Sabah songül cemre ve Güney hastaneye geldi..Kapıyı açınca gördüklerine şaşırdılar..Her yer çiçekti..Süsler zaten duruyordu..Serkan da Eylül'ün ellerinden tutmuş uyuyordu..
Songül=Oha
Cemre=yuh ne olmuş buraya
Güney=ben kavga ederler diye düşünmüştüm
Songül=ne oldu sevgili hoşuna gitmedi herhalde
Güney=gitmedi valla
Songül=Güney
Güney=ne yaa
Serkan onların sesine uyanır..
Serkan=ne oluyor ya
Cemre=uyandırdık mı
Serkan=sence cemre
Cemre=evet..Ama şaşırdık yani sizi böyle görmeyi beklemiyorduk..
Serkan=Barıştık artık böyle göreceksiniz
Güney=ben izin verirsem tabi
Serkan=güneey
Güney=ne var kardeşim..
Serkan=yapma istersen
Güney=tamam tamam
Songül=çok sevindim kardeşim
Serkan=sağol songül
Cemre=onu üzme tamam mı serkan
Serkan=merak etmeyin o uzulmeyecek artık ona yaşattığım her şeyi unutturacağım
Güney=iyi bakacaksın ona serkan..Kardeşimi uzmeyeceksin..Onu uzersen karşında beni bulursun..Bu sefer onu ben götürürüm buradan
Serkan=merak etme Güney..
Songül=hadi güney sen islemleri hallet serkan sende ilaçları al Eylül'ü Uyandıralım hazırlanıp çıkalım
Güney=tamam hadi serkan
Güney çıkış işlemlerini halleder..Serkanda ilaçları alır..Songül eşyaları toplar..Cemrede Eylül'ün hazırlanmasına yardım eder.
Eylül=ayy
Cemre=ya pardon canım iyi misin..
Eylül=iyiyim Cemre bir an canım acıdı sadece
Songül=kardeşim eğer ağrın varsa bugün de kal burada
Eylül=hayır Songül eve gitmek istiyorum
Songül=peki tamam
