Het meisje dat alles verloor! ( a Dutch 1D/Niall Horan Fanfiction )

De verboden zolder.

*Harry POV*

Ik zat op de zolder van ons huis.

Dat is mijn eigen plekje...

Alle lads hebben een eigen plekje, en de rest mag er alleen komen als je toestemming geeft.

Ik was een gedicht aan het schrijven.

Een hoekje.

Is er in je hart nog een hoekje vrij.

Een hoekje maar, alleen voor mij.

Ik zal heel stil zijn en niet klagen.

En ook niet om meer ruimte vragen.

Dat ene hoekje vind ik al fijn.

Zonder verdriet of pijn.

Komt ooit de rest weer vrij.

Mag ik er dan helemaal bij.

'Ugh! Dit is zo slecht!' zei ik terwijl ik het papiertje uit mijn schrift scheurde.

Ik verfrommelde hem en gooide hem naar de deur.

Ik pakte mijn schrift weer en begon opnieuw te schrijven.

Wat ik bedoel.

Ik moet je iets vertellen.

Iets van pijn en verdriet.

Er is niemand die het weet.

En ook niemand die het ziet.

Het gaat over mij.

En de gevoelens waar ik mee vecht.

Het gaat niet zo heel erg goed met me.

Het gaat eigenlijk best slecht.

'Nee! Dit is zo slecht! Waarom kan ik mijn gevoelens niet gewoon uiten op papier!' zei ik boos.

'Harry...' zei iemand zacht.

Ik draaide me met een ruk om en keek naar de deur.

Daisy stond met betraande ogen voor de deur.

Ze had het papiertje met mijn gedicht in haar handen.

'Wat kom jij hier doen? Je mag hier niet komen!' zei ik boos terwijl ik mijn schrift dicht klapte en op mijn piano legde.

'Sorry... Ik... Ik weet niet hoe ik hier kom... Ik vond ineens dit papiertje en toen las ik hem... Het is een prachtig gedicht... Heb jij dit geschreven...?' zei ze zacht terwijl ze naar me toe liep.