Katil Kızı

"Güven"

Evettt yine benn geç kaldım biliyorum. Zaten hiçbir şeye yetisemedim ki veya hiçbir şey bana yetişemedi .. bilemiyorum tuhaf hissediyorum. Ama bak burdayım işte ve en güzel zaman dilimimdeyim 01.00 artık baslayabiliriz gerçi birde sigara yakmam gerekiyor da daha yeni icmistim neşe birazdan yakarım..

Çayımdan son bir yudum daha aldim. O sırada gözüme duvardaki saat çarptı, Off ya çok geç kalmışım ben daha yemek yicektim. İnşaallah öğlenden sonraki derslere yetisebilrim yoksa tam gün yok yazilacagim ve bunu hiç istemiyorum..
Çantamı aldığım gibi ayağa kalktım "Hadi ben Kaçar derse yetismem için yarim saatim var, geç kalmasam iyi olur, ben çıkışta yine gelirim." Ugff be o kadar hızlı konusmustum ki bi an nefes alamadim. Kapıya doğru yürümeye başlamıştım ki Mert önüme geçti. "Defterini unuttun küçük hanım " Harbi ya bu ne unutkanlık abi artık benim bu unutkanligima bir çözüm bulmam gerekiyor. Alzheimer olmak için çok gencim ama tabi genç yaşta olma ihtimalim de var çok düşük olsa bile. Belki de kafam çok karışık olduğu için böyledir bilemiyorum.
"Tamam. Ver defteri ve çekil önümden yoksa yine senin yüzünden geç kalacağım." Tam elimi uzatmıştım ki , dedim ya reflexleri baya iyi diye , hemen yukarı kaldırdı defterimi. "Ya olum versene şunu delimisin sen!?" Bana pis pis bakıp gülüyordu en çokta böyle sürekli gülmesine ve sakin tavrina sinir oluyordum.
-Evet deliyim , sana deliyim napcan?
-Off Mert Off , ya müşerref teyze Suna bişey şöyle çekilsin ya!"
Ellerini teslim olurcasina iki yana kaldırıp 'ben karismam' dedi. Zamane yaşlılarda bi tuhaf anasını satayim. Sinirle Mert e geri döndüm
-Ne istiyorsun yine Mert!?
-Bende seninle gelcem..
Hadiii bide bu çıktı napcam ben bu çocukla ya!?
-İyi, peki madem..
Mecbur kabul etcektim yoksa yine yok yazilcaktim. Önümden çekilip 'buyrun Kimya Hanim' diyerek kapıyı acti. Nassı len? Mert ten beklenmedik hareketler . Şaşırdım ..

Kafamı hiç kaldırmadan yolu takip ediyordum. Ona güveniyordum o bana dikkat ederdi. Yok ya ne güvenmesi saçmalama kızım . Baban senin güvenini yıktığında bir  kuralın olmuştu unuttun mu?? Tabiki unutmadım hem bir değil bin tane de işte .birinci kural kimseye güvenme. Güven diye birşey varmı ondan bile supheliyim . Bence güven kavramı insanların zamanında kötülük olarak yaptıkları şeyleri ört bas için kullandıkları bir kelime mesela en başta biriyle dost oluyorsun sonra diyorsun ki aa bak bu her zaman benim yanımda açıkçası ben öle demem ben genelde yarama denk gelen insana guvenirdim ( yanlış anlaşılmasın yarayı açan insana değil başkasının açtığı yarayı saran insana nedensizce bı sonsuz guvenim oluyor niye bilmiyorum )  bak yine güvenmekten bahsettim herneyse işte ondan sonra böle hep zor zamanlariniz geçer güzel günlerimiz geçer kimseyle paylaşmak istemediğiniz anlariniz geçer ama işte adı üstünde geçer bunları yaşarken güvenip o insana öyle yaşarsın öyle tutunursun hayata ama sonra bi bakmışsın o senden vazGEÇMİŞ sen ise kendinden..

Birden Mert in beni kolundan kendine çekmesiyle o düşüncelerden uzaklastim. 'Noluyor Mert' ne yaptığını anlamaya çalışıyordum ki ciddi bir şekilde bir kaç saniyelik bir bakısmadan sonra kahkaha atmaya başladı . Ya ama varya sinir oluyorum böyle yapmasına ..
-Kizim ben napcam senle böyle hı. Sen varya sen olmazsın ben söyleyeyim.' o sırada tabi hala gülüyordu. Gülmekten konuşamıyor bile ya ama bu kadarda olmaz.
O sırada bisikletli bir çocuğun bana laf saydigini farkettim bana mıydı bana bakarak söylüyor ama kelimeler benlik değil yani.
-Abla önüne baksana ya aşık mısın nesin , yanındaki yakışıklı abim olmasaydı girdiydik birbirimize. Saolasin abi ya '
- Tmm önemli değil pasam asıl sen kb ya o bana asikta,işte kızlar üzerinde böyle bir etki bırakıyorum ..
O sırada anladım olayı ama napiyim kafam karisikken böyle oluyorum da bı dkka ya 'kizlar ' mi dedi o!?.
Tuttuğu kolumu çekip bir adım geri gittim ve kollarimida bağdaş yaptım bu benim her zamanki hesap sorma hallerim.
-Mert! Bana baksana bı sen ! Ne aşkı ya kafayı mı yedin sen Sana bu özgüveni kim veriyor ? Hem kızlar derken?
Bu sefer daha güçlü bir kahkaha attı ben hala nerede yanlış yaptığımı ararken o bana bakıp bakıp gülüyordu . Bu olaya bı son vermeliyiz artık .
-Hayirdir Mert komik birşey mi dedim?
Gülmeyi bırakıp aramızdaki mesafeyi kapattı ve yanaklarimi ellerinin arasına alıp sanki kedi yavrusu sever gibi dudaklarını büzdü
-Ayy kıyamam ama ben sanaa sen beni kıskandın mi? Diyip gülümsedi .
Ya uff ya bunla yola çıkan da kabahat ona cevap vermekle ugrasmicaktim.
-off Mert Off ukalasin yeminle ukalasin ha ..
Diyip sinirli sert ve koşar adımlarla yürümeye başladım. Tabi oda koşarak arkamdan geldi.
-İnsan bı teşekkür eder seni kurtardım farkindamisin ?
Yuzune bakmadan cevap verdim.
- Ayy Mert keşke kurtarmasaydinda ölseydim ya hem ben herşeyin farkındayım ..
-Hiii belli oluyor canım ..
Bişey demedim yoksa konuşma daha çok uzayacakti. En iyisi susmak ....

Ayy gençlik yoruldum ya bitirmeyecektimde cidden yeter bu kadar. Eee ne diyorsunuz. Arkadaşlar bu arada aklıma takıldı söyleyeyim yani bu kitap biliyorsunuz tamamiyle hayal ürünü gerçeklikten kastim daha başlamadı ilerde ki bölümlerde göreceksiniz ama ben size neyin gerçek neyin hayal ürünü olduğunu söylemeyeceğim siz kendiniz bulacaksınız veya bulmayin okuyun geçin aq. Neyse bakalım iyi geceler yorum ve votelerinizi bekliyorummm :D