That look

Hoofdstuk 9

Lieve lezers,

Ik wil jullie allemaal bedanken voor het lezen en de votes. Dit hoofdstukje is opgedragen aan HillaShinwari. Bedankt voor al je reacties ❤️

James' POV

Ik kijk tv met een kom chips in me hand. Het is natuurlijk niks aan. Ik mis Lisa, maar ik kan haar niet terug krijgen. Ik blijf wat zappen tot de bel gaat. Ik loop naar de deur en zie daar me moeder met nog een vrouw achter haar. De moeder van Lisa. Ze komen binnen en gaan naar de woonkamer. Wanneer ik de trap op loop beginnen ze te praten. Ik ga zitten op een van de trede's en luister naar wat ze zeggen. ''Ik weet niet wat ik moet doen, Lisa is helemaal overstuur. Ik weet niet waarom, maar ik wil haar helpen.'' zegt de moeder van Lisa. Het is allemaal mijn schuld. ''Ze heeft je nodig, je moet laten zien dat je er voor haar bent.'' zegt mijn moeder. Ik loop rustig naar boven met tranen in me ogen.

Tom's POV

Ik kijk Lisa aan, ze is zo mooi. Ze heeft de hele middag met Laura gepraat, dus we hebben niks kunnen doen. Ik kijk op mijn horloge, het is nu 10 over 7. De zon gaat net onder, het perfecte moment. We liggen op het strand, naast elkaar. Lisa kijkt naar de zee en wiebelt een beetje met haar haren. Ik kijk naar haar mooie haren die stralen in de zon. Ik blijf lang naar haar staren tot de zich omdraait en ziet dat ik naar haar kijk. Ik kijk snel weg, maar voel dat ze staat te grijnzen. ''Ik moet zo gaan'' zegt ze. We zijn na een half uurtje op het strand zitten naar Lisa's huis gegaan. Er is niet veel gebeurd op het strand. We hebben een beetje gepraat, maar eigenlijk wou ik iets anders. Ik hoor iemand praten en kom weer bij. ''Tot morgen'' zegt Lisa en ze geeft me een kus op me wang. Ik voel dat ik moet blozen. Lisa bloost ook en gaat snel naar binnen. Ik loop met een grote glimlach richting mijn huis. Ik kan alleen maar aan Lisa denken. Haar perfecte gezicht blijf ik steeds opnieuw zien. Wanneer ik eindelijk thuis ben gaat de deur al snel open. Daar staat ze dan, me vreselijke moeder. Ze kan er niet tegen als ik weg ga zonder iets te zeggen en als ik meer dan 1 minuut te laat kom. Me moeder ziet er anders uit, het is niet hoe ze normaal is. Juist helemaal niet. Ze is blij, zo blij dat ik haar niet meer herken. Dit is mijn moeder niet. "IK BEN AANGENOMEN!" roept mijn moeder. Zo hard dat de halve straat het hoort. Iets wat ik natuurlijk niet wil, ik wil niet dat iemand weet hoe ik echt ben. Niemand weet dat we in de crisis zitten, dat we per week maar 50 euro mogen besteden, dat we ons huis verhuurt hebben voor meer geld, dat mijn moeder geen werk kon vinden omdat ze psychisch gek is en dat mijn vader ons achter gelaten heeft. Niemand mag dit weten, vooral Lisa niet. "Gefeliciteerd" zeg ik en loop het huis in. Mijn moeder komt achter me aan en sluit de deur achter zich. "Het is een heel leuk winkeltje." zegt mijn moeder. Ze heeft al verteld dat ze wou werken in een kledingwinkel. Ze had er al snel een gevonden die werknemers nodig had. Het is nu ongeveer 2 weken geleden, maar ze is wel aangenomen. "Ik moet 5 dagen in de week, 6 uur lang werken. Van 12 tot 6 op maandag, dinsdag en woensdag. Donderdag en vrijdag moet ik van 9 tot 3. Per maand verdien ik 500 euro, dat is zat voor ons." 6 uur per dag, dat betekend dat ik maandag tot vrijdag alles alleen moet gaan regelen. Koken, boodschappen doen, kleding kopen, schoonmaken, opruimen, afwassen, kleren wassen, kleren ophangen, etc. Ik moet er in het beginnen wel aan wennen, er aan wennen dat ik alles wat een meisje doet moet doen. Ik heb dan ook minder tijd om iets te gaan doen met Lisa. "Leuk, maar ik ga naar me kamer." zeg ik en loop de trap op. Me moeder roept me nog na, maar ik doe geen moeite om het te horen. Wanneer ik in me kamer ben hoor ik me mobiel trillen. Ik negeer het en ga op het bed zitten. Mijn mobiel begint weer te trillen, dus ik besluit te gaan kijken. Wauw, 368 berichten. De meeste zijn van een groepschat, een paar van mijn moeder en een van Lisa. Ik lees Lisa's bericht en glimlach breed.

'Heey, het was heel leuk vandaag. Mis je nu al ❤️ xLisa'

Ik voel me buik heen en weer gaan. Ze mist me. Ik glimlach en schrijf snel iets terug.

'Ik vond het ook heel leuk en..'

Ik stop even met typen. Wat kan ik op dit moment zeggen? Ik wis alles en begin opnieuw met schrijven.

'Ik vond het super vandaag, moeten we vaker doen. Ik mis je ook, heel erg zelfs. Tot morgen.'

Ik verstuur het berichtje en leg mijn mobiel op me nachtkastje. Ik kleed me om, poets me tanden en ga in bed liggen. Ik weet al dat ik, zoals altijd, over Lisa ga dromen en doe snel mijn ogen dicht. Ik draai nog een paar keer om en val daarna in slaap.

'2 glinsterende blauwe ogen, mooi lang bruin haar, de perfecte glimlach en de best kus van mijn leven. We zitten in de zon op een bankje bij de haven. De haven tegenover me, de zon boven me en Lisa naast me. We zitten hand in hand en hebben 2 seconde geleden gezoend. Het was een zoen die elke jongen wenst, een zoen die alleen het aller speciaalste meisje je kan geven. Lisa is al 3 jaar mijn vriendinnetje, mijn Lisa. Niemand heeft ons tegen gehouden en dat konden ze ook niet. Ik en Lisa zijn verhuisd naar Amsterdam om een totaal nieuw leven te beginnen en alles te vergeten. James is met Charlotte en is Lisa vergeten. Hij is weer de oude James, de gemene en ijdele James. Charlotte en hij passen wel goed bij elkaar. Lisa is al bijna  7 en een halve maand zwanger. Het word een meisje die we waarschijnlijk Marije gaan noemen. Ik heb een bijbaantje gevonden om nog wat meer geld te verdienen dan dat we van onze ouders krijgen. Ja ouders.. Mijn moeder heeft een nieuwe vriend en Lisa's moeder is al verloofd. Lisa laat me hand los en voelt aan haar buik. Ze krimpt in elkaar waardoor het lijkt alsof ze ieder moment kan bevallen. Ik pak Lisa vast en breng haar mee naar de auto. Ik rij snel naar het ziekenhuis met een krijsende Lisa naast me in de auto. Eenmaal aangekomen bij het ziekenhuis nemen ze Lisa mee naar een kamertje en verder zie ik niks meer. Na een half uur komt er een dokter uit het kamertje. Hij komt naar me toe met een akelig gezicht. Hij verteld me dat Lisa al heel lang een bloeding heeft in haar onderbuik. Ik snap niet veel van alles wat hij zegt, maar ik weet wel dat het erg is. Hij zegt dat de baby alleen geboren kan worden met een keizersnee, maar dat de baby dan niet zo gezond is. Ik moet het maar accepteren, dat er in het leven ook zulke dingen gebeuren. Ik hoor gegil wanneer ik met de dokter zit te praten over de keizersnee. Het gegil komt uit de kamer waar Lisa in zit. De dokter haast zich de kamer in en vrijwel vanzelf ga ik er achteraan. Ik zie rare dingen in de kamer, maar ik let vooral op Lisa. Ze licht half dood in een wit bed. Ze is flauwgevallen zeggen de doktoren, maar er zit meer achter. Er drupt bloed op het bed en het word al snel meer. Er komen 2 doktoren op me af en sleuren me de kamer uit. Ik kijk door het raampje, maar net als ik kijk worden de rolgordijnen naar beneden getrokken. Ik weet niet wat er allemaal gebeurt. Ik val neer op de grond met tranen overal op me gezicht. De vloer is koud en mijn hoofd is warm. Ik heb me nooit zo rot gevoeld. Na 3 kwartier komt er een vrouw naar buiten. Ze komt naar het tafeltje gelopen waar ik was gaan zitten. Ze verteld over de baby, over Lisa en over hoe dit allemaal gebeurd is. De baby is gezond en mag na 3 weken naar huis. Met Lisa gaat het iets minder, de bloeding kwam door teveel bewegen. Dat kan wel kloppen. Toen Lisa zwanger was hebben we veel dingen gedaan samen, dingen die ik voorstelde. Ik moest elke dag werken, dus ze moest alle klusje in huis alleen doen. Ze deed teveel, maar ik had het niet door. Ik heb dit allemaal veroorzaakt. Ik heb Lisa's leven verpest. Ik besef nu pas dat ik iemand heb vermoord. Niet letterlijk, maar figuurlijk. De vrouw zegt ook dat er weinig kans is dat Lisa blijft leven. Ik voel dat ik krimp, dat ik machteloos word. Na 5 minuten komt er weer een dokter en zegt dat de baby bloed nodig heeft. Aangezien ik het zelfde bloed heb als, Marije, de baby, ga ik mee. Ze nemen me mee naar een kleine witte kamer met veel spulletjes erin. Ik moet liggen in een wit bed en de prik komt er al snel aan. Ik kijk de andere kant op en voel de naald me arm in gaan. Nadat ze het bloed hebben geprikt blijf ik nog even liggen. Me arm voelt verslapt en ik heb aardig veel hoofdpijn. Er komt binnen no-time een dokter de kamer in. Ze verteld me dat ik niet de echte vader van de baby ben. Het bloed komt niet overeen. KUT, LISA WAT HEB JE GEDAAN? Ik ren de kamer in en zie de baby in een bedje liggen. Mijn stiefkind. Ik hol naar het bed waar Lisa ligt en zie haar half opengesneden arm. Ze heeft zichzelf gesneden. Dingen die ik niet opmerkte. Ze droeg vaak truien, soms ook in de zomer. Ik vond het wel apart, maar het waren speciale truien. Ze waren bedoeld voor je buik, dat gedeelte was iets holler. Voor Lisa kwam het goed uit, want dan zou ik nooit haar sneeën kunnen zien. Ik staar met open mond naar Lisa, maar word er al snel uitgestuurd. Waarom Lisa? Waarom doe je dit? Er is veel gebeurd, dingen die ik niet heb gezien..'