Het meisje dat alles verloor! ( a Dutch 1D/Niall Horan Fanfiction )

De vooroordeling...

*Harry POV*

'Harry, kun je even komen? We moeten even praten met dokter Paul' zei Daisy opeens.

Ik stond op en liep naar de gang.

Liam, Zayn en Danielle liepen terug de kamer in en sloten de deur.

Ik liep samen met Daisy achter de dokter aan.

We liepen een soort kantoor binnen en de dokter sloot de deur.

'Neemt u plaats' zei hij terwijl hij naar twee stoelen wees die tegenover zijn bureau stonden.

Ik en Daisy gingen zitten en de dokter ook.

'Ik ben Paul' zei de dokter terwijl hij mijn hand schudde.

'Harry' zei ik beleefd.

'Dus... Wat is er Paul?' zei Daisy.

'Ik wil een paar dingen met jullie bespreken... Ten eerste wil ik jullie feliciteren' zei Paul

'Met wat?' zei Daisy verward.

'Met jullie kindje' zei Paul glimlachend.

'Pardon?' zei ik met grote ogen.

'Wisten jullie het niet...' zei Paul zacht.

'Ik wel... Maar... Ik dacht dat... Hoe kan hij de... Wat...?!' zei Daisy stotterend.

'Volgens mij heeft u het mis... Zij is niet zwanger, en ook al was ze wel zwanger, dan zou ik niet de vader zijn...' zei ik zacht.

'Maar hier staat duidelijk het DNA van Daisy en U op het formulier' zei Paul.

'Wist jij dat je zwanger was...?' zei ik.

Daisy keek me met betraande ogen aan.

'J-ja...' zei ze zacht.

'Daarom deden jij, Zayn, Liam en Danielle zo raar... Waarom zei je het niet gewoon tegen ons? Dan konden we voor je zorgen...' zei ik zacht.

'Omdat ik pas 15 ben Harry...!' zei Daisy en beetje boos.

'Maar... Hoe kan het zijn dat ik... De... De vader ben...' zei ik zacht.

'Uhm... Ik wil jullie twee niet storen... Dus... Praat het maar even uit... Dan ga ik wel even koffie halen' zei Paul zacht.

Ik knikte en keek weer naar Daisy.

Er liepen tranen over haar wangen.

De deur ging dicht en ze zuchtte.

'Toen in het ziekenhuis... De laatste keer... Toen... Ging je toch niet... In me... Hoe kan dit dan...' zei Daisy huilend.

'Nou... Ik...' zei ik zacht.

'Harry... Ik heb niks gevoeld..?' zei ze verward.

'Ik heb zou maar zeggen... Tijdens het zoenen... Mezelf... Je weet wel... Afgetrokken... Terwijl ik bij jou opening hing... Misschien is het... In je gekomen...' zei ik zacht terwijl ik op mijn onderlip beet.

Daisy staarde me met open mond en met stromende tranen aan.

'Nee... Dit kan niet... Niall... Kwam... IN me klaar... En jij... Niet... Hoe kan dit...' zei ze huilend.

'Geen idee... Wat gaan we nu doen Babe...' zei ik zacht.

'Ik... Ik... Ik weet het niet... Harry... Ik zou het echt niet weten...' zei ze terwijl ze zichzelf in mijn armen stortte en harder begon te huilen.

'Kom... We gaan... We houden dit nog even geheim voor Niall... Hij komt waarschijnlijk gauw te weten dat je zwanger bent... En om dan te moeten horen dat hij niet de vader is... Maar ik... Dat kan hij niet aan...' zei ik zacht.