Het meisje dat alles verloor! ( a Dutch 1D/Niall Horan Fanfiction )

Saved by a special person <3

A/N belangrijk!!!

Ik hou vanaf maandag een 'Read Crazy Week'.

Dat houd in, dat ik vanaf maandag, de hele week, elke dag, één hoofdstuk plaats!!

Ik hoop dat jullie dat leuk vinden!

Vanaf volgende week zondag word het weer gewoon normaal, dus elke dinsdag, donderdag en zaterdag een hoofdstuk.

XX Mandy!

Hier is een nieuw hoofdstuk.

Enjoy!

----------------------------------

*Daisy POV*

Ik was moe van al het schreeuwen tegen Kelsey.

Mijn ouders waren nog even geweest, maar ze gingen even later weer weg omdat ik zei dat ik moe was.

Jamie kwam binnen en zei dat ik maar beter kon gaan slapen.

Ik kon maar niet in slaap komen dus drukte ik op de rode knop naast mijn bed.

Jamie kwam even later binnen lopen.

'Hey Daisy, wat is er?' zei ze glimlachend.

'Ik kan niet in slaap komen, help me Jamie!!' zei ik over-dramatisch.

'Wil je een slaappilletje schat?' zei ze.

Ja ze noemt me schat, ze zei dat ik als een klein zusje voor haar ben, heel raar xD.

'JAA! GRAAG!! DAN KAN IK EINDELIJK SLAPEN!!' riep ik blij.

'Daisy! Ssst, er slapen hier nog meer mensen!' zei Jamie lachend.

'Sorry...' fluisterde ik overdreven zacht.

'Als je even wacht dan haal ik even je slaappilletje' zei ze lachend terwijl ze de deur uitliep en hem weer dicht deed.

Even later kwam ze terug met een glas water en de O ZO bekende capsule.

'Alsjeblieft Daisy, hiervan zul je wel goed, rustig en lang slapen' zei ze lachend terwijl ze het pilletje en glas water aan me gaf.

'En oh ja, voor ik het vergeet te zeggen. Als je morgen wakker word en je ontbijt hebt gegeten, dan komt dokter Paul een paar testjes doen om te kijken of je sterk genoeg bent om naar huis te kunnen!' zei ze over-enthousiast.

'Oké, bedankt Jamie' zei ik lachend terwijl ik het pilletje innam met een beetje water.

Jamie glimlachte naar me en liep richting de deur.

'Slaap lekker Daisy' zei ze terwijl ze de deur dicht deed.

'Slaap lekker ik' fluisterde ik tegen mezelf voordat ik mijn oogleden zwaarder voelde worden en in een diepe slaap viel.

* Volgende ochtend*

Ik werd wakker van een krakende deur die langzaam open ging.

Ik knipperde een paar keer om aan het licht te wennen.

Toen in een beetje aan het licht gewend was kon ik zien dat Jamie in mijn kamer stond met een ontbijt.

'Hey Daisy. Ik wilde je niet eerder wakker maken want je sliep zo lief! Maar nu moet je echt eten want je suikergehalte is erg laag, en anders heb je een kans dat je vandaag niet naar huis kan!' zei ze terwijl ze het dienblad met eten op mijn nachtkastje zette.