The betrayal

12 1 0
                                    




I woke up feeling like I am carrying the whole galaxy. Ang sakit sakit nang ulo ko. Huhuhu. I turn to my side to check the time and I was shocked to see it's already 11 am. Waaaahhhh. Napasarap ang tulog ko pero ang sakit pa rin nang ulo ko. Pati nang dibdib ko. Esss. May nakita naman akong isang baso nang Juice at parang gamot with a letter and a rose. Inamoy ko naman yun at napangiti ako.


drink this. It'll make you feel better. I'll be downstairs incase you're awake.

-Tristan

I smiled and drink the juice together with the medicine. Parang isang taon akong hindi nakainom nang tubig. Waaaahh nauuhaw talaga ako. And alter a minute ay medyo I feel better. Unti unti nang nawawala ang pounding pain sa ulo ko. So I went to the bathroom to fix myself at pagkatapos ay bumaba na rin ako im hungry na rin kasi.

"Goodmorning. How's the headache?" Bungad sakin ni tris. I saw him sitting in the cafeteria. I just smiled at him.

"Goodmorning. Thank you." i said. At ngumiti naman sya. Nag order na rin kami. Hindi parin pala nag order ang gonggong. Tssss. Nakiki free wifi siguro to at nag mobile legends. Kanina pa sya naka tambay dito eh. Haha. At nang dumating ang pagkain ay kumain na kami.

"So what's our agenda today?" Pilit kong pinasigla ang boses ko. Ayoko naman kasing mag alala pa sya. Hindi naman sya nagtanong about sa nangyari kagabi. And that is the best thing about Tris, he knows when to speak and when not to. Kahit napakakukit nya ay seryoso naman sya sa mga bagay na seryoso din.


"Actually, Jade I have to go home today. Dumating daw si dad." He said in a sad voice. I know the problem about his dad. Minsan nya na rin kasing na share ito sakin. And hindi umuuwi yung dad nya sa kanila at kung sakaling umuwi man ay nagkakagulo. Kaya I know he really needs to be there. I patted his back. I know the feeling.



"I am so sorry Jade. I dont have a choice. " dagdag pa nito.


"Anu kaba Tris, I know they need you there. Go. Okay lang naman ako dito. " I assured him.


"Sumama kana sakin pabalik. "


"Ano ka? Eh ang mahal nang bayad mo dito. Sayang naman kung uuwian natin. Okay naman ako dito eh. " sabi ko pa. Hindi ko pa kasi talaga gustong umuwi ehh. Huhu. Ewan kunv bakit. Martyr nga siguro ako. Tsss.



"Sure ka okay kalang?" He asked again. And I widely smile and nodded. Napabuntong hininga naman sya. I actually feel bad for  him. Atleast my parents decided they don't love each other and go on separate ways. Hindi gaya ni Tristan na palaging nambababae ang daddy nya then umuuwi, nanggugulo. Nakikipag balikan sa mommy nya, babalikan. Mag hihiwalay ulit and the circle continues. He may look happy and a jolly person on the outside but I know how deep is his pain hidden inside. I feel sad for my best friend and I couldn't do anything about it just like how I am so hopeless with mine. Napailing nalang ako. If Love do this to people why do it ever exists? T_T


I am currently here in the bathroom of the restaurant where I have eaten my lunch. Kakahatid ko lang kay Tris. Nagutom ako kaya deretso na akong nag hanap nang makainan. Nag cr muna ako then babalik na ako sa hotel. I was about to go out nang may pumasok.



"Chill, Fio." Sabi nang isang babae. Nandito kasi ako sa loob nang cubicle. At naririnig ko sila. I shouldn't be eavesdropping dahil hindi naman ako pinanganak na tyismosa but I cant help it. Parang kusa akong nakikinig sa usapan sa labas.


Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jul 09, 2017 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Following Mr.  DestinyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon