Pulling Their Strings

Chapter Fifteen

AFRAIRE'S PoV

This f*ck*ng school  is so noisy.

"I have many things to do,why do I have to speak in front of this crappy people?"

I said to my sister.

"Because you're mom and dad's successor."

"Aren't you too? I have so much to--"  She interrupted me.

"You have so much to do? like what tracking your childhood crush?!can you be a son for a moment!aren't we your family?!" She shouted at my face.

"H-hey don't shout at me,i'm older than you." Trying to calm her.

"I don't care. You're my brother but, you never been one........All you care about is Vanessa." She said as she walk away from me.

I wanted to run after her but, its like as if my feet were nailed to the ground when i heard those words from her...... If only i can tell her why i left our home, why i left my baby sister, why i chose to stay away from them, my family.

Then the mc called me, to give my speech.....

_______________________________________

DWAYNE'S PoV

"Okay now , let's give a round of applause to Mr.Afraire Blood!"  Sabi nung babaeng MC, tanga naman nito alam ba niya ang pagkakaiba ng Mr and Ms.

"Ayan nanaman yung babaeng bida bida."  Sabi ng babaeng nasa harap ko.Atleast maganda naman si Afraire kaysa sa inyo.

"Kaya nga eh, porke ang family niya ang may ari ng school na ito, maka asta akala mo anak ng presidente." Gatong naman ng kasama niya.

"Wag kayong maingay, baka may makarinig sa inyong mga alipores nun." Saway ng isa sa kanila. Mga tsismosa, mga walang class.

"Go Afraire!Go Afra-"

"Jace?!"

"Good morning everyone, I know you all are shock by how I look but, I don't have much time to explain everything in detail, but I can assure you one thing, i'm a male since birth."

Ano daw?! Nagugutom ako sa mga pinagsasabi ni Afraire, itong mga babaeng nasa harap ko naman eh sige kaka tsismis...

Kaya ba siya nakikipagkita sa akin sa bahay niya.Andami kong iniisip , kaysa puro sunod sunod na projects lang sa school at kagwapuhan ko ang pinoproblema ko, sumingit pa itong kidnapper nila Vanessa, magulang kong maghihiwalay at yang mga sikreto ni Afraire...

Sumasakit ulo ko sa kanila bwisit..

Pero ano nga bang magagawa ko kaibigan ko sila, at kahit ano  pang mangyari tanggap ko sila.

I don't want to lose one of them again... It was already painful when we lost Dj.Even though i didn't show  any sadness about her death but, believe me I'm deeply hurt by her death but, i know she's above looking out for us, like she always did......

Namalayan ko nalang na naglalakad  na pala ako sa hallway......

"What the fudge?!"

Kailan pa ako naglakad papunta dito?
Dumiretso nalang ako sa locker ko at kinuha ang mga gamit ko bago ako pumunta sa parking lot.

.....

At syempre as always, kanina pa ako nagaantay, may isang oras na nga ata.
Makikipagkita siya dito tapos ang tagal naman sumipot.

Nakita ko siyang naglalakad palapit sa akin, nang may humila sa kaniyang babae at kinausap siya at gusto atang maki pag selfie sa kanya, umiling siya sa kanila  bago umalis. Naglakad na siyang muli.

"Oh Dwayne, bakit ka nandito? Wala ka ng motor diba?" Tanong niya habang papalapit sa akin.

"Ikaw diyan nakikipagkita dito eh tapos magtatanong ka kung bakit nandito ako, minsan feeling ko mababaliw na ako  sa inyo."

"HUH?!" Ang OA talaga ng mga reaction nito

"HUH mo mukha mo, nag text ka diba?"

"Ahhh..... Oo nga, pero kaninang umaga pa ako nakikipagkita sayo, diba sabi ko 6:00 AM." Wala namang siyang sinabing oras sa text niya.

"Wala namang nakalagay."

"Di ka lang talaga nag babasa ng mabuti." AKO pa talaga ang may mali, siya na nga itong hindi marunong mag text ng ayos.

"Okay na, change topic na tayo, bakit ka nagpanggap na girlfriend mo si Vanessa?" Sabi ko at bigla nalang siyang lumuhod... What the fudge?!, pinagtitinginan na kami ng mga usaserong studyante dito.

"Well, yun lang kasi ang naisip kong paraan para hindi niyo malaman ang Identity ko......... And I'm deeply sorry for that, I know how much I hurt you because of it, I'm really sorry." Pagpapaliwanag niya, Ang dami ko pang gustong itanong pero, gusto ko na rin talaga umalis dito ang dahil ang dami ng nakatingin sa aming dalawa, nakakahiya at nakaluhod pa siya.

"Yeah, whatever,  just get up." Sabi ko sa kaniya, dahan dahan siyang tumayo at pinagpagan ang pants niya.

"So bakit ka nga nakikipagkita?"
Tanong ko sa kaniya, tumango lang siya dahil sobrang busy niya sa pag pag-pag ng pants niya. Ang arte talaga.

"Can we discuss this matter at my house?" Sabi niya at agad siyang pumasok sa kotse niya.
Para namang may choice pa ako, nagtanong pa ang mokong.

Pumasok na rin ako sa kotse niya at nag seatbelt. Pagka start niya ng engine agad niyang pinatakbo yung kotse ng pagkabilis bilis.

Pag ako namatay dito siya ang una kong mumultohin....... Dahil sa mabilis niyang pag drive wala pang
30 minutes  nandito na kami agad sa harap ng bahay niya.

Agad kaming bumaba ng kotse at pumasok sa bahay niya.
Dumiretso ako sa kitchen habang si Afraire ay umakyat sa second floor ng bahay niya.

Binuksan ko ang refrigerator para tignan kung anong malalamon ko sa bahay na ito, and to my surprise ang daming ice cream.

Pagkatapos kong kumuha ng isang pint size na ice cream at kutsara pumunta ako sa living room at umupo sa couch.

At malamang sa alamang kinain ko na yung ice cream dahil sa katagalan ng pag kilos ni Afraire.

"Ano bang ginagawa nun sa taas?"
Tanong ko sa sarili ko.

Then I heard a click and  felt the cold heavy metal against the back of my head.

Beads of sweat forming on my forehead, and the beating of my heart are the only thing that I can feel.

My whole body is frozen, "Am I gonna die?" Is the only question that's ringing inside my head.