Just Black

#17

Στεφαν: έγινε απαντάει το αγόρι με ενα πλατύ χαμόγελο

Αφού κάτσανε και συζητήσανε για τον αγώνα, τα αγόρια ήταν καιρός να την κάνουν

Μπλερ: καληνύχτα φωνάζει από το σαλόνι η Μπλερ στα αγόρια που έφευγαν

Ντρέικ: τώρα οι δυο μας λέει με ένα πονηρό χαμόγελο

Εκείνη την στιγμή χτυπάει το κινητό της Μπλερ

Το όνομα της θείας της στολιζε την οθόνη του κινητού της
Το απάντησε και από την άλλη πλευρά ακούστηκε η φωνή της θείας της

Ακουγόταν ανήσυχη αλλά και κάπως απόμακρη

Η Μπλερ την καταλάβαινε, ήξερε ότι η θεία της δεν ήξερε πως να συμπεριφερθεί αλλά εκείνη δεν προσπαθούσε ποτέ να την καταλάβει αυτό ήταν που την πληγωνε

Μπλερ: ελα

Θεια: που είσαι

Μπλερ: τι σε νοιάζει; την ρωτάει ψύχρα

Θεια: έλα αμέσως σπίτι αύριο το πρωί έχεις ραντεβού με την ψυχολόγο

Μπλερ: δεν πρόκειται, και για να μην ανησυχείς ειμαι στον Ντρέικ
Την λέει ειρωνικά και της το κλείνει

Πάει να βρει τον Ντρέικ ο όποιος βρισκόταν στο μπαλκόνι και καπνιζε

Έκατσε δίπλα του σε μια άλλη καρέκλα και παρατηρουσαν τον ουρανό
Τα αστέρια ήταν πολύ φωτεινά απόψε και το φεγγάρι ήταν μισογεμάτο
Το αγαπημένο τους ήταν η πανσέληνος αλλά όχι απόψε, απόψε είχαν χαθεί σε μια άλλη μαγεία

Ντρέικ: πιο ειναι το όνειρο σου Μπλερ σπάει την σιωπή που επικρατούσε

Ήθελε να μάθει τα όνειρα της

Μπλερ: θελω να γίνω μια σπουδαία μπαλαρίνα να μπω στην Ακαδημία χορού και αν γίνεται να μπω στις βασικές χορεύτριες λέει ονειροπολωντας
Τον εαυτό της πάνω σε μια σκηνή με της πουεντ της και να χάνεται σε αυτή την μαγεία που της προσφέρει ο χορος

Κοίταξε τον Ντρέικ
Ήξερε πως με αυτήν της την αποκάλυψη θα του έφερνε πολλές αναμνήσεις
Της είχε πει πως αυτό ήταν και το όνειρο της μικρής του αδερφής

Εκείνος είχε βυθιστεί στις σκέψεις του
Όπως το προέβλεψε η Μπλερ το μυαλό του γέμισε από στιγμές με την μικρή του αδερφή

Flashback

Ντρέικ: έλα πριγκίπισσα κανε μια ευχή και φύσα τα κεράκια

Έπειτα από μερικά δευτερόλεπτα με τα μάτια της κλειστά φύσηξε τα κεράκια της τούρτας της