Black or White?

Proloog

Pov Jake

Weer een doorsnee dag...ik haat het om een alpha te zijn. Wanneer ik naar mijn wekker kijk zie ik dat het al kwart voor tien is. Pff...naar school gaan heeft dus geen zin meer. We zijn vandaag toch om half 12 al vrij. Ik kleed me aan en loop naar beneden. Hmm wat zal ik toch eens eten vandaag? Ik kijk in de koelkast en zie dat hij leeg is. Ik wilde net naar buiten lopen om een ree of zo iets te jagen, als er op de deur geklopt wordt. Ik loop naar de deur en ik voel het al...mijn beta. Natuurlijk, waarom niet? Ik open de deur, want ja, ook sneu om hem buiten te laten staan...toch? "Hallo Mason" groet ik hem. "Alpha, ik kreeg net nieuws binnen van de verkenners" hij kijkt me niet aan als hij dat zegt. "Nou, wil je dit hier bij de deur bespreken of kan ik eerst nog even op vreten gaan jagen?" ik vraag het hem bot. Ja... ik ben nu eenmaal bot als ik nog niet gegeten heb. Mason vormt een O met zijn mond en kijkt naar de grond. "Sorry Alpha, ik had niet door dat je nog maar net uit bed bent..." ik gebaar dat het wel goed zit en loop langs hem heen naar buiten. "We komen hier vanmiddag op terug, begrepen? Als ik terug ben" ik gebaar dat hij kan gaan en loop het bos in achter mijn huis. Eenmaal in de schaduwen van de bomen verander ik snel in mijn gidzwarte wolf. Snel ren ik dieper het bos in. Met iedere sprong verergerd mijn honger.

Na wat eeuwen lijkt te duren, vind ik dan eindelijk een prooi. Ik bespring de ree en ruk haar nek open. Er komt een laag gebrom uit mijn keel. "Hmmm eindelijk! Eten." Ik begin gelijk stukken vlees van haar dode lichaam te scheuren. in stilte bedank ik de ree voor haar vlees. Ik weet niet waarom, maar dit doe ik voor ieder beest dat ik dood. Het is toch aardig van ze dat ik hun vlees mag nuttigen. Ik vraag het misschien niet, maar ik bedank ze wel.

Met een volle maag ren ik weer naar huis. Aan de stand van de zon te zien is het al redelijk laat in de middag. En over een poosje verdwijnd de zon achter bergen en is het donker. Niet dat dat nou zo'n probleem zou zijn, maar ik ben al een hele middag op stap. Heerlijk het zachte mos onder mijn poten en de geur van de bomen en de bladeren. Ik rem even af en doe mijn behoeften tegen een boom. Dat is toch een groot voordeel van wolf zijn. Ik kan haast tijdens het rennen mijn behoeften doen. Ik ren verder tot net voor de rand van het bos en verander dan snel terug in mensen vorm. Na nog zo'n 50 meter lopen kom ik bij de bosrand. Ik zie Mason al staan bij mijn huis. "Alpha, kunnen we nu dan praten?" vraagt hij nerveus. Hij kent mij het langst van iedereen in de roedel, hij voelt me perfect aan. En hij weet dat ik echt in een bazige stemming ben op dit moment. Daarom gedroeg hij zich onderdanig, al is hij mijn beste vriend. "Laten we naar binnen gaan Mason, je weet de weg naar mijn kantoor" zeg ik. "Kan ik wat te drinken voor je inschenken?" voeg ik snel toe. "Eh, een cola is wel goed. Dankje" is zijn antwoord.

En zo komt het dat we nu in mijn kantoor, bij de kachel zitten met een glaasje cola in onze hand. "Dus, je wilde me spreken?" vraag ik hem, ik merk dat ik nieuwschierig word naar wat hij me te melden heeft. "Ja, de verkenners zagen iemand, over de bergpas reizen. Je weet wel, die pas die leid naar ons dorp en daarna doodloopt bij jou huis." ik knik, ik begrijp welke pas hij bedoelt. "Goh, we krijgen dus visite" ik knik en Mason vertelt verder. "Goed, het is een meisje, het voelt als of ze wel een wolf hoort te zijn, maar ze is nog niet veranderd en al wel 17 jaar" vervolgt Mason. Oké, meisjes die wolven zijn horen op de 1e volle maan na hun 16e verjaardag te veranderen...raar, als ze een wolf is, waarom reist ze dan ten eerste niet als wolf over de pas? En ten tweede, waarom is ze niet veranderd op haar 16e?

Oké, ik denk dat jullie echt zo iets hebben van: wth, VAAGHEID! Ja, I'm sorry guys. YOU WILL UNDERSTAND IT SOON XX gedurende het verhaal wordt alles duidelijk <3 Oh en ik zal boven ieder hoofdstuk een picca plaatsen (als dat lukt HAHAHA) van de pov, van waar je het verhaal leest.

xxx me