Chasing The Gangster Princess

CHAPTER TEN

Ellaine

~

"Just focus anak, hindi ko din naman ginustong mangyari to,"

"Ma, bakit ba kasi hindi nalang tayo tumakas?"

"Kung ganon lang sana kadali yun matagal na nating ginawa." I can sense frustration in her voice.

"Anak, naging kaibigan ko din ang mga magulang nila, hindi ko gustong gawin to at hindi ko gagawin to kung hindi lang tayo naiipit sa sitwasyon na to."

"I-I'll think of plan Ma."

"Anak, alam ko ang iniisip mo. W-wag mong gagawin yan."

"Ma, I'll do everything kahit pa maging kapalit nito ang buhay ko." Oh

Nakatayo lang ako dito sa pader sa gilid ng pintuan ng dorm room niya habang nakikinig sa usapan nilang pamilya.

Sabi ko na nga ba.

Napangisi nalang ako sa mga narinig ko.

"So tama nga ko," Napalingon naman ako sa apat na kanina pa ko sinusundan.

I rolled my eyes and the three of them smirked.

What can you expect? We're the sons and daughters of the Legendary Gangsters.

Sakto naman na lumabas silang pamilya at napalingon samin, halata ang gulat sa mga mukha nila.

The woman looked at me with fear written on her eyes. Marahil alam niya na narinig ko ang pinag-uusapan nila.

I smiled at her and looked at her daughter.

"You don't have to do anything, leave it to me." I said at umiling naman siya.

"Hindi sila basta-basta, even my parents or your parents can't do anything. Ikaw pa kaya," She looks worried. I smirked at her.

You still don't know how dangerous I can be.

"You're underestimating me." I said and she took a step back.

I sighed.

"I'm sorry, hindi dapat kayo nadamay dito." The woman shook her head and I can see that she was about to cry.

"Hindi mo kailangan humingi ng tawad." Nakangiting sabi niya at tumingin ulit ako sa anak niya.

"Pack your things nakausap ko na si Ms. Rose pumayag siyang lumipat ka sa amin, Ellaine" I said. Nagkatinginan naman sila ng Mama niya bago alanganing tumango.

I looked at the woman again saka tumalikod na at nagsimula ng maglakad paalis. Naramdaman ko naman ang pagsunod sakin nung apat.

"Nagmana ka talaga sa mga magulang mo, Akira." Napangiti nalang ako sa sinabi ni Tita.

I know.