YOU AND ME TOGETHER

GOODNIGHT (SPG)

A/N:     This is a M2M love story. If you are against Or Uncomfortable with it better kick yourself off.  

         Ang chapter na ito ay rated SPG. Readers below 18 are advised to skip this chapter. Pero kung makulit talaga kayo you are also advised na sa cr ito basahin para di kayo magkalat kung saan-saan. Haha dejk. Enjoy...

          I'll try to publish it in public pero kapag hindi niyo nakita ang chapter na ito means you need to follow me first before niyo mabasa ito just like other stories here na rated SPG :) . Following me is not compulsary, it's a choice. Your choice!

KIERO

"Nasasaktan na ako oh anu ba??" Reklamo ko dito habang hawak ang kamay ko.

"Tang ina naman kiero ganyan ba talaga kayong mga BAKLA HA?! "

.
..
...
....
.....
....
...
..
.

Agad nagpanting ang tenga ko ng marinig yun mula sa bibig ni Sam.

"Ano bang problema mo?" Galit na tanong ko.

"Ikaw ang may problema! Tang ina naman kiero nakatalikod lang ako magpapatuhog kana agad sa kanong yun?!!!TANG INA!!" maanghang niyang bitaw.

"Wala akong ginagawang masama." Malumanay kong sabi at pilit na pinipigilan ang sarili.

"Anong wala? Eh naglalampungan na nga kayo e. Tang ina! Kati mo!! Wala kang pinagkaiba sa ibang mga bakla!! Kaya di kayo nirerespeto e kasi mga hayok kayo!!! Mga hayok kayo sa laman. Tang ina nyo!!!" Patuloy niya pa habang dinuduro-duro ako.

Di ko na napigilan ang sarili ko at sinampal ko siya ng malakas.

Nakakapang init ng ulo.

Wala akong ginagawang masama siya itong lumalandi ibinabato sakin ang issue.

Pakiramdam ko umakyat lahat ng dugo ko sa ulo ko. Hindi pa ako nakuntento at sinampal ko pa siya sa kaliwang pisngi.

Nanatili lang siyang nakatayo at nakatitig lang sakin.

Masakit na sa kanya pa nanggaling ang mga salitang yun. Pinagsusuntok ko siya sa dibdib at sinipa sa mga binti.

Hindi ko alam pero habang patuloy ko siyang sinasaktan ay sabay naman ng pag agos ng mga luha ko. Nasasaktan ako.

Hindi naman siya lumaban at hinayaan niya lang akong saktan siya.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at napaluhod nako habang humahagulhol ng iyak.

Ito ang pinakaayaw ko sa lahat. Ang maliitin ang pagkatao ko.

Ang husgahan ako ng walang basehan.

Lumong-lumo ako at para bang walang lakas.

Maya-maya pa ay Unti-unti  niya akong itinayo at niyakap ng mahigpit.

"Sorry....." Sabi niya.

"Sorry nadala lang ako ng selos... Patawad na... mahal na mahal kita kiero." Malambing niyang sabi habang hinahalikan ako sa ulo at mahigpit na niyakap.

Nanatili akong tahimik na umiiyak.

"Please sorry na... Hindi ko sinasadya please... Wag mo kong hiwalayan kiero please di ko kaya.." Pagsusumamo niya sakin.