Isa

829 83 63
                                    

Herkese selam ^-^ Öncelikle yazmamda bana çok yardımcı ve destek olan mükemmel insanlar byeongkwan ve Ih8bunnies 'e teşekkür ederim. Bıktılar artık benden dudjdjdk Okunsa da okunmasa da yazacağım çünkü kihyuk... Umarım beğenirsiniz❤️

"Neden buraya geldik söylesene"

Kihyun hastane koridorunda volta atarken bir yandan da Jooheon'a söyleniyordu.

"Şu sıralar çok sinirlisin hyung, sıkıntılarını biriyle paylaşman sana iyi gelecek. Güven bana"

Jooheon endişeli ve bir o kadar da aceleci bakışlarla sekreter kızı süzüyor, onları bir an önce çağırması için gözleriyle neredeyse yalvarıyordu.

"Beni bu hale siz getirdiniz. Çoraplarınız çıkardığınız yerde kalıyor; etrafa saçılmış bir vaziyette. Yemek yiyorsunuz, tabağı masada bırakıyorsunuz. Odanızı bir kere bile toplu görmedim zaten ve sonra bana sinirli olduğumu söyl-"

"Yoo Kihyun, Dr. Lee sizi bekliyor, içeri geçebilirsiniz."

Kihyun'un sonu gelmemiş -ve muhtemelen hiçbir zaman gelmeyecek- olan cümlesi sekreter kızın ağzından dökülen kelimelerle bölünmüştü. Kısa boylu olan sekreter kıza öldürücü bir bakış yollarken bir yandan da boşalan odaya doğru ilerlemeye başladı.

"Hyung, çıkışta burada olurum. İyi geçeceğinden adım gibi eminim. Git ve rahatla"

Jooheon sekreter kızın yanına giderek sayamayacağı kadar teşekkür etti. Seansın başlamasını beklerken uzun bir süre bakışları buluşmuştu ve Jooheon onu tanımak istiyordu.

"Bir kahve içmeye ne dersin, Dal Nari-shi?" dedi kızın göğüs hizasındaki isim kartını okurken.
"Beni öyle büyük bir durumdan kurtardın ki... Kihyun hyung bazen çok korkutucu olabiliyor."
Sekreter kız sürekli gülümseyen yüzüyle teklifi nazik bir şekilde kabul etti. Tabi bu sırada herkesin keyfinin yerinde olduğu söylenemezdi. Özellikle de odadan gelen bağırış sesleri bu durumu kanıtlar nitelikteydi.

Kihyun annem gibi ya deliriyorum dudjdjdkdk asıl garip olan da Kihyun'u bu şekilde hayal edebiliyoruz. Hepinize iyi akşamlar, sizi seviyorum ❤️❤️

Calm Down || KihyukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin