Arkadaşlar kb sınav haftası çok yoğunum birazda piskolojik sorunlar oldu. Yazmaya vakit bulamadım aslında yazabilirdim demiştim ya hani ne zmn yeni bı bölüm yazarsam bilinki o gece uyumamışımdır diye çok oldu uykusuz gecem ama yazacak kafada değildim. Zor zamanlardı. Yaşam mücadelesi hayata meydan okuma sahneleri neyse karışık durumlar. Bu arada yarın matematik sinavimiz var dua edin. Eğer sizinde varsa başarılar dilerim. İns hakkınızda hayırlısı olur. Bol şanslar..
... küçük bir yerde yaşıyoruz elbetki bı yerde karşılaşacağız ama bu şekilde karşılaşmayı hiç tahmin etmiyordum. Her zamanki hareketimi kullanarak bacak arasına bir tekme attım. Elini hemen çekti
"Ne yaptığını sanıyorsun sen , pis sapık!!"
Bu sefer çok sert vuramadim heralde, hizli bı hareketle elimi kolumu tutup beni duvara yasladi.
"Sessiz ol, korkma benden"
Hadi canım şu hareketlere bak nasıl korkmayayim.
"Buraya aynı sebepten dolayı geldik ve beraber çalışacağız ,o yüzden benimle iyi geçinmeye bak, lazım olcam" diyip göz kirpti. Ne nasıl yani ne ara ?? Şaşkınlığımı anlatamam
"Sen nereden.." sözümü bitirmeme müsade etmeden;
"Biliyorum işte " dedi ve benden uzaklaşıp iki adım otemizdeki kahverengi kumaş koltuğa oturdu. Üzülmüş gibiydi veya bı anda derin duygular içine daldı. Bu ani duygu değişimi tuhaf geldi. Bı anlam veremedim başta sonra bı iç çekti sanki önceden nefes aliyormusta nefesi yarım kalmış şimdide yarım kalan nefesini tamamliyormus gibiydi. Arkasına yaslanirken
"neyi bekliyorsun otursana"
"Kb ama hala olayı anlamaya çalışıyorum "
"Merak etme öğreneceksin, sabret"
Yüz ifademi gerçekten merak ediyordum .
Odada Birbirine paralel iki uzun koltuk, ikisinin arasında ama kenarlardada tekli koltuklar vardı. Yavaş adımlarla karşısındaki koltuğa oturdum kendimi çok kasiyordum. Kolumdaki damarların ustuste geldiğini hissediyordum. Bilegimin kilitlenip kalmasından korkuyorum. Burda olmaz. Hayır hayır lütfen. Kapının açılmasıyla dikkatimi o yöne verdim yaşlı teyze elinde bir tepsiyle içeriye giriyordu. Çay bardaklarinin olduğu tepsiyi ortadaki ahşap sehpanın üzerine koydu.
"Afiyet olsun gençler , alın bakalım."
Diyip ikimizide görebilecek bir şekilde tekli koltuklardan birine oturdu.
"Evet çocuklar nerden başlayalım. Önce tanışalım mı , gerçi biz Mert le sen gelmeden önce tanistik"
Demek bay ukalanin ismi Mert mis.Hmm
"Kimya, kızım benim ismim müşerref , buraya niye geldiğini biliyorum , geleceginide biliyordum, Mert herşeyi anlattı. Bu konuda elimden gelen herşeyi yapmaya hazırım yeterki o katili bulun!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Katil Kızı
Novela JuvenilHayat hiç bu kadar acımasız olmamıştı. Yeni yeni öğreniyorum gerçekleri. Yuzlesmem gereken şeyler vardı biliyorum ama korkuyordum."korkma ben yanındayım" kimse bana bu kadar yakın olmamıştı. Hiç kimseye kendimi bu kadar yakın hissetmemistim...
