#3

675 64 11
                                    

Ντρέικ

Κρις: έλα ρε μαλάκα από τώρα θα φύγεις

Ντρέικ: ναι γιατί δουλεύω νωρίς αύριο

Στέφαν: καλά τα λέμε μπρο
Μου λέει και κάνουμε την γνωστή χειραψία

Βγαίνω έξω από το μπαρ και ανεβαίνω στην μηχανή και ξεκινάω για το σπίτι μου

Καθώς έτρεχα διακρίνω μια σκιά να προσπαθεί να πηδήξει έναν φράχτη και να πέφτει κάτω

Έφυγε τρέχοντας μάλλον φοβήθηκε
Διέκρινα ένα μπλοκ στο πατωμα και το μαζεψα
Φώναξα την κοπέλα αλλά εκείνη είχε εξαφανιστεί

Σκέφτηκα να το αφήσω εκεί αλλά για κάποιο λόγο το πήρα μαζι μου

Έφτασα στην πολυκατοικία μου και μπήκα στο διαμέρισμα μου

Ένιωθα τόσο κουρασμένος
Σύρθηκα στο μπάνιο και έκανα ένα ντουζ
Το μυαλό μου ταξίδευε σε εκείνη την κοπέλα

Για ποιον λόγο;

Αφού τελείωσα βγήκα έβαλα ένα μποξεράκι και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου προσπαθώντας να κοιμηθώ αλλά δεν με έπαιρνε ο ύπνος
Στο μυαλό μου γυρνούσε ακόμα εκείνη η κοπέλα

Θυμήθηκα το μπλοκ της σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και πήγα στο γραφείο και το πήρα στα χέρια μου

Στο κεφάλι μου γινόταν μια μάχη για το αν πρέπει η όχι
Αλλά τελικά το άνοιξα

Ουάου η κοπέλα ξέρει να ζωγραφίζει πολύ καλά
Αν και οι περισσότερες ζωγραφιές της ήταν σκιές από αληθινά γεγονότα είχε και μερικά τοπία υπέγραφε με το just black
Και όντως καμιά ζωγραφιά της δεν είχε χρώμα όλα ήταν με μολύβι 
Μια μαύρη σελίδα με εκατομμύρια μικρά φωτάκια φαινόταν σαν μια θέα από ταράτσα
Για μισό λεπτό κάποιου το ξέρω εγώ αυτό το μερος

Μα φυσικά η ταράτσα του μισογκρεμισμενου κτηρίου

Μ'αρέσει να πηγαίνω εκεί μπορώ να σκέφτομαι καθαρά

Ξαπλώνω ξανά στο κρεβάτι και προσπαθούσα να βρω τα χαρακτηριστικά της κοπέλας
Δεν πρόλαβα να τα δω εκείνη την νύχτα ήταν και σκοτεινά

(...)

Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω πως μόλις έχει ξημερώσει
Το ξυπνητήρι ακόμα δεν έχει χτυπήσει
Σηκώνομαι και βάζω μια φόρμα και φτιάχνω καφέ
Πάω μπροστά στην τζαμαρία μου και βλέπω τον ήλιο σιγά σιγά να ανατέλλει εντελώς

Αφού ετοιμάζομαι ανεβαίνω στην μηχανή μου και φτάνω στο σχολείο
Μόλις μπαίνω μέσα όλα τα γυναικεία βλέμματα κολλάνε πάνω μου
Τους ρίχνω ένα στραβό χαμόγελο
Και λιώνουν ολες
Πουτάνες

Just Black Where stories live. Discover now