De Heksenjacht

Hoofdstuk 13

Ik zit hier alleen op het zonovergoten terras van het prachtige kasteel. Hoe ik hier gekomen ben........?

Ik kan het nog steeds niet helemaal geloven.

Toch hoef ik maar even naar mijn linker arm te kijken om te weten dat het allemaal echt is gebeurd.

Mijn arm zit tot over de elleboog in het gips. Beide onderarm botten bleken gebroken door de klap van Gerwin.

Ik moet er niet aan denken wat er zou zijn gebeurd als hij met die kracht mijn hoofd had geraakt. Dan was ik er nu niet meer geweest.

Achteraf bleek dat hij dezelfde steen had gebruikt om mij te slaan, waarmee ik hem eerder bewusteloos had geslagen.

Toen ik bijkwam lag ik in een rijdende ambulance. Jason zat naast me met een grote pleister op zijn hoofdwond.

Hij vertelde dat de eetzaal vol had gestaan met politiemensen. Er waren ook speurhonden geweest en ze hadden op het punt gestaan om de gang in te gaan. Op zoek naar ons.

Toen alle gasten naar buiten waren gevlucht in alle verwarring die Elizabeth en Gerwin hadden veroorzaakt, was de vader van Jason verschrikt komen kijken.

Hij nam meteen goed leiding door iedereen bij elkaar te verzamelen en te kijken wie er misten met het gastenboek erbij. Al gauw bleek dat Gail, ik en Jason misten, samen met Elizabeth en Gerwin.

De vader van Jason heeft de politie gebeld en meteen 2 ambulances laten komen. Hij vertrouwde het totaal niet.

Het had meer dan een uur geduurd voordat ze er eindelijk waren. Toen wilden ze nog wachten op de speurhonden.

Voor mijn gevoel had ik uren doorgebracht in de koude gangen van het kasteel, maar in werkelijkheid bleken het maar ongeveer 2 uur te zijn geweest.

Op het moment dat ze eindelijk zo ver waren om de gangen in te gaan, kwam Jason uit de deur vallen met Gail in zijn armen.

Ze hebben allemaal gezien hoe Gerwin mij sloeg.

Hij is daarop direct gearresteerd en afgevoerd naar het politie bureau.

Een groep agenten is de gangen in gegaan op zoek naar Elizabeth. Gelukkig hebben ze haar snel kunnen vinden en is ook zij vervolgens gearresteerd.

Gail werd direct onderzocht door het ambulance personeel. Ze kwam net bij bewustzijn.

Voor de zekerheid hebben ze haar wel opgenomen in het ziekenhuis ter observatie.

De ambulance waar ik in lag, volgde.

In het ziekenhuis week Jason niet van mijn zijde. Alleen bij het maken van de röntgenfoto's mocht hij niet mee naar binnen.

Op de gipskamer hield hij mijn goede hand vast toen ze botten gingen zetten.

Gelukkig voelde ik na de eerste vlammende pijn, verder weinig pijn. Ze hadden me goede pijnmedicatie gegeven.

Ook Jason moest onderzocht worden vanwege zijn hoofdwond. Tijdens dat onderzoek week ik niet van zijn zijde.

Toen dat alles voorbij was, mochten we eindelijk wat eten en drinken. Ik heb een heel flesje water achter elkaar opgedronken.

Daarna werden we gevraagd naar het drankje wat we Gail hadden gegeven. Ze hadden in haar bloed zowel de sporen van het gif gevonden, als de sporen van het antigif. Gail was inmiddels in een diepe slaap in haar ziekenhuisbed.

Een arts vertelde ons, dat ze zonder het antigif beslist overleden was en hij wilde graag weten hoe we daar aan waren gekomen.

Ik vertelde hem de waarheid, namelijk dat ik wat kruiden geplukt had, vermalen en dat met water gemengd en stuifmeel van de bloem.

Ik vertelde er maar niet bij dat dit alles in een magische wereld had plaatsgevonden. Dat zou hij nooit geloofd hebben. Hij keek me nu al zo ongelovig aan!

Eindelijk konden we gaan.

De vader van Jason kwam ons ophalen.

In de auto gingen Jason en ik naast elkaar op de achterbank zitten.

Hij pakte voorzichtig mijn gipsen arm en viste een stift uit zijn jaszak.

Toen tekende hij een groot hart op het gips met zijn naam erin.

Hij keek me vervolgens aan met zijn intense blik. En kuste me zachtjes op mijn mond.

Ik moet in slaap zijn gevallen in de auto, want ik werd vanochtend pas laat wakker.

De zon scheen door de ramen naar binnen en ik lag op het hemelbed van de hotelkamer in het kasteel.

Ik had nog steeds de jurk aan die ik aan had getrokken voor het diner, de vorige avond.

Zachtjes kwam er iemand de kamer binnen.

Het was Jason met een dienblad vol lekkernijen en een grote pot kruidenthee!

Ik voelde me uitgehongerd en we hebben samen bijna alles opgegeten en gedronken en daarbij over van alles en nog wat gekletst en veel gelachen.

De moeder van Jason kwam met een plastic zak die ik om mijn arm kon doen. Met haar lieve hulp kon ik vervolgens een weldadige douche nemen.

Ik voelde me daarna weer een beetje mens.

Samen met Jason ben ik de tuin ingelopen. Op weg naar de poort. Bij de poort hielden we halt en maakten we allebei een diepe buiging. We zagen in de lucht vaag de weerspiegeling van de eenhoorn en wisten dat hij daar stond, aan de andere kant van de poort.

Ik voelde het vredige gevoel weer van die wereld en van mijn eigen gids.

We hebben een hele poos zo gestaan, zij aan zij. Hand in hand. Vredig in stilte.

Nu zit ik te wachten. In een luxe tuinstoel met een heerlijk koel drankje naast me. Alleen op het zonovergoten terras.

Te wachten op Jason. Mijn Jason.

Jason die nu met zijn vader Gail ophaalt van het ziekenhuis.

Het leek zo mooi. Een weekendje logeren in een oud kasteel, waarvan een deel is omgebouwd tot hotel. Prachtig gelegen in een heuvelachtig landschap met glooiende weilanden en oude bossen. Door het dal stroomt een riviertje met kristal helder water.

Het werd een nachtmerrie. En tegelijkertijd het mooiste en meest intense avontuur wat ik ooit had beleefd. Ik voel me nu meer levend dan ooit!

Ik weet dat ik nog veel te leren heb.

Ik weet dat ik mijn studie geneeskunde zeker ga afmaken. En dat ik daarnaast een studie kruidenleer ga doen.

Dat ik met hulp van mijn gids, mijn intuïtie verder ga ontwikkelen.

En ik weet dat ik na dit weekend, veel vaker naar dit kasteel zal komen.

Daar komt Jason het terras oplopen met een vrolijke, nog ietwat bleke Gail naast hem.

"Dag heldin van me.", zegt Gail. "Dag bijzonder kruidenvrouwtje! Jason heeft me alles verteld. Jeetje, ik kan bijna niet geloven wat je allemaal voor mij hebt gedaan. Jullie allebei trouwens."

Ze kust me op mijn wangen en ploft vervolgens naast me neer in een van de andere stoelen.

Jason loopt op me af en kust me ook, maar dan op mijn mond.

En ik voel dat ik thuis ben.