LIMITLESS |jeon jungkook

eyes on you |♣L9

Önümdeki yüksek binanın katlarında gözümü gezdirdim. Sanki tepesine çıksam bulutlara dokunabileceğim bir yükseklikteydi. Aynı şekilde tepesinden atlasam parçalarımı bile bulamazlardı.

Jungkook koluma hafifçe dokundu. İçimde hala korkudan titreyen yerlerim daha da titremeye başlamıştı. Onunla yüzleşmeye hazır değildim.

Abimle yüzleşmeye hazır değildim.

Ne diyecektim ? Ben senin kardeşinim, üvey ailem beni bir şerefsizin yanına bıraktı ve sonra geberdiler. Bunu mu diyecektim ?

Kafamı sallayıp kocaman harflerle yazılmış yazıya baktım. Choi Bussines.

Dönen kapıya doğru ilerleyip gergince geçtim. Jungkook tam arkamdaydı. Namjoon kulağımdaki kulaklığın öbür ucunda,diğerleriyle arabadaydı.

Üzerimde normalde elime bile almayacağım derecede resmi kıyafetler vardı. İğrenç topuklu ayakkabılar giymiştim ve her an düşecekmiş gibi hissediyordum. Jungkook da benim gibi takım elbise giymiş,elinde iş çantasıyla çok resmi duruyordu.

Başımı ona çevirip takım elbise içinde nasıl nefes kestiğine baktım. İçimi çekip önüme geri döndüm.

Odaklanmam gereken bir görev vardı.

Sekretere doğru ilerledik. Onlara bir şirketten geldiğimizi ve kredilerle ilgili bir aksilik çıktığını,bunu görüşmemiz gerektiği yalanını söylemiştik.

Namjoon şirketin sistemini kırmış ve anlaşmalı şirketlerine ulaşmıştı. Bu oyun olmazsa abimin yanına çıkmam imkansızdı.

Ben Minho'nun kız kardeşiyim desem bana sen salak mısın bakışları atar sonra da tekmeyi vururlardı.

Sekreterin yanına ulaştık ve ezberlediğimiz konuşmayı yaptık. Jungkook benim aksime gayet sakindi. Utanmasam kadın önündeki bilgisayara bakarken gerginlikten tırnaklarımı kemirecektim.

Sonunda gülümseyerek bize döndü.

"Bay Choi'nin odası 15. katta. Kendisine haber verdim,sizi bekliyor."

Yalandan gülümseyerek asansöre yöneldim. Namjoon sesi kulağıma doldu.

"Mükemmelsiniz çocuklar. Bu saatte o katlarda kimse olmaz. Herkes yemekte. Rahatça çıkabilirsiniz."

Kızarmıştım. Tamamen. Kızarmıştım.

Yaptığı imayı duymamış gibi yaparak kulaklığı kapattım. Bundan sonrası abim ve benim aramda kalmalıydı.

Jungkook'la asansöre bindik. Ellerim titrerken 15 düğmesine bastım.

"Gergin olduğun kilometrelerce öteden belli oluyor Elizya."

Jungkook'a dönerek sen ciddi misin temalı bir bakış attım.

"Gerginim de ondan. Ne diyeceğim Jungkook. Diyeceğim şeyi bile bilmiyorum."

Jungkook kollarımdan tutarak beni kendine çevirdi.

"Kanıtları göstereceksin güzelim. Yalan söylemiyorsun. Arkasında durabilirsin."

Kollarının arasına çekerek sıkıca sarıldı. Başıma bir öpücük kondururken 14. kata gelmiştik.

Kokusunu iyice içime çekerek ondan ayrıldım. Dudaklarıma minik bir öpücük ikram etti. Gülümsedim.

"Sana güveniyorum."

"Biliyorum."

Elimi yüzüne koydum ve sonra iyice uzaklaştım. Kapı yavaşça açılırken önümdeki uzun koridora baktım.

Adımımı asansörden dışarı attım ve ayağımdaki topuklulara lanet ederek yürümeye başladım.

Koridordan geçerken önümdeki kapıların üzerindeki isimlere bakıyordum.

En sondaki bordo kapıya geldim ve üzerindeki yazıyı okudum.

Choi Minho Genel Başkan

Birden onunla gurur duyduğumu hissettim. Koskoca şirketin sahibi olmak zor iş olmalıydı.

Yüzümde bir gülümsemeyle baktım. Hafifçe öksürüp kapıyı çaldım. İçerden seslenmesiyle başımı kapıdan uzattım.

Bana bakarak gülümseyen kişi şimdi abim miydi ? Hemde öz abim.

İçeri minik adımlar attım. Kapıyı arkamdan kapatarak masanın önündeki siyah deri koltuklara oturdum.

Camlar kapalıydı ve şu an nefes almaya ihtiyacım vardı. Rüzgardan yardım alarak pencerenin açılmasını ve içeri hava dolmasını sağladım.

Birden açılan camla abimin bakışları oraya döndü. Gözleri bir müddet camda oyalandıktan sonra kaşlarını hafif çatarak bana döndü.

Göz temasını bozmamaya çalışarak gülümsedim. O gülümsememe karşılık vermeyerek beni daha çok inceledi.

Sanırım büyük bir pot kırmıştım.

"İsmim ne demiştiniz ?"

Yutkunarak ellerimle oynamaya başladım.

"Elizya."

Kaşlarını biraz daha çatarak ellerini masasında birleştirdi ve bana doğru eğildi.

"Elizya. Daha önce tanışmış mıydık ?"

Sanırım bitmiştim. Hayır hayır. Kesinlikle bitmiştim.

SELAMLAR MISRİK IS BACK AMA BAYA ÜZGÜN BİÇİMDE BACK. BU BÖLÜMÜ DAHA FAZLA BEKLETMİYİM DİYE ATTIM.

YARIN OKULLAR BİTİYO NASIL HİSSEDİYOSUNUZ. ŞAHSEN BEN BERBATIM ÇÜNKÜ LİSE KOMPLE BİTİYO VE BİTMESİ CİDDEN O KADAR GÜZEL BİR DUYGU DEĞİLMİŞ.

NEYSEM BEBİŞLERİM. HEPİNİZİ ÖPÜYORUM. BU BÖLÜM EN BİR SEVDİĞİME GELSIN. darksterious SENİ SEVİYORUM GÜZELİM.