Herkese merhaba...artık finale doğru yaklaşıyoruz.:)
Bu bölüm sadece Defne ve Demir içindi. Sonra sadece Elif ve Yiğit, ve Yasemin ve Oğuz. Final bölümde ise bütün çiftlerimizi içeren bir bölüm planlıyorum. Tabi ki özel bölümler olacak ama her şey tadında kalmalı diye düşünüyorum.
Ve sonra yeni kurgularla farklı hayatlara hep birlikte misafirliğe gideriz. Ne dersiniz?:)
Uzun bir Defne ve Demir bölümü sizlerle. Bence onları doya doya okuyacaksınız. Arada diğer çiftlerimizde neler olmuş küçük tiyolarım var.
Umarım beğenerek okur ve düşüncelerinizi bana iletirsiniz. İnanın yazarken sizlerin neler düşüneceğini merak ediyor ve sizi mutlu etmek için yazıyorum. Bence sizde beni mutlu edersiniz.
Keyifli okumalar...
...
Rengârenk açan çiçekler, yüzünü açıkça gösteren güneş, dolup taşan sokaklar ve heyecanla çarpan kalpler... Mayıs ayının gelmesiyle, her şey sanki daha da güzelleşmişti.
O geceden sonra tam üç ay geçmişti. O gece kurulan dostluklar ise günbegün artarak devam etmişti. Artık hayatlarında yeni bir heyecan vardı. Oda evlilik...
Hayatın ya da zamanın çok hızlı geçtiğini herkes bir kez olsun düşünmüştür. Öyle çabuk geçiyor telafisi olmayan bu meret. Zaman geçtikçe hiçbir şey olmamış gibi devam ediyoruz hayatımıza. Galiba ayakta kalmamızı sağlayan şey ise elimizde somutlaşıp tutabildiğimiz güzel anılar ve gelecek güzel günler oluyor.
Aynada kendine bakan Defne, üstündeki gelinliğe baktıkça gülümsemesi büyüyordu. Tam da hayalini kurduğu bir gelinlik vardı üstünde. Beyaz dantel vücudunu sarıyor, uçuş uçuş kuyruğu ise onu bir periye çeviriyordu.
"Tam da istediğim gibi kızlar. Siz ne diyorsunuz?"
Aynadan baktığı üç kadın ise ona büyülenmiş gibi bakıyorlardı.
Elif, Yasemin ve Öykü...
Üçü de yüzlerinde ki gülümsemeyle bakıyorlardı genç kadına. Onların bu halini görüp cevap veren ise başka biri olmuştu.
"Çok güzel oldun Defne abla." Diyen Özgür kıvırcık saçlarıyla o kadar tatlıydı ki birde böyle boyundan büyük konuşması yok muydu...
"Defne ablan seni yer ama." Diyen Defne ise hala ona bakan üç kadına gülmeye başladı.
"Hey bayanlar nasılım diyorum, ben buradayım." Deyip elini sallamıştı. İlk konuşan Öykü olmuştu.
"Abim bayılacak. Abimden senin gibi bir güzelliği bulmasını beklemiyordum valla. İnan ki çok şanslı Defne." Derken sonlara doğru gülmüştü.
Öykü abisi için o kadar mutluydu, her gün Defne'ye teşekkür etsem az diye düşünüyordu. Çünkü Demir bambaşka bir adam olup çıkmıştı. En önemlisi en sinirli zamanlarında bile gözlerinin içi gülüyordu. Aşk abisine çok yakışmıştı.
"Onu ben buldum desek daha doğru olur Öykü." Diyen Defne'nin ise aklına o ilk gece düşmüştü.
O gecenin soğuk ve kasketli havası birbirlerine sarılınca uçup gitmişti sanki. Şimdi ki güneşli, bahar havasına bakınca da her şey yerli yerine oturuyordu. O gece başlamıştı karlar erimeye ve şimdi güneş tam tepelerinde parlıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SÖZ mü? SÖZ.(tamamlandı)
Romance"seni seviyorum" "söz mü?" "söz." "Bir kez sarıldım sana, içime çektim kokunu, sildim gözyaşlarını, şimdi hiç bir şey olmamış gibi nasıl yaşanır ki?" "asıl yalnızlığın sensizlik olduğunu anladığımda bu zamana kadar çok kalabalıkmışım şimdi anladım...
