Het meisje dat alles verloor! ( a Dutch 1D/Niall Horan Fanfiction )

Dubbel leven...

*Harry POV*

Ik ben gisteren de hele dag bij Daisy geweest.

Het is moeilijk om haar zo te zien.

Marcel heeft nog een keer geprobeerd om haar aan te raken maar het is hem niet gelukt omdat Daisy tegen stribbelde.

Hij heeft mij zelfs gedwongen om met haar naar bed te gaan en ik zei dat ik het wel zou doen, maar alleen als we privacy zouden krijgen.

Dus hij ging voor twee uurtjes even weg en ik en Daisy hadden toen even tijd voor ons alleen.

Natuurlijk heb ik niks met haar gedaan, als je dat soms dacht!

Ik heb een beetje melk in een condoom gegoten en weg gegooid in de prullenbak op haar kamer en Marcel trapte erin!

Nu zitten we met z'n drieën aan de ontbijttafel.

Ik zit tegen over Marcel en Daisy en Marcel heeft zijn hand op haar bovenbeen.

Ze vind het heel erg onprettig, dat zie ik wel, maar ik kan er niks tegen doen...

'En, hoe vind je ons huis hier?' zei Marcel met een grijns.

'Stom' zei ze kortaf.

'Nouja zeg, dat is ook niet echt aardig' zei Marcel grijnzend.

Daisy zat met haar lepel in haar kom met cornflakes te roeren en had verder al sinds dat ze hier was nog niks gegeten.

Ze hing met haar hoofd op haar hand en had haar elleboog op de tafel.

Ik at heel langzaam en stil van mijn cornflakes terwijl ik ze goed in de gaten hield.

'Nou en. Jullie zijn ook niet aardig tegen me' zei ze bot.

Ze keek de hele tijd in haar kom en heeft Marcel nog geen een keer aangekeken.

Ze keek soms wel in mijn ogen maar verder deed ze niks.

'He! Wij proberen je het zo fijn mogelijk te maken hier en als jij dat niet accepteert dan heb je pech!' zei Marcel boos.

'Nou, ik heb het super fijn! Zie je dat niet! Ik ben nu zo gelukkig!!' riep ze boos terwijl ze Marcel aankeek.

'Dat is je maar geraden ook! Dikke slet' mompelde hij erachter aan.

Ik keek op en zag de tranen in haar ogen.

Daisy liet haar lepel in haar kom vallen, sloeg zijn hand weg van haar been en rende naar boven.

'Marcel... Moest dat nou... Ze heeft het al erg genoeg...' zei ik zacht.

'Oh, en nu sta je aan haar kant?!' zei hij terwijl hij me boos aankeek.

'Nee. Maar ik vind het gewoon sneu voor haar...' zei ik.

'Sinds wanneer ben jij zo'n softy geworden? Zeker omdat je teveel tijd besteed met die "vrienden" van je, je band genootjes' zei hij bespottend.

'Dat zeg je alleen maar omdat jij geen auditie mocht doen van ma en pa!' zei ik boos.

'Anders had ik toch wel gewonnen in plaats van jij en je stomme gay vriendjes' zei hij kalm en met een luie glimlach.

'Ten eerste, we hebben niet gewonnen en ten tweede, ze zijn niet gay! Zayn heeft een vriendin, Liam heeft een vriendin, Louis heeft een vriendin en Niall ook. Maar die heb jij ontvoerd!!' riep ik boos.

Ik bedenk me net pas hoe Niall zich moet voelen!

Ik sta op van tafel en loop naar de woonkamer.