Chapter 1

133 7 7
                                        

Pov Kailyn

Oké, deze bergpas is echt uitgestorven. Waarom ben ik ook al weer gaan lopen? Ja ik weet het eigenlijk niet. Het is wel lekker rustig zo tussen de bossen, met het fluiten van de vogels en zo.       Mijn kleren zijn smerig en zitten onder het bloed. Tsja, ik heb niks anders en zal wel moeten. Ik baal echt van dat vervloekte auto ongeluk van afgelopen week. Ik ben gestopt met lopen en kijk om me heen. Het is nu wel echt heel stil. Ik kijk om me heen om te zien waar  de vogels naartoe zijn gevlucht, maar ik zie ze niet vliegen. Ik haal mijn schouders op en loop snel door. Volgens een bordje is het niet meer zo ver naar het eerst volgende dorp. Ik zucht. Op een bord staat nog 300 meter tot het dorpje Clova. Wat een naam. Clova.

-300 meter lopen later-

Ik loop het dorp Clova binnen. Het eerste wat me opvalt is dat het heel stil is op straat. Ik bedoel, het is vrijdag avond... moet er geen jeugd op straat rond banjeren? Hmm, zal wel. Er komt op eens iemand naar me toe lopen. "Hoi, ik ben Mason" zegt de jongen, hij steekt zijn hand uit en ik schud hem verlegen. "Kailyn" is het enige wat ik zeg. "Jij bent nieuw klopt dat?" hij heeft wel echt zo'n aardig gezichtje zeg! "Ja, dat ben ik ja, weet je waar ik kan overnachten?" vraag ik hem. Want hey, het is al wel 21.00 uur. Ik zal toch moeten slapen. "Jawel, kom maar mee." Hij leid me naar, wat lijkt, het enige hotel in dit dorp. "Dit is ons hotel, binnen zit wel iemand die je een kamer kan geven." Ho! Stop! Knipoogde hij nou net? Nee zal wel iets in zijn oog zitten. Jongens knipogen niet naar mij. "Dankjewel" zeg ik wanneer ik naar binnen wil lopen, maar hij houd me tegen. Vragend kijk ik hem aan. "Eh, sorry, maar zal ik je morgen rondleiden door Clova? De chill plekken laten zien enzo?" vraagt hij dan en ik knik.

(Oké effe een snelle A/N: Welke mannelijke acteurs vinden jullie allemaal knap? want ja... ik vergeet steeds allemaal namen van acteurs >:D dus, als je nog knappe acteurs ziet en denkt: Ja die passen in dit verhaal qua uiterlijk, of zo stel je je voor dat een personage er uit ziet. Meld het even s.v.p.!)

Ik viel in slaap, het was like 1 uur in de nacht ofzo. Onrustig woel ik heen en weer wanneer mijn droom, beter gezegt dagelijkse nachtmerrie, begint.

Twee roedels wolven staan tegenover elkaar. De ene roedel is helemaal wit en de andere roedel is helemaal zwart. De oorlog tussen zwart en wit. Tussen het kwade en het goede. Er is een flits en opeens is er een heftig gevecht aan de gang. Door stofwolken is niet te zien wie wie is. Vele wolven sterven. En in een flits is er een auto te zien. Er zitten drie mensen in de auto. En ze rijden zo hard mogelijk weg bij de vechtende wolven. Na een oneindig durende spanning springt er een gidzwarte wolf met hele heldere blauwe ogen. Hij gaat zitten op de weg, de man achter het stuur gooit het stuur om en de auto rijd een bos in. En knalt dan tegen een auto. Het gebeurd in minder dan een seconde. er is een flits, een knal en dan BOEM. 

Ik val uit bed en ben in een klap klaar wakker. Ik zit heigend op de grond en ben helemaal bezweet. Ik kijk op de wekker en zie dat het al kwart voor twaalf is. Dat is laat voor mijn doen. Dus ik kleed me snel aan en pak mijn spullen uit. Ja, echt iets uitpakken kan niet echt, aan gezien ik niets heb. Dus besluit ik om naar beneden te gaan en een beetje rond te hangen voor het hotel.

Om half 6 komt Mason aan lopen. Hij kijkt me vragend aan. Waarschijnlijk omdat ik geen make-up enzo op heb. Wauw, I'm not such a girl.... "Hey kailyn, had je dit gister niet ook al aan?" ik kijk hem geamuseert aan. "Maakt dat uit dan? Ik neem aan dat je gister zag dat ik niks mee had...?" ik glimlach en hij kijkt awkward. "O ja, tuurlijk, het spijt me" hij kijkt verontschuldigd. "Zullen we dan maar?" hij steekt zijn hand naar me uit en ik twijfel even, maar besluit om hem toch maar aan te pakken. "Ja, is goed!" met dat gezegt hebbende begonnen we te lopen. En na een paar 100 meter kwamen we op een pleintje waar allemaal mensen rondhingen. "Wauw, en ik maar denken dat dit dorp zo goed als uitgestorven was" ik grinnik zacht. Mason kijkt me even aan en kijkt dan opeens weg. Op het moment dat Mason weg kijkt, loopt er een knappe jongen langs die hem mee sleurt. Hij kijkt even kort mijn kant op en ik snak naar adem. What the hell?! Zijn ogen... wow...

HAHAHA mooi einde hé? xD Wel effe proud heurr. Laat even weten of er spelfouten zijn xoxo, want dan kan ik het verbeteren :p. Enneh, what yeh think so far? (Sorry I love english lawl) Oké ik wordt gemeen denk ik hihi. Lekker vrolijk zijn ;3 Oké k stop a met deze A/N...

Black or White?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu