The Boy from the Pink Letters

Hoofdstuk 14

(Jay)

Wow. Voor me zie ik een gigantisch groot scherm. Daarvoor staan er een paar rode stoeltjes. Precies een bioscoop!

'Oh my fucking god. Holy shit. What the-'

'Ja, dat zijn al genoeg scheldwoorden voor vandaag', onderbreekt Destiny me met een grijns.

Zelfs voor een superster moet dit ongelofelijk duur geweest zijn.

Ik loop enthousiast de mini-bioscoop binnen. Destiny volgt me met een bak popcorn. We zetten ons helemaal achteraan, waar de zitjes het hoogst zijn.

'Welke film wil je bekijken?'

'Welke heb je?'

'Oh, veel hoor.' Destiny toont me twee grote bakken met dvd's erin. Ik glimlach.

'Jij doet me echt telkens weer verbazen.'

Ik doorzoek de bakken. Uiteindelijk haal ik twee films uit.

'Een horrorfilm, of een romantische komedie?', vraag ik aan haar terwijl ik met de dvd's schud.

'Kies jij maar.'

'Nee serieus, ik kan niet kiezen. Jij mag beslissen welke het wordt.'

Destiny wijst naar de romantische komedie, waarvan ik hoopte dat ze hem niet ging kiezen.

'Waarom deze?', vraag ik met een pruillip, ook al weet ik dat het erg raar overkomt.

'Ik mocht toch kiezen? Voor mij is de horrorfilm ook goed, hoor. Alleen heb ik die horrorfilm al miljoenen keren gezien. Hij is trouwens nogal voorspelbaar.'

Ik grijns. 'Tuurlijk, als je hem al zoveel keren gezien hebt!'

Destiny glimlacht naar me. Op die manier zie ik de schattige kuiltjes in haar wangen. Ik slaak een tevreden zucht. Ze is zo perfect! Het is echt een droom die uitkomt, dat ik bij haar mag zijn.

'Dus, welke wordt het dan?', zegt ze terwijl ze de twee films op haar schoot legt.

'De romantische komedie is goed voor mij.'

Destiny draait zich om, steekt de dvd in de projector en wijst dan met de afstandsbediening naar de projector.

De film start. Eén of ander Parijs muziekje (met een harmonica, natuurlijk) speelt op de achtergrond.

Een meisje fietst in de straten van Parijs. Dat kan je zien aan de Eifeltoren die op de achtergrond staat. Plots rijdt een man, die ook fietst, haar aan. Hij helpt haar om weer recht te staan. Hij ziet er nogal zenuwachtig uit. Plots, als hij haar helemaal ziet, verandert er iets aan zijn ogen. Eén of andere goedkope truc om de kijker te tonen dat het liefde op het eerste zicht is. Ik zucht. Het is dus zo'n film.

'Deed het pijn toen je uit de hemel kwam vallen?', zijn de woorden van de man. Serieus?

'Nee, maar wel toen jij me aanreed!', antwoordt de vrouw met een woedend gezicht terug. Vervolgens slaat ze in zijn gezicht. Ik moet lichtjes lachen. What the hell is dit voor een rare film?

De man krijgt een flashback. Dat zie je aan het beeld dat verzwakt. Hij wandelt in een gang, ik denk van een school, en loopt tegen een meisje aan. Vervolgens zegt hij een verschrikkelijk stomme openingszin, alweer. Je zou kunnen zeggen dat het in zijn bloed zit.

'Kom je hier vaker?' Dit is echt een stomme film. Waarom kozen we niet voor de horrorfilm?

We keren terug naar het heden. Een ninja springt op de vrouw af, en ze beginnen te vechten.

Wacht... WAT? What the fuck heeft die ninja ermee te maken? Wil ik het überhaupt weten?

Ik kijk even naar Destiny, om te zien wat zij van deze barslechte film vindt. Ze zit te staren naar haar nagels, terwijl een zucht haar mond verlaat. Ze vindt het dus even saai als ik.

'Slechte film, hé?'

Destiny kijkt op. Haar haren vallen naast haar gezicht, over haar schouders. 'Zeg dat wel', antwoordt ze.

Ik grijns. 'Ik snap hem echt niet.'

'Ik ook niet', mompelt Destiny.

'En what the hell heeft die ninja ermee te maken?', zeg ik met een verward gezicht, terwijl ik mijn schouders ophef.

'Ik heb geen idee...', Destiny begint te lachen, en ik ook. We liggen werkelijk in een deuk. Misschien was dit toch nog een goede filmkeuze.

Langzaam probeer ik mijn arm over Destiny haar schouder te leggen. Dat lukt uiteindelijk. Destiny probeer niet weg te gaan. Ze blijft dicht bij mij zitten. Ik kijk recht in haar bruine ogen, en zij kijkt terug. Dit moment is echt magisch...

Het leukste moment van mijn hele leven wordt net onderbroken door het geluid van de deurbel. Van een fucking deurbel! Ik zucht, en dat doet Destiny blijkbaar ook. Ze duwt mijn arm naar boven, zodat ze uit de zaal kan lopen, om de deur open te gaan doen.

'Nee, kan je niet één keer iemand anders laten opendoen? Het is waarschijnlijk toch onbelangrijk... Misschien zelfs een fan of zo', zeg ik met een zucht.

'Het spijt me, maar als iemand aan mijn deur belt, is het meestal noodzakelijk. Voor stomme redenen mogen ze niet aanbellen van mijn bodyguard, behalve Jessica.',

'En wie is Jessica?', Ik kijk haar verward aan.

'Mijn beste vriendin', antwoordt Destiny terwijl ze al aan de deur staat. 'Maar ik ga nu even open gaan doen. Ik kom waarschijnlijk meteen terug, jij kan je even bezighouden met naar de film te kijken.', Er staat een gemene glimlach op haar gezicht.

'Ben je zeker dat je zo'n leuke film wilt missen?'

Destiny knikt uitbundig. Ik moet lachen. 'Oké dan, dan zal ik straks wel vertellen wat er intussen gebeurd is.' Ik steek mijn tong uit, en Destiny lacht. Dan verlaat ze de kamer.

Ik zucht. Het is best saai, helemaal alleen in zo'n grote zaal. Is Destiny niet vaak eenzaam? Als ze dan naar een film wil kijken, zou ze dan haar kok uitnodigen om samen te kijken? Ik moet hard lachen om die gedachte. Ik zie het al voor me. Die kok, met zijn vuile schort en zwarte snor waar er nog etensresten in hangen, die vlak naast Destiny zit. Ieuw. Of misschien nodigt ze de poetsvrouw uit, met haar gele handschoenen en roze schort. Oh, en natuurlijk het haarnetje.

Mijn ogen vestigen zich even op het gigantische scherm. De ninja heeft de vrouw haar hoofd vast, en de vrouw heeft de ninja zijn benen vast. Het ziet er erg raar uit. De man met de rare openingszinnen staat vanop een veilige afstand toe te kijken. Wat is hij toch heldhaftig!

Destiny komt met een bezorgde blik de minibioscoopzaal weer binnen. Ze wandelt niet naar boven, waar ik zit, maar ze blijft gewoon beneden staan.

'Wat is er?'

Destiny zucht, en ik zie dat ze aarzelt over hoe ze het mij zou vertellen. Er is hier echt iets goed mis.

'Je... Je moeder is er...'