That look

Hoofdstuk 7

James' POV

Ik word wakker na een lange dag. Ik heb Lisa de hele avond gezocht. Wanneer ik me mobiel pak zie ik het, het is al 12:58. Ik ga snel uit bed, pak wat kleren, trek het aan en ren naar beneden. Als ik nu nog opschiet kom ik nog net optijd voor de les. Ik pak wat te eten en stap op me fiets.

Wanneer ik op school ben zie ik Lisa aan een tafeltje zitten met een jongen in de aula. Ik kijk goed. Tom, wat doet die daar? Mijn voeten gaan vrijwel vanzelf naar het tafeltje toe. Lisa kijkt me boos aan en kijkt daarna weer naar Tom. Tom kijkt me vragend aan. Hij trekt zijn mond open om iets te zeggen. "Wat doe jij hier?" vraag ik voordat hij iets kan zeggen. "Wat doe jij hier??" vraagt Lisa snel, veels te snel. Voor ik het weet rent ze weg. Ik probeer haar achterna te rennen, maar Tom houd me tegen. Ik kijk hem vragend aan. Hij knikt om me gerust te stellen en rent achter Lisa aan de school uit..

Lisa's POV

Alles gaat vanzelf, ik kan het niet stoppen. Mijn voeten gaan vanzelf ergens heen, sneller dan ooit. Ik zie een bankje en kan mijn voeten tegenhouden. Ik loop rustig met tranen in mijn ogen naar het bankje. Net wanneer ik zit begint mijn mobiel al te trillen, maar ik negeer het. Ik weet meer dan 99% dat hij het is. Op precies te zijn 99,9% Mijn mobiel trilt nog een paar keer. Mijn ene hersenhelft zegt dat ik moet opnemen, dat het James niet is, dat ik sterk moet blijven. Mijn andere hersenhelft zegt dat ik het moet negeren, dat ik hem de kans geef om het goed te maken, dat het dan lijkt alsof ik nog van hem hou. Ik kan het ook niet ontkennen, ik hou nog van hem. Niet 100%, 50%. De andere helft geldt voor Tom, hij was gisteren zo aardig tegen me. Wanneer mijn mobiel weer trilt besluit ik om op te nemen. Ik pak mijn mobiel uit mijn zak en zie groot op het beeld 'Tom' staan. Ik neem gelijk op als ik zijn naam zie en hij begint snel tot een stuk door te praten. "Lisa, waar ben je? Gaat het goed met je? Als je boos op me bent kan je dat zeggen. Ik weet dat je heel verdrietig ben, maar je moet er overheen komen. Ik wil je helpen, je bij me houden, je nooit loslaten, je omhelzen, je voor altijd bij me hebben, Lisa ik.." nadat hij dat zei stopte hij, het werd stil. Ik zei niks, helemaal niks. Ik weet dat ik hem beter kan laten uitpraten. "Ik hou van je Lisa, vanaf dag één. De dag dat ik je mooie blauwe ogen zag, erin verdronk, je prachtige blonde haren. Jij die helemaal kapot was van die klootzak, ik kon er niet tegen. Er kwam een scheur in me hart toen je je hele verhaal vertelde. Je hoeft niks te zeggen als je wil, maar als je erover wil praten kom dan naar de skatebaan om half 3. Ik wacht op je!" zei hij weer. De tranen stromen over mijn gezicht, hij hield van me. Hij was zo aardig, James was nooit zo open over zijn gevoelens. "Ik wacht op je Lisa, ik wacht op je." hij hing op, ook wel begrijpelijk. Ik veeg mijn tranen weg en kijk hoelaat het is, kwart over 2. Shit! Ik ren snel naar de kant op waarvan ik denk dat ik de weg wel kan vinden. Wanneer ik de school zie ren ik naar de kant van mijn huis.

Eenmaal aangekomen bij mijn huis heb ik mijn make-up bijgewerkt en iets anders aangedaan. Daarna ben ik naar de skatebaan gegaan..

"Hey" hoor ik iemand zeggen. Ik draai me om en zie Tom met een niet al te blij gezicht. "Hey, kom zitten" zeg ik en klop op het plekje naast me. Hij komt naast me zitten en kijkt voor zich uit. Hij kijkt na een tijdje naar mij en doet zijn mond open om iets te zeggen. "Lisa, ben je boos op me?" vraagt hij dan. "Tuurlijk niet, ik wist niet dat jij mij belde dus ik negeerde het. Ik dacht namelijk dat het James was. "Ohw" zegt hij en glimlacht weer. "Dus jij vind uhm, mij leuk?" zeg ik aarzelend. Hij word rood en probeert iets te zeggen. Voordat hij ook maar één ding kan zeggen druk ik mijn lippen op de zijne. We zoenen ongeveer een halve minuut. Als ik me terug trek verschijnt er een glimlach op zijn gezicht. "Je bent zo mooi" zegt hij en heeft me een kus op me wang..