Just Black

#18

Την ξάπλωσε στο κρεβάτι και βρέθηκε ανάμεσα στα ποδια της
Κατευθύνθηκε στο λαιμό της και άφηνε υγρά φιλιά εκεί
Πιπουλουσε αγρια το δέρμα της κάνοντας την να αναστεναζει
Τα χέρια του χαιδευαν το γυμνό την δέρμα
Εκείνη του έβγαλε την μπλούζα και έμεινε λίγο να τον παρατηρεί

Φίλησε τον λαιμό του και κόλλησε την λεκάνη της στην περιοχή του κάνοντας τον ακόμα πιο σκληρό

Το κουδουνι ηχησε στα αυτιά τους αλλά το αγνόησαν
Μέχρι που εκείνο έγινε πιο επίμονο

Μπλερ: Ντρέικ είπε ξεπνοη

Ντρέικ: άστο θα βαρεθει και θα φύγει είπε συνεχίζοντας την δουλεια του

Εκείνη τον έσπρωξε απο πάνω της και εκεινος την κοίταξε ξαφνιασμενος και απογοητευμένος ταυτόχρονα

Ντρέικ: καλά θα γυρίσω γρήγορα όμως, μην κουνηθείς

Εκείνη το κοίταξε πονηρά και εκείνος κατέβηκε κάτω μουρμουριζοντας βρισιές

Ανοίγει την πόρτα αποτομα

Ντρέικ: Λόλα φωναζει ενθουσιασμένος και η μικρή κοπέλα πηδαει στην αγκαλιά του

Ο κολλητός του τον κοίταξε όλο νόημα και εκείνη την στιγμη κατεβαίνει η Μπλερ

Ο Ντρέικ την κοιτάει απολογητικά που δεν κατάφερε να τους ξεφορτωθεί και εκείνη χαμογελάει

Μπλερ: χευ πια είσαι εσύ; ρωταει την μικρή κοπέλα με τα μεγάλα πράσινα μάτια

Λόλα: εγώ είμαι η Λόλα

Μπλερ: Λόλα ωραίο όνομα, και πόσο χρονών είσαι;

Τόσο λέει η κοπέλα και δίχνει τα δάχτυλα της και η Μπλερ τρώει μια ωραιότατη μουτζα απο την μικρή που ήθελε να δείξει το 5

Ο Ντρέικ την κοίταξε όλο νόημα και η Μπλερ κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά

Μπλερ: λοιπόν μικρή πάμε στην κουζίνα; την ρωτάει και την παίρνει από το χέρι

Μπαίνουν στην κουζίνα ενω αγόρια από την άλλη μεριά άρχισαν την συζήτηση

Ντρέικ: όλα καλά; τον ρωτάει ανήσυχος

Ήξερε τον κολλητό του χρονια και δεν τον είχε ξαναδεί τόσο ανήσυχο

Στέφαν: όχι! Απαντάει
Στέφαν: μπορεί να μείνει η αδερφή μου εδώ απόψε;

Ντρέικ: φυσικά και ναι ρε το συζητάς

Στέφαν: η μάνα μου είναι νοσοκομείο εφτυνε αίμα και την πήγε ο πατέρας μου νοσοκομείο εγώ έφερα την μικρή εδώ δεν ξέρω τι να κάνω έλεγε και τραβούσε τα ξανθά του μαλλιά με δύναμη