MY BROTHERS VS. MY SUITORS

Chapter LIV

Nicks POV:

"Sige alis na ako. Enjoy" sabi ni James at tumalikod na palabas ng pinto.

"Ako na Dwight" sabi ko at hinawakan ang wrist ni Deight na akmang hahabulin si James.

"Pero hin-" Dwight

"I'm fine. Don't worry" sabi ko at tumayo na at hinabol si James.

"James!" Tawag ko

Pero sa lakas ng ulan hindi niya yata ako naririnig.

Bahala na.

Tumakbo na ako sa kanya kahit naulan wala na akong paki. Basta ang alam ko kailangan ko magpaliwanag sa kanya kasalanan ko kasi.

"James!" Sigaw ko habang nakahawak na ako sa tuhod ko, hinihingal na ako.

Nakita ko naman siyang tumigil at tumingala habang nahinga ng malalim.

"James" tawag ko ulit sa kanya ng makalapit na ako.

Pero hindi siya humaharap nakatingala pa rin siya sa langit.

"James, mianhe. Kanina ko pang umaga hindi hawak ang phone ko" sabi ko

Pero wala akong natanggap na response at naglakad na siya palayo.

"James" sabi ko at hinawakan ang wrist niya.

"Umuwi ka na" James said habang nakatalikod pa rin siya.

"Per--"

"Umuwi ka na" sabi niya at inalis na ang pagkakahawak sa wrist ko.

At naglakad na siya palayo.

Wala na akong nagawa kundi tignan na lang siya maglakad papalayo.

Naramdaman ko namang wala ng pumapatak na ulan sa akin at kaya napatingala ako.

"Dwight" sabi ko ng may makita akong payong at si Dwight ang may hawak nito.

He just smiled at me.

Napaiwas na lang ako ng tingin at tumingin na lang ulit sa kalsada.

"Hindi ko kailangan ng payong, Dwight" sabi ko.

I just want to feel the rain. Parang the rain can take away the pain that I have right now. Pain dahil hindi ko alam ang nangyayari sa akin, pain dahil isa sa mga kaibigan ko ang nanakit sa akin.

"Dwight hindi ko nga kailangan ng payong!" Sigaw ko

"Kung ayaw mo ng payong hindi na tayo magpapayong. Hindi kita hahayaang mag-isa, sasamahan kita. Sabay tayo magpapaulan, Princess. Sasamahan kita, nandito lang ako" sabi ni Dwight na binitawan na ang payong  at hinarap ako sa kanya at niyakap.

"Dwight" sabi ko habang nakasubsob sa dibdib niya, masyado kasi siyang matangkad.

"Nandito lang ako Princess. Sasamahan ka" sabi niya at niyakap ako ng mahigpit.

James POV:

What a lame excuse. Ganyan niya ba kagusto ang kapatid ko?

Nahintay ako sa park, nasabihan ko na ang mga bata, pero umasa lang din sila sa wala. Um-oo na siya kagabi tapos ano? Nakalimutan niya? Hindi niya pa nahahawakan ang phone niya? Tss.

Tumingin ako sa likod at nakita kong magkayakap sila.

Hugging each other under the rain. How sweet.

Nagsimula na ulit akong maglakad papuntang kotse ko, pero bago ako makapasok sa kotse ko. May nahagip akong mga isang babae.

Is it Kasaandra?