[Chapter]
Jamaica's POV:
Simula nung pumunta ako ng Hongkong,parang nagbago na ang pakikitungo ni Jacob sakin.Hindi naman sa nagseselos ako dahil baka may iba sya,ang pinuponto ko ay baka may sakit sya.At baka ayaw nya lang talaga sabihin sakin dahil natatakot sya na baka ikabaliw ko kung malaman ko yun.Ayaw ko ng ganito.Yung parang wala kayong relasyon sa isa't isa dahil sa pakikisama nya sakin.Lagi na lang sya wala.Lagi nya na lang ako iniiwasan.At lagi na lang syang walang gana sa t'wing magkaka-usap kami.
Siguro,baka may dinaramdam lang sya kaya ayaw nyang i-share sakin yun.Nung una,sweet pa kami.Naglalambingan,nagtatawanan,at kung minsan naghahalikan.But for now,parang nag-iba na yung atmosphere nya.Ibang-iba na sya ngayon kesa dati.Siguro,nagseselos lang sya nung sinabi ko sa kanya na may lalaki akong kasama sa condo.Simula nun,hindi na sya nagrereply even in calling.
Sanay na'ko sa pagiging seloso nya.Ayaw na ayaw nyang may kasama akong ibang lalaki.Kahit kaibigan ko pa.Minsan nga,nasusuntok pa nya yung lalaking hahawak sa kamay ko o di kaya'y sa balikat ko.Natawa na lamang ako ng mapakla dahil sa pagbabalik ko sa nakaraan.Yung Jacob at Jamaica na nagmamahalan.It's just a past,Jamaica.'Wag mo ng pilitin pang balikan ang nakaraan na hindi na kahit kailan mauulit pa.
Nandito ako ngayon sa school kung saan gaganapin ang coronation ng mga child candidates.Lahat sila nakasuot ng magarang kasuotan para sa contest mamayang 1:30 pm.Ang iba'y nag-aalangan pa kung sasali ba sila o hindi kung gano'y alam nila na mayayaman ang kalaban nila.At yung karamihan sa kanila,nagdadasal pa na sana sila yung manalo.And lastly,yung iba eh nakasuot na at ready na para mamaya.Sila yung mga batang sobrang yaman.
"Kanina kapa ba dito,Jamaica?Where's Jacob?" Tanong ni Brenda na kakarating lang.
"I dunno." Walang gana kong sagot sabay kibit-balikat.
"I dunno?Eh,kanina magkasama pa kayo,ah.'Wag mong sabihin na-"
"Na may iba sya?No,Brenda.Busy lang siguro yun." Dagdag ko.
"Ikaw bahala." Sambit nya at tsaka itinuon ang pansin sa mga candidates.
Ngayon ko lang napagtanto na bukas na pala yung graduation namin.Mag-cocollage na kami kaya mas kailangan kong pagtuonan ng pansin ang pag-aaral dahil gusto kong maging proud sakin si mama.Nasa amerika si mama dahil gusto nyang tustusan ang pag-aaral ko.Kahapon lang,tumawag sakin si mama para pag-usapan ang pag-stay ko sa amerika habang wala pang klase.Miss na miss na nya daw ako kaya hindi na'ko makatanggi dahil miss ko na rin sya.Hindi ko pa nga alam kong papaano ko sasabihin kay Jacob ang ganitong sitwasyon.Gustong-gusto ko na makita si mama dahil ilang b'wan din sya nawala sa piling ko.
Isa akong anak kaya normal lang sakin na mangulila sa isang ina.Kahit mahirap nag-abroad parin si mama para mapakain ako.Kaya ang swerte-swerte ko sa kanya.Kaya nyang gawin ang lahat para sakin.At sana,pumayag si Jacob upang makasama ko na si mama.Hindi ko kayang iwan si Jacob dahil sobrang mahal ko sya pero hindi ko rin kayang palagpasin na makita muli si mama.
****************
Jacob's POV:
Kakatapos lang namin sa paggawa ng banner para mamaya sa coronation.Hindi na namin pa natapos ang paggawa nito dahil biglang sumakit yung ulo ko.Nagpaalam mo na ako sa kanila kahapon dahil kailangan ko mung magpahinga.Sobrang busy namin ngayon dahil malapit narin kami gumraduate.Napapansin ko rin na palagi ng sumasakit yung ulo ko.Habang tumatagal mas lumalala ito.Mas lalong sumasakit.
Kaya napagpasyahan ko na magpakonsulta na lang sa Doktor upang malaman ko kung anong ibig sabihin ng pagsakit ng ulo ko.
Flashbacks.....
Agad kong binuksan ang pintuan ng makarating na'ko.
"Good morning,Doc." Magalang kong sambit.Marahan syang napatingin sa gawi ko.
"Diba,ikaw yung pamilya ng pasyente na muntik ng mamatay?Why are you here?Do you need anything?" Pagsasalita nya kaya marahan akong naglakad patungo sa kanya at tsaka tumango.
"Yes,Doc.Nagpunta po ako dito dahil gusto ko pong magpakonsulta sa inyo ngayon." Sagot ko at parang may kung anong bagay ang kinuha nya sa maliit na cabinet.
"Halika.I will test you." Sambit nya kaya tumango na lamang ako at hinayaan sya.
Ilang minuto pa ang nakalilipas at natapos na din kami.
Ngunit,bakas sa mukha nya yung kalungkutan at pagkagulat.
Ngunit bakit?
"Okay lang po ba ako,Doc?Wala po ba akong problema?Please answer me." I asked.
Ilang segundo pa ang hinintay ko bago sya nagsalita.
"Kaano-ano mo ba yung babaeng pasyenteng muntik ng mamatay?" Tanong nya.
"Girlfriend ko po sya and soon as possible ay magiging wife ko na sya.Bakit,Doc?Gusto mo ba maging ninong namin?" Tanong ko sabay tawa ngunit nananatili paring seryoso ang mukha nya.
"Ibig sabibin,may relasyon pala kayong dalawa?Oh,Lord.'Wag sana." Sambit nya sa sarili na parang nababaliw na kaya natawa agad ako.Kina-usap ba naman yung sarili?
"Stop laughing.'Cause you don't know what is true." Seryoso nitong sambit.
End.
Kaya hanggang ngayon ay naguguluhan parin ako kung anong meron sakin.Hindi ko lubos maisip kung bakit at ano ang dahilan kung bakit naging serious mode si Doc.Siguro dahil sa katandaan.
***************
Jamaica's POV:
Nasa classroom na kami ngayon at gumagawa na ng speech para sa graduation namin bukas.Goodbye speech ba kung baga.By classroom kasi ito kaya kailangan kompleto.
"Sama kaba bukas,Jamaica?" Tanong ni Brenda na hindi ko tinatapunan ng tingin dahil busy ako sa paggawa ng speeh ko.
"Where?" Pabalik kong tanong.
"Sa bar nila Jazz.Alam mo na?Good bye party lang." Sagot nya kaya tinignan ko na sya.
"I'm so sorry.But I can't.Pupunta na kasi ako sa amerika dahil pinapasundo na'ko ni mama hangga't wala pang klase.Sorry talaga,Brenda." Paghihingi ko ng paumanhin kaya agad syang nalungkot.
"Oo nga pala,noh?Aalis kana sa susunod na araw at hindi na kita makikita pa." Sambit nito kaya agad ko syang binatukan.
"Gago.Magkikita pa naman tayo sa susunod na klase,eh.Basta't 'wag ka lang magbabago,ah?" Tanong ko kaya tumango na lamang sya.
"Pero si,Jacob.Pa'no sya?Is he really knows it?" Tanong nya kaya napatikom na lang ako.
"Hindi pa nga eh.But,promise.I will tell it to him soon as possible.Basta't 'wag nyo lang ako pangunahan." Sagot ko.
Sana nga lang,pumayag sya.
Continue...
BINABASA MO ANG
That Nerd [COMPLETED]
Teen Fiction[UNDER EDITING] Jamaica Montefalco just want a simple life. She's so smart that she could answer all riddles you'll give to her. Maybe she's a nobody because she often wears long and below thigh dresses. But what if she found someone who is opposit...