Chapter Seven

18 3 0
                                    

Vanessa's PoV

Dinilat ko ang mga mata ko nang maramdaman ko na basang basa na ako ng pawis.Nakitang kong madilim sa buong kwarto ko.
Liwanag lang na galing sa bintana ang nag sisilbi kong ilaw.

Tinignan ko ang buong kwarto ko at agad akong umupo mula sa pagkakahiga ko. Nang may makita akong lalaki na nakaupo sa tabi ko at nakatingin lang sa akin.

"S..sino ka?,Paano ka nakapasok sa kwarto ko?" Tanong ko sa kanya pero ngumiti lang sya sa akin.

"We don't have much time time.
So I need you to trust me." Sabi niya at akmang lalapit sa akin.

Baliw ba ito sa tingin nya ba susunod nalang ako sa kanya nang basta basta.

"Nasaan ang kaibigan ko pag di mo sinabi sisigaw ako." Sabi ko sa kanya pero tumawa lang sya.

"I am Afraire, So please Vanessa just come with me." Sabi nya preo bakit parang boses ni Afraire ang narinig ko.

"I don't believe you, paano kung gumagamit ka lang pala ng voice changer." Sabi ko sa kanya.

"Just trust me okay?" Sabi nya at tumayo na at naglakad papalapitsa akin.

"Kung ikaw talaga si Afraire ano ang pinakatinatago kong sikreto simula bata pa ako?" Tanong ko, Ngumisi lang sya at binulong ang sikreto ko.

"Ikaw ang pumunit ng sampung bundles na ang halaga ay one hundred thousand dollars, dahil nainis ka sa Daddy mo." Sabi niya at bigla namang nawarak ang pinto ko tumalsik sa direksiyon namin ang mga piraso ng kahoy at sabay naman pumasok ang tatlong lalaki.

"Kala ko ba prinsesa lang ang kukunin natin?, Di naman ako nainform na nandito rin pala si Prince Charming." Sabi ng isa sa kanila at dinura ang sigarilyo niya.

Agad naman pumunta si Afraire sa harap ko at naglabas ng baril.

"Vanessa, Would you please hide." Sabi ni Afraire at agad naman akong tumakbo papunta sa walk in closet.

Habang natakbo ako naririnig ko ang pagkabasag ng mga gamit ko dahil sa mga bala ng baril nila.

Pumasok ako sa cabinet ko at pinilit kong mag sink in sa utak ko lahat ng nangyayari.
Ramdam na ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko. Feeling ko mahihimatay na ako sa mga nangyayari ngayon, Si Afraire lalaki, At marunong rin syang gumamit ng baril.

Marami pa akong gusto itanong sa kanya pero halata namang hindi pa ito ang tamang oras.

Magteten minutes na akong nagtatago dito. Di ko alam kung buhay paba si Afraire.

"Vanessa?!" Sigaw ni Afraire gamit ang totoong niyang boses.
Lumabas ako mula sa pinagtataguan ko.
Narinig ko naman na may parang bumagsak.

At nakita ko si Afraire na nakahiga sa lapag,habang naghahabol sya nang hininga nya.
Agad naman akong tumakbo papunta sa kanya at lumuhod sa tabi nya.
Nakasara ang dalawa nyang mata.

"Afraire........Afraire wake up!" Sigaw ko sa kanya, pero di sya nadilat.....May naramdaman akong mainit na liquid na tumutulo sa loob ng shirt nya, tinaas ko yung shirt nya at nakita kong may sugat sya at dun nagmumula yung dugo.

Priness ko yung saksak nya para mapigilan ang pagdaloy nang marami pang dugo.

"Shit nasaan ba yung phone ko?...
Afraire wag mo ko iiwan please promise di na kita sisigawan." Sabi ko sa kanya at naramdaman ko nalang na natulo na ang luha ko. Inangat ko yung ulo nya at nilapag sa hita ko.

"Please I can't lose you." Sabi ko sa kanya,habang na hikbi ako...
Pinunasan ko ang dugo sa mukha nya.

Narinig ko naman na may paakyat sa hagdan.Hinanap ko agad ang baril ni Afraire, nakita ko yun sa paanan nya. Nilapag ko muna ang ulo nya nang dahan dahan at Inabot ko yung gun.

Di ko alam kung loaded ba ito pero di naman nya siguro malalaman yun diba.Nilapit ko si Afraire sa akin.

At biglang may babaeng nasa labas ng kwarto ko,naglakad sya palapit sa amin.

"Wag kang lalapit may baril ako." Sabi ko sa kanya.

"Im not an enemy. I won't hurt the both of you, I'll die if i harm you." Sabi nya at kinuha ang cellphone mula sa bulsa nya at nag dial.

"Who are you calling?" Tanong ko sa kanya at tinutok ko ang baril ko sa kanya.

"I'm calling the ambulance...And put the gun down it's not loaded, you look ridiculous." Sabi nya at may kinausap sa cellphone.

Binaba ko yung baril ko....Malay ko bang walang bala ito.
Pinunasan ko ang luha ko at tinignan kung may pulso paba si Afraire.
Lumabas na yung babae nang walang imik.

Narinig ko naman ang siren ng ambulance agad akong tumayo at tumingin sa labas ng bintina.
Nakita kong may black na ambulance na paparating.
Bumalik ako sa tabi ni Afraire.

"Afraire, konti nalang malapit na sila wait ka lang." Sabi ko at nilapag muli ang ulo nya sa hita ko. Iyak na naman ako nang iyak.

Bigla naman pumasok ang mga nurse na may dalang stretcher.
Kinuha nila si Afraire at nilagay nila sa stretcher......

"Ma'am sasama po ba kayo?" Tanong ng isa sa mga nurse.
Malamang sasama ako. Tumango nalang ako at sumunod sa kanila papasok ng van.

1 hour later

Nandito ako ngayon sa lobby ng hospital at tinatawagan sila Tita sa telephone dahil naiwan ko ang phone ko sa bahay.

"Hello?" Sabi ni Tita sa kabilang line.

"Hi Tita, Its me Vanessa."

"Oh! Hello dear, how are you?" She ask.

"Im fine Tita but Afraire isn't, he's inside the operation room right now."

"What do you mean dear?" She ask again.

"Well some people tried to kill us, but Afraire got hurt protecting me, I'm sorry I hurt your son, I'm really sorry."

"I see he already told you....Dear don't blame yourself,he wanted to protect you and so he did,
I'm sure he's happy that you are safe."She said.

"We won't be able to come there, can you take care of him?" She ask.I can even imagine her smiling after saying that.

" Yes it is the least I can do for him."

"Thank you Dear, And stop blaming yourself.....And are you at our hospital right now?"

"Yes Tita."

"Okay, Did the secretary showed you where you are staying?"

"Yes Tita."

"Okay Dear,sleep well,by the way Dear your parents are with us but they seem busy I'll just tell them that you called."

"Okay,Thank you Tita." Yun lang ang huli kong sinabi bago nya inend ang call.

Bumalik na ako sa room na pinakit sa akin kanina ng secretary.Actually parang di nga ito hospital room eh...Parang penthouse.

May living room, kitchen , dining room, isang room with two beds yung isa para sa patient,may bathroom syempre ,at may terrace pa.

Pumasok na ako sa room na naka assign...Bigla namang may kumatok sa pinto.

"Wow, kakapasok ko lang." Sabi ko sa sarili ko at naglakad na ako para pagbuksan ng pinto kung sino man ang kumatok na yun.

Pag bukas ko ng pinto may lalaking naka suit ang sumalubong sa akin.

"Goodevening ma'am,ito po pala lahat ng mga kailangan nyo ni Sir.Afraire."Sabi nya at pinakita sa akin at pinakita sa akin ang hawak nya na dalawang duffel bags at isang suitcase.

"Ako na po ang magpapasok Ma'am."Tumango lang ako at tinuro sa kanya kung saan ang kwarto at pagkatapos nya malapag ay umalis na sya.

Naligo muna ako at pagkatapos ay nagluto habang nag aantay kay Afraire.

Pulling Their StringsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon