Just Black

#24

Ντρέικ: μωρό μου ξύπνα της έλεγε καθώς της χάιδευε τα μαλλιά

Δεν ήθελε να σηκωθεί είχε βρει την ησυχία της στην αγκαλιά του
Ήταν από τις λίγες φορες που κοιμόταν ήρεμη
Χωρίς εφιάλτες

Ντρέικ: έλα πρέπει να πάμε για την εγγραφή

Εκείνη χαμογέλασε και άνοιξε τα μάτια της κοιτώντας τον ευτυχισμένη

Χαμογέλασε και εκείνος με την ευτυχία της

Αφού σηκώθηκαν ετοιμαστηκαν, έφαγαν και ύστερα κατευθύνθηκαν προς την σχολή

Φτάσανε στην γραμματεία και εκεί βρισκόταν μια γυναίκα γύρω στα 45 με ένα θερμό χαμόγελο

Η Μπλερ χαμογέλασε και εκείνη

Το είχε ξαναπεί
Λάτρευε τους ανθρώπους που σκορπούσαν χαμόγελο απλόχερα

Μπλερ: γεια σας θέλω να κάνω μια αίτηση

Γραμματεία: αμέσως της λέει και της σκάει ένα χαμόγελο

Αφού της έδωσε ένα χαρτί εκείνη καθησε σε ένα τραπέζι να το συμπληρώσει

Αφού τελείωσε κοιταξε τον Ντρέικ εκείνος την παρατηρούσε ώρα τώρα
Ενιωθε τόσο ευτυχισμένος που εκείνη ήταν ευτυχισμένη

Γραμματεία: λοιπόν θα περάσετε για audition την Τρίτη στις 18:30

Μπλερ: εντάξει ευχαριστώ λέει και βγαίνουν έξω

Μπλερ: λοιπόν τι θα κάνουμε σήμερα; ρωτάει κεφάτη τον Ντρέικ

Εκείνος την κοιτάει χαμογελαστός και της απαντάει

Ντρέικ: έχω μια ιδέα

Ντρέικ: να πάρουμε και τα παιδια; ρωτάει διστακτικά

Μπλερ: και το ρωτάς; φυσικά του λέει καθώς εκείνος έχει βγάλει το κινητό του και τηλεφωνούσε στον Στέφαν

Στέφαν: τι θες ρε μαλάκα πρωί πρωί ρωτάει αγουροξυπνημένος ο Στέφαν

Ουπς!!! Ήταν πρωι ακόμη!!!

Ντρέικ: ακόμα κοιμάσε ρε ξύπνα θα την βγάλουμε έξω σήμερα

Στέφαν: ναι ναι κανονίζουμε κατά της δέκα λέει και κλείνει τα μάτια του

Στέφαν: καντο 11 λέει

Ντρέικ: θα παμε στις παλιές γειτονιές του λέει πονηρά

Στέφαν: ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΣ ΤΟΣΗΝ ΩΡΑ φωνάζει

Και τα τρία αγόρια λάτρευαν αυτό το μέρος
Ποιος εξάλλου δεν θα το λάτρευε;