SESSİZ VEDA

ÖLMESSEN SÖZ

Güneşin rahatsız edici ışınları dur durak bilmeden gözüme hücum ederken yattığım sert ama sıcak yerden kalkmaya çalıştım. En son Aren'in uzandığı koltuğun yanına kıvrılmıştım ve o sözü duyduktan sonra uyuyakalmıştım. Güneşin gözümü alan ışınları yüzünden, gözümü zar zor açıp üstünde yattığım bedene baktım. Aren bir kolunu başının altına almışken bir kolunuda belime sıkı sıkıya sarmıştı. Buraya nasıl geldiğimi bilmiyordum, belkide uyurken kendiliğimden gelmiştim. Küçük koltukta ikimiz için yer olmadığından tam olarak üzerindeydim. Elimin biri çıplak göğsündeyken diğeri ise koltuktaydı. Daha fazla durmanın anlamı olmadığından bu saçma durumdan kurtulmak için kalkmaya çalıştım ama kalkmama izin vermedi ve başının altındaki elini de belime sardı. Şu an uyuyormuydu bilmiyorum ama bu yaptığını ancak uyurken yapar diye düşünüyordum. Elimin birini belimdeki ellerinin üstüne koyup çekmeye çalıştım ancak duyduğum sesle durdum." Rahat dur"

Sesi boğuk ve hafif hırıltılı çıkıyordu. Muhtemelen yeni uyanmış olduğu içindi. Sesindeki tınıyı kendi de farketmiş olmalı ki hafif bir şekilde boğazını temizledi. Neden bu halde olduğumuzu bilmesemde sustum ve kalkmak için üzerinden yavaşça doğruldum. Ellerim göğüslerinden destek alırken çıplak tenini avuçlarımda hissetmek garip bir sızı bırakmıştı avuçlarıma. Göğsündeki ellerimden destek alıp kucağında oturur pozisyona geldiğimde elleri hala belimdeydi ve garip olansa bu bana çok farklı şeyler hissettiriyordu. Daha önce hiç bir erkekle bu kadar yakınlaşmadığım içindi belkide.

" Sana arabada dediklerimi hatırlıyormusun."

Sorduğu soruyla bakışlarım kapalı gözlerini bulurken belimdeki elleri sıkılaştı ve altımdaki bedeni kasıldı. Arbada bana bir çok şey demişti, hangisinden bahsettiğini anlamamıştım. Bu yüzden hayır manasında kafamı salladım ama gözleri kapalı olduğu için görmedi.
" Hayır" Verdiğim cevapla sesli bir şekilde yutkunurken gözlerini yavaşça açtı. Koyu kahve gözleri siyah diyebileceğim kadar koyuyken bunun nedenini yeni uyanmış olmasına bağladım.

" Ah Lina, sana söylediğim herşeyi unutsan bile bu kadar zor durumda kalmazdım."

Ne demek istediğini hala anlayamamışken oturduğum karnından kalkmaya çalıştım. Aren yine kalkmama izin vermezken elleri de harekete geçmişti. Belimi yavaşça okşayan eli daha aşağılara kaymadı ama yavaşça sırtıma doğru çıkmaya başladı. Bu beni ürkütmüştü çünkü güzel bir hayat geçirmemiştim. Evet tecavüze uğramamıştım ama küçükken bir çok cinsel tacizlere maruz kalmıştım. Üstelik o adamın ne yaptığını bile anlamamış ama yaptıklarından fazlasıyla korkmuştum. Ve tüm bunlar olurken sadece sekiz yaşındaydım.

Bu yüzden şu an Aren'in yaptığı şey, adı her neyse beni korkutmaya başlamıştı. Daha önce hiç böyle olmamıştı çünkü daha önce hiç kimseyle bu kadar yakınlaşmamıştım. Bedenim yavaşça titremeye başladığında birden karşımda sekiz yaşındaki halim belirdi. Nefesim, damarlarımda akan öfke yüzünden hızlanırken Aren'in sırtımı okşayan elini büyük bir hızla çekip kalktım. Bunu beklemiyor olmalı ki şaşkınlıkla bana baktı. Öfke bedenimi esir alırken derince bir nefes aldım ve salondan çıkmak için kapıya doğru yürüdüm. Tam kapıya iki adımım kala, Aren yaralı omuzumdan tuttu ve bedenimi kendisine çevirdi. Acıyla inlerken elim hemen omuzuma gitti ve orayı korurcasına omuzuma sarıldı. Gözleri ellerimle koruduğum omuzuma bakarken ellerini kaldırdı ve omuzumdaki ellerimi çekti. Gözlerim her bir hareketini dikkatle izlerken o da aynısını yapıyor hiç bir hareketimi kaçırmadan beni izliyordu. Bakışları derindi, bir şeyler düşünüyor gibiydi. Kaşları çatık bir şekilde yüzüme bakarken elini koluma doladı ve beni az önce yattığımız koltuğa oturttu.

" Ne yapıyorsun Aren?"

Hemen yanımda yerini alırken elleri tişörtümün ucunu buldu ve üzerimdeki tişörtü çıkardı. Yaptığı bu şeye tepki vermeden onu izledim. Tişörtümün altına atlet giymiştim bu yüzden bu yaptığını pek umursamadım." Sakin ol"