Opluchting..

30 2 0
                                    

*Daisy's POV*

Harry knikt en ik laat een diepe zucht.

"Wilde je nog even praten over dat ding waarvoor we eigenlijk naar buiten kwamen?" Zegt Harry en ik kijk hem weer aan.

"Nouja het gaat dit keer niet over jou, maar over Zayn. Toen hij me naar mijn ouders bracht vanmiddag toen hadden we het onderweg over iets wat er vroeger is gebeurd tussen ons.. Nog voor Evelyn en alles.. De leuke en lieve momentjes. En hij zette de auto ergens op een verlaten parkeerplaats en.. Hij kuste me.. Niet gedwongen of ruw, gewoon zacht en.. Liefdevol? Ik weet niet wat ik moet denken, Harry.." Zeg ik zacht en ik bijt op mijn lip.

"Maar waarom gebeurde dat denk je? Is er iets tussen jullie misschien? Of was het eenmalig?" Zegt Harry met een klein glimlachje en ik zucht zachtjes.

"Ik weet niet waarom ik het deed, maar ik kuste hem terug.. Ik liet me zo meeslepen in het moment dat ik er niet eens echt bij nadacht.. Hij trok me op z'n schoot en we kusten nog even.. Tot hij z'n handen.." Fluister ik en ik slik, ik voel mezelf rood worden en ik kijk naar beneden.

"Tot z'n handen wat? Wat heeft Zayn gedaan?" Zegt Harry op een iets andere toon als net.

"Nee zo zit het niet, ik deed het zelf ook.. Op dat moment voelde ik me zo schuldig dat ik stopte en weer terug ging zitten.. Ik dacht aan Niall en aan Evelyn.. Zayn is echt mijn beste vriend maar dit voelt gewoon niet goed en we hebben er ook nog niet over kunnen praten.. Ik wil het er graag over hebben met Niall, maar ik weet niet goed hoe.." Zeg ik zachtjes en ik voel de tranen weer opkomen.

Harry kijkt me aan met een kleine glimlach en hij veegt mijn tranen weg.

"Ik snap inderdaad wel dat je je er niet goed bij kan voelen. Ik denk dat het een goed idee is om er even met Zayn over te praten, misschien kunnen jullie het samen aan Niall vertellen, of ik kan met je meegaan. Tenzij je het liever alleen wilt doen." Zegt hij zacht en ik kijk hem weer aan.

"Ja dat lijkt me een goed idee.. Eerst met Zayn erover praten, kijken wat hij ervan vind. Ik weet nog niet of ik alleen ga of dat ik iemand meeneem.. Ik wil me voor nu eerst focussen op het terug krijgen van Evelyn en Perrie." Zeg ik en ik kijk nog eens op mijn telefoon, 00:15u.

"Zullen we weer terug naar de rest gaan? Misschien hebben zij iets gehoord." Zegt Harry met een glimlach, ik knik en we staan op.

Eenmaal binnen zien we dat Louis, Michelle, Danielle en Amber tv aan het kijken zijn op de bank.

Harry en ik gaan op de andere bank zitten en ik kijk naar de rest.

"Heeft iemand al iets gehoord? Het is al 00:16u." Zeg ik terwijl ik nog eens naar de tijd op mijn telefoon kijk.

Ze schudden hun hoofden en ik zucht uit teleutstelling.

Ik hoop maar dat alles goed gaat..

*Perrie's POV*

Zodra de deur dicht slaat en op slot gaat, voel ik een koude rilling over mijn rug heen.

Wat een rare jongen, ik weet echt niet wat ik moet doen..

Ik kijk Evelyn aan en ik zie dat ze haar ogen nog maar net open kan houden, ze is vast heel moe en het is ook al laat.

Ik ga weer bij het raam staan en kijk naar het park dat beneden achter de flat ligt.

Het is donker buiten en er is niemand te bekennen.

Dan opeens hoor ik een harde stem vanachter de deur vandaan komen en ik draai me om richting de deur.

"Waarom duurt het zo lang! Het is al 00:17u! We hadden afgesproken dat het geld er om 00:00u zou liggen!" Roept een mannenstem boos.

Dat lijkt wel op Jake..

Het meisje dat alles verloor! ( a Dutch 1D/Niall Horan Fanfiction )Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu