The Secretary's Deadly Secrets✔

Chapter 25

Trek's pov

Nakatitig lamang sa akin ang parents ko samantalang si Trina, na katabi ko, ay hindi umiimik. Inaantay rin siguro niya magsalita sila 'My.

Why do I have this feeling that I won't like what they would say?

"Trek..." Mom said while she diverted her gaze on her food.

"Hmm?"

"We... Ahm..." —Mommy

"We want you to train on how to fight and become the next mafia boss," My dad continued what Mom is about to say.

Nasamid ako sa sinabi nila. Baliw na ba sila? They know that I don't like doing something like that. Ayokong pumatay, pero nakapatay na 'ko.

Aalma pa lang ako sa sinasabi nila, pero napigilan na nila ko.

"No buts, sweetie. Hindi kami habang buhay nandito ng Daddy mo. Paano na lang kapag nanganib ang buhay niyo? Hindi habang buhay ay maililigtas namin kayo. So whether you like it or not, you will train to be the next mafia boss," sunod-sunod na turan ni Mommy.

Hindi pwede. "Paano ang buhay ko? Mawawalan ako ng oras sa buhay ko, 'My!" giit ko rito.

"Mas uunahin mo pa 'yan kaysa sa kapakanan ng pamilya mo? Don't be selfish, Trek! Bakit ka ba umaangal? May maganda bang nangyayari sa buhay mo at ayaw mong mawalan ng oras diyan?! Your life... was ruined because of your damn decision! You chose to let Cleryn go, that's why you're fucked up. Tama 'ko 'di ba?"

"Bad mood lang ako dahil sa trabaho, 'My."

"Oh come on, Trek! 'Wag na tayo maglokohan. Trabaho? Trina is running our company, not you. Palagi ka daw wala sabi ng mga tao mo. You kept on going to some random bars and get drunk till dawn. Gusto mo na bang mamatay huh?!"

"Of course not, 'My. Ano bang pinagsasabi mo?"

"You aren't trying to kill yourself but you already did. Hanggang kailan ka ba magkakaganito?" madamdaming sabi pa ni Mommy sa akin.

Hanggang kailan nga ba?

"Hanggang sa mawala na 'yung sakit. Andito pa rin kasi, 'My."

Sinapok ako bigla ni Trina na siya namang kinagulat nila 'My. Pinagalitan kaagad siya nila pero sumimangot lang ito sa kanila.

"Isa lang naman Mommy e! Naiinis na kasi talaga ko." She looked at me after telling that to my parents. "Bakit ba ganyan kayong mga lalaki!? Andali niyo kaming ipagtabuyan, ta's kapag napagod na kami tiyaka lang kayo matatauhan at hahabol-habulin kami," giit niya sa akin.

May pinagdadaanan ba 'to? She looks furious while telling those lines like she experienced it.

"Please wake up from your stupidity, Kuya. Kaya mo ba talagang malayo sa kanya?"

Bumuntong hininga ako bago sumagot. Hanggang kailan ko ba uulitin?

"Yes... I can, sis. Kung 'yun ang paraan para mapabuti siya."

Kumunot ang noo niya at mahigpit ang hawak sa kutsara na tumatabingi na. Nakikita ko na nagpipigil na ito ng galit.

"Okay. Last question. Kaya mo bang makita siya na may mahal ng iba?"

Natagis ang bagang ko sa sinabi niya. No fucking way!

"No. I'll surely kill whoever try to get her," I said while gritting my teeth.

Nag-aapoy ang mata ko sa inis. I can almost imagine her being with someone else. And fuck this jealousy of mine!

"Then wake up, brother. Stop this stupidity of yours. Go and win her back."