Bu Hayatı Haketmediler

üşümüş ruhlarımız

Bölüm islamismylife'e gelsin.:)

Herkesin berat kandili mübarek olsun!:)
07/05/2017
~Keyifli okumalar~♡
•••
Sokak dönüşünde Fatma ablayı ve yanında iki çocuğunu evin kahverengi kapısında bizi beklerken gördük.Yakup abi bizden önce içeriye girerek ayakkabılarını çıkarttı.Geçmemiz için yol verdi.Yamanın, elimi deponun çıkışından bu yana tutuyordu.Küçük odada bir büyük iki küçük koltuk olmak üzere dört koltuk vardı.Yakup abi ve fatma abla küçük koltuklara oturduğu için biz yamanla büyük koltuğa geçtik.Küçük kızlar yerde serili olan minderlerin üzerinde oturuyorlardı.Yakup abinin "fatma ablanız size yatacak yer ayarlamıştır evlat" demesiyle fatma ablanın lafa karışması bir oldu." Kuzularım için yatak hazırladım tabii hazırlamaz olur muyum" yaman uzanıp fatma ablanın koluna 'saol' der gibi iki defa vurdu.Fatma ablanın gözleri koluma değdiğinde şaşkınca açıp elime uzandı." Ne oldu senin koluna?" "Ezildi sanırım" beni sol kolumdan tutarak odadan çıkardı.Fatma abla koyukahve gözleri çıkık elmacık kemikleri ve pembe yanaklarıyla çok tatlı ve sempatik görünüyordu.Küçük koridoru geçip mutfağa girdik.Elimdeki yırtık bezi çözdü ve sarı bir şurubu beyaz bir sargı bezine döktü ve sardı. Yüzümü elleri arasına aldı." Yavrum, bir sıkıntın olursa söyle.Elimden geleni yaparım sakın çekinme tamam mı her zaman yanınızdayım" "desteğin yeter fatma abla" duygusallık bütün odayı sarmıştı.Yaman ve yakup abi kapıdan buraya bakıyordu.
Bir süre oturup konuştuk.Yakup abi bize kalacağımız odayı gösterdi.Evde zaten dört oda vardı.Oturma odası,yatak odası,misafir odası, mutfak, banyo ve lavabo.iki kız kardeş oturma odasında kalırken yakup abi ve fatma abla yatak odasında kalıyordu.Misafir odası genişti fakat içerisinde halı,iki küçük koltuk, avize ve bize serilen yer yatağından başka eşya yoktu.Ben fatma ablanın eşofmanlarıyla yaman yakup abinin eşofmanlarıyla yatıyorduk.Yatarken yüzü bana dönük bir şekilde uzanıyordu." Her şey geçti."dedi. Yaman....
Güçlü bir psikolojisi vardı.Bundan emindim.Koruyucu bakışlarıyla bile güven sağlıyordu.Belkide küçükken birlikte korunmasak o adamlardan hiç tanımayacaktık birbirimizi.Belki bencillik.Ancak onun yanı sığınak bir liman,korunacak bir çatı gibiydi.Bencilliğim yamana karşıydı sanırım.Çünkü bir yandan memnunum halimden diye düşünmüşlüğüm var fakat sonra dolaylı yollardan bunun ucunun bütün dünyaya çıktığını fark ettim.Ve unutulan,unutulmayan düşündüğüm düşünemediğim her bencillik için özür diledim insanlardan.Ancak, Her şey bitmedi,herşey -10°C derecede donduğumuz soğuktan titrediğimizde başlamıştı.Yani her şey ilkbahar gelip bizim üşümüş bedenlerimizle birlikte üşümüş ruhlarımızın buzunun çözülmesiyle bitecek.Bittiğinde donan küçük bedendeki küçük çocuk ruhlar da neşeyi davet edecek bahar çiçeklerine.
•••
Bölümler sizce kısa mı?

Internet olmadığı zamanlarda yeni bölüm yazıyorum fakat yayınlayamıyorum.Internet olduğunda hepsini yayınlamaya çalışacağım.

cevap bekliyorum.
Kendinize iyi bakın.Allaha emanet olun.
-Mine beyza -