Just Black

#19

Ένας ακόμα εφιάλτης ήταν έτοιμος να της χτυπησει την πόρτα αλλά ένα απαλό χάδι στα μαλλιά της τον έκανε να το βαλει στα πόδια

(...)

Από μακρια άκουγε ήχους
Ένα σκούντημα την ανάγκασε να ανοίξει τα μάτια

Μπροστά της είδε δυο μεγάλα πράσινα μάτια να είναι τόσο κοντά που αλιθωρισε (το σκότωσα)

Λολα: καλημέρα φωνάζει με ένα τεράστιο χαμόγελο

Η Μπλερ χαμογέλασε και αυτή και την πήρε αγκαλιά αφήνοντας της ενα φιλι στο μάγουλο

Μπλερ: πάμε κάτω την ρωτάει και την παίρνει από το χέρι

Εκείνη τοποθετεί το αρκουδακι της στην αγκαλιά της και βγαίνουν απο το δωμάτιο

Ντρέικ: οπ ξύπνησαν τα κοριτσάκια μου ρωτάει κεφάτος και και βάζει την τελευταία του τηγανίτα στο πιάτο

Η μικρή έβγαλε μια μικρή κραυγή ενθουσιασμου και έκατσε στο τραπέζι έχοντας δυο τηγανιτές στα χέρια της

Τα παιδιά χαμογέλασαν με την εικόνα αυτή

Ντρέικ: λοιπόν πως κοιμήθηκες την ρωτάει στο αυτί της κάνοντας την να ανατριχιάσει

Μπλερ: καλά απαντάει και κάθετε στο τραπέζι και ο Ντρέικ την ακολουθεί

(...)

Στέφαν: λοιπον είσαι έτοιμη την ρωτάει αφού είναι σειρά της να χορέψει

Μπλερ: φυσικά και ειμαι απαντάει με αυτοπεποίθηση

Το αγόρι είχε καταφέρει να φύγει λίγο από το νοσοκομείο μιας και η μητέρα του ήταν σε καλύτερη κατάσταση
Ο χορός για αυτόν ήταν η ζωή του δεν θα το σταματούσε για κανέναν λογο
Δεν μπορούσε να καταλάβει την λογική του φίλου του
Ήξερε τι σημαίνει για αυτόν ο χορός
Ήταν μαζί από πάντα
Τον έβλεπε πως χόρευε
Μαζί χορεύανε

Έριξε μια μάτια πισω στον Ντρέικ που κρατούσε ένα μπουκάλι μπύρας στο χέρι του και κοιτούσε με απλανές βλέμμα το κενό

Φαινόταν ότι ήθελε να χορέψει
Φαινόταν ότι δεν ήθελε να εγκαταλείψει το όνειρο του
Παλιά δεν νοιαζόταν για τον εαυτό του αν θα ένιωθε μισός που δεν θα χορευει αλλά από τότε που εμφανίστηκε η Μπλερ ένιωθε τοσο μπερδεμένος
Κάθε φορά που σκεφτόταν για τον χορό ένας πόλεμος ξεσπουσε μέσα του

Η Μπλερ ανέβηκε στην σκηνή και η μουσική ξεκίνησε

Από τις πρώτες νότες άρχισε να ταξιδεύει σε αυτόν τον κόσμο που είχε δημιουργήσει μέσω χορού