Herkese merhaba...:) tatlı mı tatlı bir bölümle geldim. Defne ve Demir ağırlıklı oldu...
Yorumlarınız ve oylarınız beni kocaman mutlu ediyor...:)
Şimdiden hepinize teşekkürler...
Keyifli okumalar...
Her kız çocuğunun ilk aşkı babasıdır. Baba sevgisiyle büyüyen bir çocuk hayata bir sıfır önde başlamış sayılır. Defne'nin en büyük eksik yanı buydu. Ailesi... Mesela en son babasına ne zaman sarıldığını hatırlamıyordu. İstediği araba alınmıştı. İstediği okullara gidebilmişti. Ama hiçbir zaman ailesiyle sevincini paylaşamamıştı.
Onun için Demir'e "Babam" demesi çok zordu. Beni bu hale o getirdi. Benim yaşımda bir kadınla evleniyor ve bana vurdu demesi çok zordu. Derinlerde sakladığı en büyük yarasıydı bu onun. Ama onun ağzından çıkan bir kelimeye öyle muhtaç bakıyordu ki adam, söylemişti işte.
Demir ona ne sorsa düşünmeden cevaplayacak güçteydi.
"Baban mı?"
Sessizce kafasını salladı.
Demir ise aldığı cevapla ne yapacağını bilemez haldeydi. Defne'yi ağlatan her kimse gidip ağzını burnunu kırmak için can atıyordu ve yapacaktı da. Ama bu cevap onun elini kolunu bağlamıştı.
Ne olmuştu da bu küçük kadın bu hale gelmişti merak içindeydi.
Ama kadını daha fazla üzmek istemediği için aklındakilere sonraya sakladı.
"Seni evine bırakayım hadi gel küçüğüm."
"Senin işin bitti mi? Aniden geldim, bir sorun olmasın?"
Bu halde bile beni mi düşünüyorsun küçüğüm.
"Şu anda en önemli işim sensin." Öyle tatlı bir ses tonuyla konuşmuştu kadının içi sıcacık olmuştu.
"Tamam, gidelim o zaman."
"Ben süreceğim. Kalbim bu gece için daha fazlasını kabul etmez."
Kadın bu teklife balıklama atladı. Arabayla nasıl geldiğinin bile farkında değildi, kaldı ki şimdi kendini çok yorgun hissediyordu.
Bir süre gittikten sonra arabanın sessizliğini kadının kısık sesi böldü.
"Teşekkür ederim Demir."
"Yine mi?"
"Ama baksana karşına çıktığım günden beri başına iş açıyorum."
"Ben halimden memnunum küçük hanım ama başını omzuma her yasladığında ağlamanı sevmiyorum. Bunu alışkanlık haline getirme."
On dakika önce üzüntüden nefes alamayan kadının kalbi bir anda ferahlamıştı. Yalnız değildi çünkü. Konuşmasalar da onu anlayan bir adam vardı. Yanında biri vardı!
"Dün akşam ağlamadım bir kere."
"Kazağımda bir damla gözyaşı lekesini senden sonra sarıldığım kadın bıraktı o zaman."
"Öyle mi Demir bey. Bir daha sarılmam size o zaman."
"Kıskanç bir kadınız anladım ben sizi Defne Hanım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SÖZ mü? SÖZ.(tamamlandı)
Romance"seni seviyorum" "söz mü?" "söz." "Bir kez sarıldım sana, içime çektim kokunu, sildim gözyaşlarını, şimdi hiç bir şey olmamış gibi nasıl yaşanır ki?" "asıl yalnızlığın sensizlik olduğunu anladığımda bu zamana kadar çok kalabalıkmışım şimdi anladım...
