MY BROTHERS VS. MY SUITORS

Epilouge

Nicks POV:

"How many times do I have to tell you Nicks na bawal kang tumakbo?!" Galit na salubong sa akin ni James.

"I will be late if I don't run" sabi ko dito at pumasok na ng room.

"Pinapainit mo na naman ang ulo ni bakla" sabi sa akin ni Danica at tumawa.

"Lagi namang mainit ang ulo nyan, wala ng nagbago" sagot ko dito at nagsimula ng ayusin ang gamit ko.

"Tss. Akin na" sabi sa akin ni James at nilahad ang kamay. Tinaasan ko naman siya ng kilay. "Yung susi ng locker mo ako na ang kukuha. Bilisan mo" inip na sabi niya habang iniintay niyang ibigay ang susi ko sa kanya.

"Ayoko" sabi ko at umalis na sa upuan

"Nicks!" Galit na sigaw niya pero wala akong pakialam. Bahala ka dyan maging dragon.

Isang buwan na din at mahigit ng malaman nila akong may sakit sa puso kaya ganan na lang sila, ayaw nila akong mapagod at kung ano ano pa ang gawin. How could I enjoy my life? Pero noong nalaman nila di ko alam ang gagawin kasi lahat sila nakita kong pinagbagsakan ng lupa. Sinasabi ko na nga ba at iyon ang mangyayari. Even Sean, who found it out sobra syang apektado. I didn't know he would react like that. He is much wprse than my brothers. That time wala akong nagawa kundi ang manahimik at pakinggan ang mga sermon nila.

"Oh, saan ka na naman pupunta? Tinakasan mo na naman ako!" Sabi ni Sean na nasa may pinto, kadadating lang.

Nakita ko naman ang pangisi ni James.

"Pupunta syang lock--" sabi ni James pero agad kong tinakpan ang bibig nito. Sinamaan ko ng tingin

"Saan?" Sabi ni Sean

"Ahh wala" sabi ko at tinago ang susi sa likod ko

"Gotcha" sabi naman ni James pagkakuha ng susi at tumakbo sa palabas.

"Nicks. Nicks. Kahit kelan ang tigas ng ulo mo!" Sean hissed.

"May malambot bang ulo Hyun?" Biglang tanong ni Janelle

Napailing na lang ako. Heto na naman sila magbabangayan.

"You are blooming Danica" rinig kong sabi ni Kyla kaya napatingin naman ako.

Oo nga blooming si Danica. I know its because she have Kevin De La Rosa, her boyfriend.

"Handa ka na ba Nicks?" Tanong naman sa akin ni Traycee

I gave her a confused look. I don't know what she's saying.

"Na mangalay ang leeg mo dahil puno ng mga medals?" Sabi niya at tinaas baba ang kilay niya.

I shrugged. I don't know kung aabot pa nga ako sa puntong yun eh. I know malapit na matapos ang oras ko. Pero sina kuya hindi tumitigil sa paghahanap ng donor. Tanggap ko na naman eh kaya dapat di na sila nag-aabala.

"Oh uminom ka na ng gamot mo. " sabi sa akin ni James sabay abot sa akin ng tubig.

"I already take my medicine James" sabi ko sa kanya at kinuha na lang ang tubig.

"Wag mong subukan umalis dyan sa tabi ko habang natutulog ako. Dito ka lang sa tabi ko, wag mo akong iwan ha? Wag tatanga-tanga maliwanag ko ng sinabi sayo" sabi niya at umub-ob na.

Kahit ilang buwan na ang nakalipas James is still rude. Oh yeah he's not James if he is not rude

"Baka ikaw dyan, di ka makaintindi na ayaw ko nga. Malapit na akong mawala. Wag kang umub-ob dyan kundi sasakalin ka ni miss, makita mo" saway ko dito

"I don't care matutulog ako" sabi niya sabay tingin sa akin. "Di ka mawawala kaya dito ka lang" sabi niya at hinawakan ang kamay ko at bumalik siya sa pagkakaub-ob