Het meisje dat alles verloor! ( a Dutch 1D/Niall Horan Fanfiction )

In het ziekenhuis

*Kelsey POV*

'Wie denk je wel niet dat je bent? Je kunt niet zomaar conclusies trekken voordat je weet wat er echt gebeurt is! En niemand hier in deze hele school weet wat er precies aan de hand is behalve ik en Devin! Dus hou nu maar gewoon je mond en ga maar weer lekker met Merijn achter Claire aan lopen net als jullie altijd al doen, want volgens mij zijn jullie gewoon twee hondjes die achter haar kont aan lopen en alles doen wat zij wil, want als jullie dat niet doen dan verpest ze jullie sociale leven, en dat willen we niet hebben hea?! Oh wacht volgens mij heb ik dat net gedaan, sorry, i'm not sorry.' zei ik, en het laatste zei ik bichy en sarcastisch met een grote glimlach.

Lisa, Claire en Merijn keken me verbaasd aan met open mond, en voordat ze iets terug konden zeggen open ik mijn mond weer,

'Ik zou als jullie was je mond maar dicht doen want iedereen hier ruikt jullie stinkende bitch adem.' zei ik terwijl ik omdraaide en richting mijn kluisje wilde lopen.

iedereen begon te juichen en begon me achter na te lopen.

En toen ik bij mijn kluisje aan kwam keek ik om en zag ik de Perfs nog steeds verbaasd staan op de zelfde plek als net, maar dit keer wel met hun mond dicht.

De mensen om me heen bleven vragen stellen en juichen, maar ik wilde zo snel mogelijk naar Devin zodat we samen naar het ziekenhuis konden om Daisy te zien, want ik voelde me echt schuldig.

Ik wurmde me er doorheen en liep richting Devin, die al bij de deur stond te wachten.

'Ik vond het echt heel moedig wat je deed, je kwam echt voor jezelf op, maar ook voor Daisy...' zei Devin tegen me

*Devin POV*

Ik vond het heel dapper dat Kelsey zo tegen de perfs durfde te doen.

Ze kwam echt voor zichzelf op, maar ook voor Daisy, want ze is echt niet dood hoor en dat hadden ze niet mogen zeggen.

'Dankje Devin, ik vond het niet normaal dat ze zo durven te praten, ik vond hetgene wat ze tegen mij zeiden niet zo erg, maar hoe durven ze te zeggen dat Daisy dood is?!?, ze is hardstikke gezond.' zei Kelsey

En toen drong het pas echt tot me door, we wisten nog helemaal niks over de gezondheid van Daisy en hoe het nu met haar gaat.

We moesten nu echt naar Daisy toe.

'Kelsey, we moeten echt naar Daisy toe! Ik moet echt weten hoe het met haar gaat!' zei ik een beetje in paniek, stel dat het slecht met haar gaat? Dan moest ze ons nog een keer zien!

'Wat sta je daar nog te dagdromen?! Kom dan!' zei Kelsey een beetje ongeduldig.

In de tijd dat ik na zat te denken over hoe het met Daisy zou gaan, stond kelsey al half buiten.

Ik lachte een beetje om haar houding, maar stond al snel naast haar, klaar om naar het ziekenhuis te gaan.

We pakte onze fietsen en reden naar de poort.

We hoorden de bel op de achtergrond, dat betekent dat alle leerlingen nu pauze hebben, de 1ste en 2e klassers mogen niet buiten de schoolpoort, maar de 3e en 4e klassers wel, dus we moesten opschieten zodat we niet weer zoveel vragen kregen.

*bij het ziekenhuis*

*Kelsey POV*

Eenmaal bij het ziekenhuis aan gekomen zette we onze fietsen in het rek.

We renden naar binnen richting de balie.

'We zoeken Daisy Windersen, is die hier?' zei Devin.

'Wie zijn jullie?' zei de receptioniste