LIMITLESS |jeon jungkook

rain |♣L7

Gözlerimi daldığım yerden çektim. İçimdeki sıkıntı geçmiyor aksine zaman ilerledikçe daha da kuvvetleniyordu.

Ellerimi göğsüme koydum ve saymaya başladım. Saydıkça geçecekti. Küçüklükten beri kendimi bu oyunla sakinleştirirdim.

Kapı birden açıldı. Kafamı dahi kaldırmadan gözlerimin az önceki odak noktasına geri döndüm.

Yerde karınca vardı. Gözlerimle onu takip etmeye başladım. O nereye giderse gözlerim peşinden gidiyordu.

Jungkook yanıma oturdu. Koltuğun sol tarafı onun oturmasıyla hafif çökmüştü.

Derince nefes aldı. Canının yandığını biliyordum. O kadar dayak yesem sanırım benim de canım yanardı.

"Filmlerde hep görürdüm. Böyle elementleri kullanabilen insanlar onlarla iyileştirebiliyordu da. Deneyemez misin? "

Çocuk hevesiyle söylediği şey içimdeki sıkıntıyı biraz da olsa atmıştı. Hafifçe gülümseyerek ona döndüm.

O ise çoktan bana dönmüş sırıtıyordu. Elimi yarasına götürecekken başıma saplanan ağrıyla elim havada kaldı.

Jungkook gülmeye devam ediyordu. Havadaki elimi yakaladı.

"Acaba güçlerini kullanarak yaramı iyileştiremez misin ?"

Elizya Jungkook'un sorduğu soruya bir müddet kafa yordu. Belki başarabilirdi. İçinde bir yer bunu denemek istedi.

"Yaran nerede ? Bilmiyorum ama denemek isterim."

Jungkook küçük kızın elini tutarak kalbine doğru götürdü.

"Burada. Ama yaranın sebebi sensin."

Gözlerim dolarken Jungkook'a baktım. Gülmesinin sebebini anlamıştım. Silik ama tatlı anılar arada beynimin kilitli kapılarından salona süzülüyordu.

"Sana ben senin geçmişinim demiştim."

Geçmişimi hatırlamamam nasıl oluyordu anlamıyordum. Nasıl olurdu da hatırlamazdım ?

O adamı hatırlıyordum. Hayatımı zindan etmişti. Hoseok'u da hatırlıyordum.

Aslında hatırlamadığım geçmişim değildi. Jungkook'tu.

Ben Jungkook'u hatırlamıyordum.

Jungkook elimi bırakmadan iyice yanıma geldi. Kalbimin gümbürtüsünü duyduğuna emindim.

Sanki saatlerce koşmuşum gibi atıyordu. Bu iyi değildi. Hemde hiç değildi.

"Bu nasıl oluyor ? Nasıl oluyor da sadece seni hatırlamıyorum ?"

"Hatırlamana yardımcı olucam. Bana inanıyor musun ?"

Ona inanıyor muydum ? Bir yanım onu tanımadan da inanmaya başlamıştı zaten. Diğer yanım ise onu tanıyan yanımdı. Ve o yanım inanıyordu.

"Teorik olarak evet,sanırım."

Gülümsedim. Gülümsememle gözleri dudaklarıma kaydı.

İstemsizce bende onun dudaklarına bakınca onay vermiş oldum.

Bir eli belime giderken diğer eli yüzümde durdu. Sıcak dudakları soğuk dudaklarıma değer değmez ürpertiyle gözlerimi kapattım.

Tüm hücrelerim şaha kalkmıştı. Ellerim ensesindeki saçlara giderken beni daha çok kendine çekti.

Öpüşü çok tanıdık ama bir o kadar heyecan vericiydi.

Beynimin kilitli kapılarından biri daha açılır açılmaz o anıya sıkıca tutundum.

Hoseok bizi bir saat önce çağırmıştı fakat Jungkook'la o kadar eğlenceye dalmıştık ki havanın kararmış olması bile dikkatimizi dağıtamamıştı.

Tam geri dönerken bastıran yağmurla da ortam eğlenceli halden daha çok romantiğe kaymıştı. Sırılsıklam olurken konuşmadan edemedim.

"Sence de çok romantik değil mi ?"

Evet senelerdir Jungkook'tan hoşlanıyordum. Hatta hoşlanmak az kalırdı. Şu an olduğum gibi tam anlamıyla sırılsıklam aşıktım.

Çocukluğumda gelen yabancı tüm hayatım olmuştu.

"Evet fazla romantik."

Gülerek söylediği şey ortamı hiç ciddiye almadığının göstergesiydi. İstemsizce somurttum.

Yağmur deli gibi yağmaya devam ederken Jungkook birden durdu. Bende o durdu diye durmak zorunda kaldım.

Sağ elimden yakaladı ve birden kendine çekti. Kalbim deli gibi atmaya başlarken yüzümün yandığını hissediyordum.

"Romantik ortam demiştin değil mi ?"

İstemsizce yutkunarak başımı salladım. Eğildi ve dudakları dudaklarıma değdi. Titreyen ellerimle kolundan yakaladım.

İlk aşkım beni öpüyordu. Beynim çığlık çığlığa karşılık vermemi bağırırken öylece kaskatı kesilmiştim.

Bir müddet sonra kendime gelerek öpüşüne karşılık verdim.

Benden ayrıldı ve dudakları dudaklarıma hala değerken fısıldadı.

"Seni sevdiğimi bunca sene anlamamış olman şaşırtıcı. Seni seviyorum Elizya."

SELAM YAVRUMS. MISRİK IS BACK. BU ARALAR NEDEN BİLMİYORUM AMA BÖLÜM YAZMA HEVESİM YOK.

ACAYİP ZORLANARAK YAZDIM VE CİDDEN KISA BİR BÖLÜM OLDU.

SORRY ANCAK GERÇEKLER BÖYLE. OKUYUP YORUM YAPMIYOR OLUŞUNUZ BENİ BİR MİKTAR YIKIYOR.

NEYSE UZATMAYAYIM. SİZİ SEVİYORUM. BAYS.