Herkese merhaba... çok bekletmeden hemen geldim ve üç çiftimizle bir arada hem de.:)
Umarım severek okur ve bana kızmazsınız, çünkü üçü de tam bir merak sonlandı.:)
Ve lütfen yazdıklarımı beğeniyorsanız küçük yıldızcığa basın. Gerçekten sizin için çok heyecanla yazıyorum ama okunma sayısı ile beğeni sayısı çok tutarsız. Sizinde fikirlerinizi öğrenmek çok istiyorum ama olmasa da canınız sağolsun.:)
Bir yerlerde yazdıklarımı okuyanların olduğunu bilmekte çok güzel bir his. Hepiniz gerçekten iyi ki varsınız.:)
Hadi ben susayım. Siz bölüme geçin.:)
Keyifli okumalar. :)
...
Zaman, bu beş harflik bir kelime de olsa kimine çok uzun kimine çok kısa gelir. Hapishanede tahliye olmayı bekleyen bir mahkûma, hastanede tedavi olmaya çalışan hastaya uzun, sınav heyecanı olan bir öğrenciye, sevdiği askerde olan bir kadının, sevdiğinin izin gününün süresi ise bir hayli kısa...
Her insan, her beyin, her kalp farklı ritimde farlı düşüncelerle yaşar. Ve zaman içinde bunların hepsi yön değiştirebilir. Mesela, sevdiği adamla nikâh masasındayken zamanın ne kadar hızlı geçtiğini düşünen kadının, askerde onu bekleyişi aklında yoktur. Diploma törenini yapan öğrenci, daha dün gibi sınava hazırlanıyordum diyebilir mesela...
Yani zamanı çok düşünememek gerek. Beş yıllık birlikteliği olan çiftlerin evlenmesi nasıl beklenirse, üç aydır birbirini tanıyan birinin de evlenebileceği tuhaf karşılanmamalı.
"Hani altı aydır tanıdığım adamla evlenmemeliydim Elif Hanım?"
"Kızım o aptal Semih için geçerliydi. Benim Demir eniştem bir tane." Diyen Elif'e gülerek elinde ki kahvesini içen Defne akşam ki babasının nikâhı için gerginliğini üstünden atmaya çalışıyordu.
Ödül töreninden sonraki bir hafta içinde Demir ve Defne rotasında her şey yolundaydı. Herkes artık onların ilişkisini biliyor ve bu onları rahatsız etmiyordu. Yüzüğüne aşık aşık bakması da cabasıydı.
"Nikâha Demir ile birlikte gitmek mantıklı mı sence?"
"Demir seni hayatta yalnız bırakmaz. Bence bu ihtimali kafandan sil."
"Öylede gerginlik çıksın istemiyorum. Bazen ailemin tavırları yüzünden çok utanıyorum."
Utanınca saçlarıyla oynayan kadına anlayışla bakan Elif;
"Saçmalamaya yine başladın Defne!"
"Ama işte..."
"Aması filan yok. Demir seni çok seviyor. Ben seni daha çok." Derken göz kırpan Elif'in eline uzanıp gülmüştü."
"Hadi Özgür'ü alalım parktan eve gidelim artık."
"Bakalım nasıl ayıracağız benim küçük ortağı parktan."
"Senin büyük ortak saat başı aramasa biraz daha durabiliriz ama adam özleminden ne yapacağını şaşırdı."
"Of Defne." Diyen Elif ayaklanmış ve Özgür'ü parktan almaya gitmişti.
Evlerine taşınan Özgür ve Yiğit artık yeni hayatlarına başlamaya hazırdı. Aynı zamanda Elif'de öyleydi.
Ev de bazı eksikler olsa da artık taşınmaları için gerekli olan her şeyi planlamıştı. En önemlisi yatak odası dizaynında yaşananlar, artık genç kadının kendini ailenin bir parçası gibi hissetmesine neden olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SÖZ mü? SÖZ.(tamamlandı)
Romance"seni seviyorum" "söz mü?" "söz." "Bir kez sarıldım sana, içime çektim kokunu, sildim gözyaşlarını, şimdi hiç bir şey olmamış gibi nasıl yaşanır ki?" "asıl yalnızlığın sensizlik olduğunu anladığımda bu zamana kadar çok kalabalıkmışım şimdi anladım...
