Het meisje dat alles verloor! ( a Dutch 1D/Niall Horan Fanfiction )

Ik was het niet...

*Niall POV*

Ik zat bij het management toen mijn mobiel ineens ging.

Ik stond op en liep naar de gang.

Het was Louis, ik nam op.

'Hey Louis, met Niall' zei ik.

'Hey... Niall, heb je het druk...' zei hij zacht.

'Hoezo, wat is er?' zei ik.

'Nou... Ik kan het je niet helemaal over de telefoon vertellen maar...' zei Louis, maar ik onderbrak hem.

'Louis, vertel het me, nu!' zei ik een beetje boos.

'Oke... Daisy ligt in het ziekenhuis....' zei hij zacht.

Ik was even stil.

'Niall... Ben je daar nog...?' zei hij.

'Ja... Ik ben er nog...' zei ik zacht.

'Je kunt beter naar huis gaan en daar wachten... Ik en Zayn zijn bij haar...' zei hij.

'IS ZAYN DAAR!!! WAT DOET DIE KLOOTZAK DAAR!!' riep ik hard.

'Niall... Zonder hem was ze nu misschien wel.... je weet wel...' zei hij.

'Misschien wel, wat!' zei ik boos.

'Misschien wel haar maagdelijkheid kwijtgeraakt...' zei hij zacht.

'Hoezo???' zei ik bang.

'Harry... Hij he-' zei hij, ik onderbrak hem.

'Ik kom er nu aan!!' zei ik woedend.

'Niall ne-' zei hij, maar ik drukte al weg.

Ik liep terug de kamer in van Simon en ging voor zijn bureau staan.

'Was het vervelend?' vroeg hij.

'Ik moet nu weg' zei ik.

'Maar we moeten nog bespreken of j-' zei hij maar ik liep weg en gooide de deur dicht.

Ik stapte in mijn auto en reed naar het ziekenhuis.

Ik stapte uit en rende naar binnen.

Ik sprintte naar de balie en liep bijna tegen een vrouw aan.

'KIJK IS UIT, GEK!!' riep ze, maar ik rende door.

Ik kwam bij de balie aan, helemaal buiten adem.

'Ik... Ik kom voor... Dai...' zei ik hijgend terwijl ik mijn handen op mijn knieën legde en krom ging staan.

'Hoi, kan ik je helpen?' vroeg de oude vrouw achter de balie.

Ik ademde even rustig en ging toen weer recht staan.

'Ik kom voor Daisy... Uhm... Daisy...' zei ik.

Ik wist haar achternaam niet.

'Ik weet haar achternaam niet...' zei ik.

'Er zijn hier 3 Daisy's' zei de vrouw.

Ze draaide haar beeldscherm en liet me drie foto's zien.

De eerste was van een vrouw rond de 30 ongeveer.

De tweede was een oude vrouw van rond de 80 ofzo.

De derde was de Daisy die ik zocht.

'De derde! Dat is ze!' zei ik wijzend naar het beeldscherm.

'Daisy Windersen?' zei ze.

'Weet ik veel, maar dat is ze wel, laat me nou alsjeblieft verder' zei ik bijna smekend.