώ πάω κάτω να κοιμηθώ και εσύ βολέψου ναι; και αν θες κάτι έλα κάτω και φώναξε με...
Ε: ει ει κάτσε περίμενε ξέχνα το δεν θα σε διώξω από το κρεβάτι σου πάω εγώ στον καναπέ...
Α: όχι Έμμυ κάτσε στα αυγά σου μια χαρα ειναι και ο καναπές
Ε: έλα τελείωνε δεν θα υποχώρησω
Α: οκ θα κοιμηθώ εδώ αλλά θα κοιμηθείς και εσύ εδώ
Ε: τι;
Α: αυτό που άκουσες... Έλα δεν θα σε πειράξω εντάξει;
Ε: οκ, με τα ρούχα θα κοιμηθείς; όχι πάω να αλλάξω...

Μετά από πέντε μπαίνει μέσα στο δωμάτιο με μια γκρι βερμούδα και χωρίς μπλούζα... Ο ναι είχα δίκιο εχει σφιχτο σωμααα... Ναι οκ πρέπει να σταματήσω να κοιταω

Α:ετοιμος και εγώ έλα κάνε άκρη
(λέει και πάω πιο εκεί...)
Ε: καληνύχτα
Α: καληνύχτα μικρή... (λέει και με τραβάει στην αγκαλιά του... Πολύ ωραια... Και κάπως έτσι με παιρνει ένας ήρεμος ύπνος)