Skater boy

Chapter 9

CHAPTER 9

He's broken

Kakatapos lang ng klase ko at kagrupo ko sa isang group project si Ford. Hindi sya pumasok ngayon at kailangan ko pa tuloy hanapin yung antipatiko na yun. Lumiko ako papunta dun sa malapit sa field kung saan wala masyadong taong dumadaan.

Ngunit nagitla ako sa nakita ko. Yung girlfriend ni Ford kahalikan yung bokalista ng banda nila. Huh! ibang klase din tong babaeng to ah. Magkaibigan pa talaga ang nilalandi nya.

"What are you doing?"  tanong ng isang pamilyar na boses sa likod ko. Agad ko syang hinarap at di ko alam kung anong pumasok sa isip ko at hinatak ko si Ford palayo dun sa lugar na yun.

May kung anong nagtutulak sa akin na ilayo sya para hindi nya makita ang milagrong ginagawa ng maharot nyang girlfriend.

"Saan ka ba galing kanina pa kita hinahanap. Bakit di ka pumasok sa klase?" litanya ko habang naglalakad. Ni di  ko na nga alam kung asan kaming parte ng iskul kakahatak ko sa kanya kaya huminto na ako. "Why aren't you saying anything? Have you lost your tongue?" 

Magkasalubong ang kilay nya at ang mata nyang malalim ay matamang nakatingin sa akin. Umiling sya at nagsalita. "Hindi ako na inform na close na pala tayo." sarkastiko nyang saad.

  

Tumingin sya sa kamay naming magkahawak pa pala ng kamay. Agad ko syang binitiwan. 

 "S-Sorry." nauutal na saad ko. Pinilit kong pakalmahin ang naghuhuramintado kong isipan dahil sa kahihiyan.

"Tss! Marunong ka pa lang magsorry." nanunuyang saad nya.

"Tsk! Napaka antipatiko mo talaga kahit kelan." saad ko. Napaka Antipatiko nya talaga kahit kelan. Sya na nga tong tinulungan ko para di masaktan ako pa tong pinagtitripan. 

"Is there something you wanna say to me?" 

"Ahmmmm. Yeah! I almost forgot. Were on the same group and here is you topic." i said cheerfully while giving him the copy of our group project. 

"Is this all?" seryoso pa rin nyang tanong. Tumango ako bilang tugon, ngumisi naman sya. Hindi ko alam kung bipolar to eh. "This is all your going to say but you even drag me here. " napapailing pa na saad nya at unti unting inilapit ang mukha nya sa akin." Don't tell you already fallen to me." 

My eyes widen with disbelief to what he just said. "Huh! Unbelievable I gave you that because of my kindness and this is what I get in return? Yabang mo talaga kahit kelan." Agad akong nagmartsa para ewan sya.

 Sya naman ayun sunod ng sunod sa akin ng hindi na ako makapigil ay hinarap ko sya. "Yah! Stop following me." i said  in irritated voice.