İnşAllah beğenirsiniz
____________________________( Bölüm şarkısı ; eda baba- seninle güzel )
~Keyifli okumalar~♡
*Aynı yastık üzerinde farklı başlar var
Aynı hayatı yaşayan farklı kişilikler*•••
"İki saattir çağırıyorum hadi uyan artık ya" yatak odasına giriş yapmamla yamanın yatağımda bir ayağı dışında, yorganın bir ucunun yere sarkıtmasını izliyordum. Biraz daha ilerleyip tüm yorganı ben üzerinden çektim.
Elimle kolunu dürterken bir yandan da sinirle bağırıyordum artık"Yemek hazır!! Yaman! "
Bir gözünü açıp yarım bir şekilde güldü. Yerinden hareketlenip ayağa kalktı. Yanağıma bir buse bırakıp lavaboya yöneldi. Bu durumu fırsat bulup mutfağa ilerledim. Masadaki yerine gelmesini izledim.
Sandalyeye kendini attı"Sonunda teşrif edebildiniz Yaman bey"
"Çağırsaydınız daha erken gelirdim name hanım"
Kaşlarım hayretle havaya kalktı.
1 saat 14 dakika önce (10:32)
Yanımda uyuyan badeni uyandırmamaya gayret ederek lavaboya girip çıktım ve mutfağa doğru ilerledim.
Ekmek yoktu, en yakın marketin nerede olduğunu da biliyor değilim. Üzerime mor pelerini giyip siyah botları ayağıma geçirip aşşağıya doğru ilerlemeye başladım. Üç sokak aşşağıda bir market olduğunu söyleyen bir yaşlı bir kadın sayesinde bulmuştum.
Eve gelince çay suyunu koyup masanın üzerindeki süs eşyalarını kaldırarak kahvaltılıkları yerleştirdim.
Üç yumurta çıkartıp kırıp çayı ocağa koydum. Son defa kontrol edip yatak odasına gittim
"Yaman,,kahvaltı hazır"
"hı"
"Kahvaltı hazır"
sağ tarafına dönüp bana sırtını çevirdi
"hı hı"
"Uyanacak mısın?"
"Hı hı"
"İyi tamam"
deyip oradan uzaklaştım. Evi dolaştım, bahçede bekledim, salıncakta sallandım...uyanmadı.
Yarım saat sonra tekrar gittim."Yaman kalksana"
kolunu dürtüp bekledim. Yapacak birşey yoktu,uyanması gerekti.
Sola döndü. Tekrar dürttüm bu sefer sağa döndü. Uyansın diye yataktan birazcık itip yere toslamasını sağlamıştım da. Ama tek gözünü açıp yastığını da yanına aldı. Ben de pes etmiş ve yenilmiş bir şekilde çayı ısıtmak için tekrar ocağa koydum.1 saat 14 dakika sonra (11:46)
•••
İki tane olan gardolaplardan beyaz olanına doğru ilerledim. Koyu kahve rengindeki boğazlı badiyi üzerime geçirip dolabım önünde bir süre bekledim. Bunca kıyafet nereden,ne zaman,nasıl alınmıştı?
Hiçbir fikrim yoktu. Hepsi yeniydi üzerlerinde etiketleri bile hala duruyordu.Elimi kıyafetlerin üzerinde gezdirdim,gri ekoseli diz kapağımın üzerine gelen beyaz bir eteği aldım. Üzerime tam olumuştu. Boy aynasındaki yansıma önceki ben'e hiç mi hiç benzemiyordu. Küçük vücudum sağlam, yaşanmışlıklarla dolu ruhum bile enejikti. Kahverengi boğazlı badi gövdemi sarıp sarmalamış, siyah çorapla giydiğim ekoseli etek belimde, kestanenin en kızıl tonu saçlarım omuzlarımdaydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu Hayatı Haketmediler
Novela JuvenilHayat neydi? Hayat seçilmekti. Kimse oyuna dahil olurken kurallarını kendi yazmamıştı. Ve herkes bir şeyler isterdi birilerinden. Sadece yeni kodlar yazması gerekti bazılarının. Şşş biraz daha sessiz. Uykuda insanlık. Bu yüzdendi sessiz ve de usul b...