Dutch Twilight Story: Emma Cullen

Hoofdstuk 12

Jack's POV

Ik zat naast Renesmee in de auto. Ze keek me bemoedigend aan en legde haar hand op mijn wang. Beelden flitsten door mijn hoofd, beelden van haar familie. Dit was de gave waar ze me over had verteld. 'Ze zien er aardig uit.' zei ik met een zwak stemmetje. Verdomme, dadelijk dachten ze dat ik een of ander mietje was! 'Dat zijn ze ook. Ik kan niet wachten tot we er zijn.' zei Renesmee blij. We waren al bijna bij Forks. We reden langs de bossen, die steeds dichter op elkaar groeiden.

Ik keek naar Emma. Ze had haar handen stevig op het stuur gelegd, maar ze zag er onzeker uit. Ik kon het nog net zien in haar prachtige gezicht. Wat zou er toch met haar zijn? De hele vliegreis was ze afwezig en ze praatte bijna niet. Misschien was ze zenuwachtig? Misschien was ze bang dat haar familie mij niet goedkeurde? Ik keek naar de weg die we reden. Wat zou je hier toch prachtige foto's kunnen maken.

'Ik krijg net een sms van Embry: wij, en daarmee bedoel ik Emma, Renesmee, Jack en ik, zijn vanavond uitgenodigd voor een barbecue!' zei Jacob enthousiast. 'Oh, wat gezellig! Daar heb ik echt zin in!' zei Renesmee blij. 'Lijkt jou dat ook leuk Jack?' vroeg ze aan mij. 'Ja, mij lijkt het hartstikke leuk, als Emma ook meegaat natuurlijk.' zei ik. 'Natuurlijk ga ik mee!' zei Emma, met een uitdrukking op haar gezicht alsof ze in een trance ontwaakt was.

Na een kwartier kwamen we steeds dichter bij de bosrand. De stukken bos werden dikker en alles lag steeds meer afgelegen van elkaar. We waren Forks al gepasseerd. Ik begon met de minuut zenuwachtiger te worden. Ik zag dat we een sport van oprijlaan op reden, want de gladde autoweg werd vervangen door een ruw grindpad. 'Renesmee pakte mijn hand en gaf me een bemoedigend kneepje. 'Geen zorgen, je zult ze stuk voor stuk heel aardig vinden.'

De auto stopte. We stapten uit en pakte onze koffers (Emma pakte die van mij ook, aangezien het voor haar een makkie was om meerdere koffers te dragen). We stonden voor een prachtig huis, met vele glazen wanden en verbindingen met de dikke takken van de bomen die het huis omringde. Emma kwam naar mij toe en gaf me een knuffel. De glazen voordeur werd opengedaan door een vrouw, met volle, bruine haren en gouden ogen. 'Mama!' riep Renesmee, ze liet haar koffers vallen en ze rende in vanpierensnelheid op de vrouw af. Dat moest Bella zijn, die net zoals ik als mens verliefd was geworden op een vampier.

Bella leidde Renesmee naar binnen, waar nog meer personen stonden. Samen met Emma en Jake liep ik achter hun aan. Nadat iedereen Renesmee omhelsd had, omhelsde ze Emma en Jake. Na de grote familie reünie keek iedereen mij aan. 'Nou mensen, dit is Jack.' zei Emma. Hoorde ik daar nou zenuwen in haar stem. 'Van harte welkom Jack. Wat leuk om je eindelijk te ontmoeten' zei een blonde vampier. Dat was waarschijnlijk Carlisle, de leider. Hij stak zijn hand uit en ik schudde hem de hand. 'Ik ben Carlisle en dit is mijn, Esmé.' Esmé gaf me een knuffel en ondanks haar koude huid gaf ze me een warm en fijn gevoel. 'Wat heerlijk dat je er nu eindelijk bent. Emma heeft al zo veel over je verteld.' zei ze. Ik lachte, dit had ik echt niet verwacht, zo'n warm ontvangst.

Ik werd snel aan de rest voorgesteld. Allemaal waren ze even perfect, maar toch heel anders. Emmet, de grote beer, was de partner van Rosalie, een prachtige (zelfs voor vampierenbegrippen) vrouw, die zo te zien iets minder blij was. Emma had me al verteld over haar, Rosalie had ook moeite gehad met Bella's keuzes. Jasper en Alice pasten perfect bij elkaar, allebei mysterieus en een beetje raar, maar daar zou ik denk ik snel aan wennen. Ik kreeg een rondleiding door het huis van Esmé en daarna kookte ze meteen een maaltijd voor Jake, Renesmee en mij. Ik bleef de hele middag praten met iedereen. Met Emmet over sport en met Bella over onze mensenfamilie.

De avond naderde en het was bijna tijd voor de barbecue in het Indianenreservaat. Ik leende een motor van Jasper en nam Emma bij me achterop. 'Nu ga jij is met mij mee.' zei ik lachend. Samen reden we over de weg naar La Push, achter Jacob aan, die Rensmee achterop had. Zodra we er waren, werden we hartelijk ontvangen. Ik kon het meteen goed vinden met Seth, die me uitdaagde dat een hamburger-vreet wedstrijd. ik had het zo naar me'n zin. En Emma ook, want ze was lachend aan het praten met wen paar meisjes, van wie ik de namen eerlijk gezegd alweer vergeten was. Ze zag er kleurrijk uit, in haar groene jurkje (http://www.polyvore.com/barbecue_at_la_push_wattpad/set?id=115504909) Na het eten keken we met de hele groep naar de sterren. Ik zat naast Emma en dronk uit een blikje cola. Ik wist zeker dat ik het hier naar me'n zin zou krijgen.