Harry kocha Draco
Draco kocha Harrego
Wydaje się to proste, mało skomplikowane i kompletnie bez sensu lecz takie nie jest.
Zatrać się w tym opowiadaniu..... zatrać się w Drarry
To moje pierwsze opowiadanie na Wattpadzie i prowadzę je już zdobre...
[w gifach z Eleną wyobraźcie sobie zamiast niej Hermionnę]
- Panie mój Severus i Draco już są czekają tylko na twoje wezwanie - - Wezwij ich muszę z nimi poważnie porozmawiać - - Panie mój.... - - Cisza..... teraz ja przemawiam, dowiedziałem się paru ciekawych rzeczy na wasz temat - - Jakich mój panie - spytał Draco - Dołohov przedstaw proszę tym dwóm robakom ich przewinienia - warknął Voldemort - Pierwsze i najważniejsze to oczywiście to że jesteście członkami zakonu Feniksa, po drugie Draco spotykasz się z Harrym a ty Severusie uwiodłeś tą szlamę Granger. - - Jak śmiesz tak o niej mówić ty paskudny śmierciorzerco - - Kochasz ją tą nic nie wartą dziewuchę, szlamę i pannę wiem to wszystko - warknął Dołohov - Tak kocham ale co ty możesz wiedzieć o miłości nigdy jej nie zaznasz - Nagle rozpętało się istne piekło, zaklęcia rzucane raz w siłę dobra raz w czarne zło nie przynosiły żadnych skutków. Ostatkiem sił młody Malfoy zdążył się aportować, ale Severus nie miał tyle szczęścia powalony zaklęciem cruciatusa spojrzał na swojego chrześniaka pełnymi od łez oczyma. - Powiedz jej że ją kocham i zawszę będę - Draco nie pamiętał nic więcej, świst powietrza znajome uczucie w okolicy pępka i po dłuższej chwili leżał skulony obok nóg Harrego szlochając cicho i przeklinając swój beznadziejny los.
********* - Znowu go wezwali Ginny, nie wiem co mam ze sobą zrobić jestem rozbita - - Będzie dobrze zobaczysz, on wróci tak jak zawsze - - Podziwiam go, udaje się tam gdy czarny pan go wzywa i kłamie mu prosto w jego pozbawione jakich kol wiek uczuć oczy - szepnęła Hermionna - Tak to prawda jest bardzo odważny tak samo Draco - Po chwili w cieką powierzchnie okna komnaty zaczęła pukać mała srebrna sowa. Ginny wpuściła ją do środka gdzie skierowała się odrazu na kolana pany Granger. Dziewczyna odwiązała z jej łapki liścik i zaczęła powoli czytać jego treść. - To profesor McGonagall pisze że Severus leży w skrzydle szpitalnym po niezbyt miłym spotkaniu z śmierciożercami i czarnym panem - - No to na co czekasz lecimy do niego ale już - Nie tracąc czasu dziewczyny wybiegły z prywatnych komnat Snapa i gnając przez puste korytarze co jakiś czas potykały się o końcówki swoich szat. Nagle drogę zagrodził im nie kto inny jak Ronald i uśmiechnął się szyderczo. - No proszę szlama i ruda wiewióra, gdzie się tak spieszycie - - Z drogi śpieszymy się do skrzydła szpitalnego - - O nie puszcze was moje złote ślizgonki, Petrificus Totalus - - Ron to twoja siostra jak mogłeś - - Normalnie a teraz jesteś cała moja rozumiesz - Dłonie gryfona sunęły po całym jej ciele a usta całowały jej szyje, broniła się krzyczała ale nikt jej nie słyszał. po chwili poczuła że z jej bluzki zostają strzępy a spodnie zaraz podzielą jej los. Był taki zachłanny, pragnął jej tak bardzo że nie przeszkadzały mu protesty i łzy Hermionny. Stała teraz przed nim w samej bieliźnie drżąc ze strachu i wstydu jaki ją ogarniał. - Ty podły śmieciu zostaw ją - wszędzie mogła rozpoznać ten głos - Damon tylko proszę bez rozlewu krwi, to szkoła nie pole - - Rozszarpię twoją nic nie wartą szyję, tylko proszę nie ruszaj się bo strasznie lubię tą kurtkę i nie chcę ubrudzić jej twoją krwią -
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
